Artikelen van Kort nieuws
Workeer.de: een jobbeurs voor vluchtelingen
Screenshot van de website workeer.de
Workeer [de] is de eerste jobbeurs van Duitsland die zich speciaal focust op vluchtelingen. Dit platform dient zowel voor de vluchteling als voor de werkgever de gelegenheid te creëren om de toegang tot de Duitse arbeidsmarkt en tot geschikte arbeidskrachten te vergemakkelijken.
De jobbeurs ontstond in juli 2015 in het kader van het proefschrift van de studenten David Jakob [de] en Philipp Kühn [de]. Volgens hen zijn vluchtelingen gemotiveerde, geëngageerde en vaak goed opgeleide arbeidskrachten die door hun vaak bijzondere levensgeschiedenis, culturele invloeden en ervaringen ondernemingen duurzaam kunnen verrijken. Volgens de twee oprichters heeft de jobbeurs veel potentieel, niet enkel het verbinden van vluchtelingen en werkgevers. Zij beklemtonen dat de integratie van vluchtelingen op de Duitse arbeidsmarkt het maatschappelijk klimaat duurzaam kan veranderen. Op hun website schrijven ze:
Een geslaagde instap van vluchtelingen op de arbeidsmarkt is voor de hele samenleving een succes. Vluchtelingen zijn niet langer op uitkeringen aangewezen, maar kunnen zelf voorzien in hun levensonderhoud. Als belastingbetaler dragen ze dan zelfs bij tot de economische productiviteit van Duitsland. Ook het positieve effect van de integratie op vluchtelingen en hun houding tegenover het leven leidt uiteindelijk naar een beter sociaal klimaat en is daarmee niet te onderschatten. Onze maatschappij kan enkel maar voordeel hebben bij een geslaagde integratie op de arbeidsmarkt.
Het platform moet afgestemd worden op de speciale vereisten en kennis van gevluchte werkzoekenden. Zo kunnen profielen aangetrokken worden die bijvoorbeeld de klemtoon leggen op talenkennis. Werkgevers moeten in de toekomst ook speciaal overleg en hulp ontvangen die de bureaucratische rompslomp kan vereenvoudigen. Het project bevindt zich op het moment nog in een testfase en zal tegen eind 2015 officieel van start gaan. De initiatiefnemers vragen om feedback, die tegen de start van de officiële versie in beschouwing genomen zal worden.
De orchidee van Lima, die als uitgestorven beschouwd werd, bloeit opnieuw in de hoofdstad van Peru
Verschillende soorten orchideeën. Foto gepubliceerd op Wikimedia Commons onder licentie CC BY-SA 3.0.
50 jaar geleden werd gedacht dat de orchidee van Lima een uitgestorven soort was, maar er kwam goed nieuws [es] van een team van de Nationale Dienst voor Bos- en Wildbeheer [es] dat deel uitmaakt van het Peruviaanse Ministerie van Landbouw:
Los especialistas encontraron ejemplares de dicha orquídea, típica de las lomas de la cuenca del río Rímac, en las cercanías de dicho cuerpo de agua. Pronto corrió el rumor sobre la mítica flor, que se creía desaparecida desde hace más de cincuenta años.
Het team specialisten vond wat exemplaren van deze orchidee die typisch is voor de heuvels in het stroomgebied van de rivier Rimac, dicht bij deze waterloop. Het gerucht over de mythische bloem was snel bekend, een bloem waarvan men al 50 jaar aanneemt dat ze uitgestorven is.
Het nieuws verscheen op Twitter:
Orquídea de Lima “Chloraea undulata” reaparece, aunque se creía extinta. Disfrutadla. http://t.co/zSEVKd2E8S
— Alicante Forestal (@alic_forestal) May 21, 2015
Orchidee van Lima “Chloraea undulata” duikt weer op, hoewel gedacht werd dat ze uitgestorven was. Geniet ervan.
Nu is het aan de autoriteiten en de bevolking om er zorg voor te dragen en om haar te beschermen.
Minstens 30 dodelijke slachtoffers na zware regenval in Chili
Het noorden van Chili werd getroffen door de zwaarste regenval sinds tientallen jaren en kostte het leven aan minstens 30 mensen volgens het recentste rapport van het Nationaal Crisisbureau van het Ministerie van Binnenlandse Zaken (gekend als Onemi [es]) op 21 april.
Op het tijdstip van het schrijven van dit bericht werd er een nieuw slachtoffer gevonden.
URGENTE : En Los Loros encuentran el cuerpo de una nueva víctima del aluvión. Sería la número 31 (vía @Soycopiapo) #Copiapo #Atacama
— RadioCeleste Chile (@rcelestechile) April 23, 2015
LAST-MINUTE : In Los Loros werd het lichaam van een nieuw slachtoffer van de overstroming gevonden. Dit is nummer 31.
Op Global Voices werd verslag uitgebracht over wat beschouwd wordt als de ergste regenval sinds de laatste 80 jaar [es] in de noordelijke gebieden (vooral in Atacama en Antofagasta) waar de rivier Copiapó overstroomde als gevolg van de regen.
Volgens persberichten [es] zijn er minstens 59 mensen vermist en 29.739 getroffen. Ondertussen loopt de materiële schade op tot 2.000 volledig vernielde huizen. Meer dan 6.000 zijn zwaar beschadigd en nog eens 11.000 huizen hebben lichte schade opgelopen.
De geleidelijke criminalisering van abortus in Ecuador.
Marita Seara, die voor ‘ Voces Visibles ‘ [es] blogt, waarschuwt voor de stijgende criminalisering van abortus in Ecuador, na Venezuela de tweede op de ranglijst [es] van de landen in Latijns-Amerika waar vrouwen het moeilijkst een abortus kunnen laten uitvoeren.
Hay dos únicos casos en los cuales es permitido el aborto: cuando corre peligro la vida de la mujer y cuando se trata de una “violación a una discapacitada mental”. A mi parecer, inaudito. Leo en el medio ecuatoriano, Plan V, y no salgo de mi asombro, el proceso en el cual se trata de despenalizar el aborto en dicho país, un país donde, según se señala en dicho medio, 380 mil mujeres aproximadamente han sido víctimas de violación, un país donde una de cada cuatro mujeres han sido víctimas de algún tipo de agresión sexual, un país en el cual ha aumentado un 74,8% los embarazos de niñas entre 10 y 14 años, muchos de los cuales parecen estar ligados a violación sexual; un país donde más de 3.600 niñas menores de 15 años son madres producto de una violación.
In slechts twee gevallen is abortus toegestaan: wanneer het leven van de moeder in gevaar is en wanneer ‘een vrouw met een mentale beperking verkracht werd’. Een echte schande volgens mij. Dit las ik op de nieuwe website van Ecuador Plan V [es] en ik sta versteld van de pogingen om abortus in dat land te criminaliseren – een land waarin, volgens ‘Plan V’, ongeveer 380.000 vrouwen verkracht zijn, waar één op vier vrouwen het slachtoffer is van aanranding, en een land waar zwangerschappen bij 10- tot 14-jarige meisjes met 74,8 procent gestegen is – waarvan veel blijkbaar verband houden met aanrandingen. Dit is een land waar meer dan 3.600 meisjes jonger dan 15 jaar al moeder zijn als gevolg van een verkrachting.
De criminalisering van abortus zou diepgaande gevolgen hebben voor het vertrouwen tussen dokter en patiënt en de reeds onthutsende sociale ongelijkheden in het land nog verergeren.
De criminalisering zou zich ook kunnen verspreiden. Meer dan een dozijn vrouwen kwijnen momenteel weg in gevangenissen in El Salvador, veroordeeld wegens ‘moord met voorbedachten rade‘ na een miskraam. Sommige van deze vrouwen zitten een gevangenisstraf uit van 30 jaar.
Je kanVoces Visibles [es] en Marita Seara [es] volgen op Twitter.
Architecten strijden in Finland om het Helsinki Guggenheim en ‘the Next Helsinki’
Het Guggenheim museum in Bilbao, Spanje. Foto door Miguel A. Blanco op Flickr.
Begin december 2014 werd de shortlist voor een ontwerpwedstrijd van het nieuwe Guggenheim museum in Helsinki [en – alle links] bekend gemaakt. Een groot deel van de kosten voor de nieuwe Finse vestiging van het beroemde museum voor moderne en hedendaagse kunst wordt gefinancierd door de Finse overheid. En daarmee zorgt het project nu al voor controverse en onenigheid onder de Finse bevolking.
Hoofdsponsor van dit veelbelovende project zal de Finse belastingbetaler worden, daar de overheid bereid is om niet minder dan 130 miljoen euro uit te geven aan het museum dat de wereldberoemde naam Guggenheim zal dragen. Sterker nog, van dit budget zal alleen al 30 miljoen euro uitgegeven worden aan het gebruik van het Guggenheim-merk. De lokale bevolking spreekt hierover openlijk haar verontwaardiging uit. Veel inwoners vinden het oneerlijk om het geld van de belastingbetaler te investeren in een niet-Fins museum en merk. Zij zien dit als het sponsoren van ‘andermans handelsmerk’.
Lokale en nationale Finse media hebben kritiek geuit op de wedstrijd voor het ontwerp van het museum en noemen het een ‘ijdel project’.
Het aantal deelnemers dat zich had aangemeld voor de ontwerpwedstrijd van het nieuwe Helsinki Guggenheim was enorm hoog. Er werden meer dan 1700 voorstellen ontvangen van professionele architecten uit meer dan 77 verschillende landen.
De lokale overheid ziet dit als een goed teken en verwacht dat het nieuwe museum de belangrijkste trekpleister van Helsinki zal worden. Iets wat een enorme stimulans zal betekenen voor de economie en het toerisme van de stad. Een aantal vertegenwoordigers van de gemeente noemden ook het zogenaamde ‘Bilbao-effect’, waarmee ze refereren aan de bijna 4 miljoen toeristen dat het Bilbao Guggenheim de eerste drie jaar aantrok en wat daarmee enorm belangrijk was voor de lokale economie. Inwoners van Helsinki zien de overeenkomst tussen de twee steden echter niet, omdat het Bilbao Guggenheim onderdeel was van een groter plan om de Spaanse stad op economisch en cultureel gebied nieuw leven in te blazen.
Als reactie op de beslissing van de Finse overheid om een samenwerking aan te gaan met Guggenheim, is er een alternatieve wedstrijd gestart door middel van een project dat ‘The Next Helsinki’ wordt genoemd. Finse architecten kunnen hier hun eigen voorstel voor het ontwerp van een stadsplanning voor Helsinki aanbieden. Op de officiële website van het project roepen de initiatiefnemers de deelnemers op om het volgende te doen:
“Help us seize this opportunity to highlight the city's singularity, and its residents’ appetite for social, environmental and cultural justice.”
“Help ons deze kans te grijpen om de uitzonderlijkheid van de stad en het verlangen van haar inwoners naar sociale en culturele gerechtigheid in hun omgeving te benadrukken.”
Deelnemers voor ‘The New Helsinki’ kunnen zich aanmelden tot 2 maart 2015.
Tenue van Colombiaanse wielrensters zet sociale netwerken in vuur en vlam
De vrouwenploeg van Bogotá Humana, die deelneemt aan de 19e Giro di Toscana, presenteerde een bijzonder rood met geel tenue [es] dat van de taille tot het kruis is voorzien van een beige strook waarop vrouwelijke geslachtsdelen zijn afgebeeld.
Het pak is flink bekritiseerd op de sociale netwerken en wordt door netizens bespot vanwege het ontwerp, dat lijkt op naakte lichamen.
Interesante traje de ciclistas colombianas. #Original #GiroDeToscana pic.twitter.com/p10TGu4P69
— NOE (@soylanoemi) septiembre 15, 2014
Interessant tenue van Colombiaanse wielrensters.
Para los uniformes de las ciclistas colombianas, le tomaron una foto a cada una o usaron una cuca genérica?
— Federica Bertorelli (@fede_bertorelli) septiembre 15, 2014
Hebben ze voor die tenues een foto gemaakt van elke Colombiaanse wielrenster, of hebben ze een algemene poes gebruikt?
Asombra la reacción ante el uniforme de las ciclistas colombianas. El escándalo es mundial. No están desnudas, no sean tan morbosos.
— Elsy Rosas Crespo (@ensayista) septiembre 15, 2014
De reactie op het tenue van de Colombiaanse wielrensters is verbazingwekkend. Het is een wereldwijd schandaal. Ze zijn niet naakt, doe niet zo luguber.
Een ngo in Peru voedert pelikanen om ze te redden van de hongerdood
Witte pelikanen. Foto op Flickr, jacinta lluch valero (CC BY-SA 2.0).
Aan de monding van rivier de Moche [EN] in de noordelijke provincie Trujillo (NL) in Peru krijgen meer dan 400 pelikanen verse vis te eten [ES] van leden van de non-gouvernmentele organisatie Corazones Bondadosos (Gulle Harten). Zo wordt voorkomen dat de pelikanen de hongerdood sterven.
Colectivo ‘Corazones Bondadosos’ alimentan a pelicanos en Trujillo. Noble gesto. Piden apoyo de autoridades @tromepe pic.twitter.com/y4py4NpaYr
— Jota Rosado (@jotarosadol) septiembre 7, 2014
Het collectief ‘Corazones Bondadosos’ voedt pelikanen in Trujillo. Mooi gebaar. Ze moeten de overheid om steun vragen.
#Trujillo [GALERÍA] Pelícanos muertos son un riesgo para la salud http://t.co/0EyIuJwRBZ pic.twitter.com/WONAphvabl
— laindustria.pe (@weblaindustria) septiembre 1, 2014
Dode pelikanen vormen een gevaar voor de volksgezondheid.
Eind augustus zijn ongeveer 120 dode pelikanen begraven op het strand van Las Delicias, dat in hetzelfde gebied ligt. Ze werden diep onder het zand begraven en bedekt met kalk om eventuele ziektes te voorkomen.
Happy-video laat de andere kant van Rio de Janeiro zien
De virale videoclip Happy van Pharell Williams heeft een “wereldwijde besmettelijke blijheid” aangewakkerd die leidde tot honderden dansvideo's uit de hele wereld. De Braziliaanse groep videomakers Jeitinho Carioca (“Shit Cariocas Say”) liet zich erdoor inspireren en maakte een plaatselijke versie voor Rio de Janeiro, maar met een satirische ondertoon.
In de video zie je niet alleen blije mensen die dansen, maar ook andere, minder vrolijke zaken die in de stad spelen, zoals de hoge kosten van levensonderhoud [en], het racisme [en], diefstal en geweld en de bouwwerkzaamheden voor het WK Voetbal en de Olympische Spelen.
Bekijk “We Are Rio“:
Global Voices heeft ook geschreven over Happy-video's in het Midden-Oosten en Noord-Afrika, Hong Kong [en] en het nastreven van geluk in Afrika [en].
Wat gebeurt er in Zuid-Soedan?
Rachel Hamada stelt de vraag “Wat gebeurt er in Zuid-Soedan?”:
Er is de afgelopen weken veel bloed gevloeid in Zuid-Soedan. Maar er is geen inkt gevloeid in Addis Abeba. Er vinden nog steeds besprekingen plaats tussen de gevolmachtigde politici en functionarissen uit Zuid-Soedan, die zich door de stad verplaatsten terwijl de gesprekken maar bleven voortduren zonder concrete oplossingen, alleen een zogenaamde overeenkomst zonder handtekeningen.
Ze legt ook uit waarom de stemmen van Zuid-Soedanese journalisten niet worden gehoord:
Het is ook belangrijk om te weten WAAROM de stemmen van Zuid-Soedanese journalisten niet naar buiten komen.
Stel je voor dat je een journalist uit Zuid-Soedan bent. Als gevolg van historische gebeurtenissen en een gebrek aan capaciteit zijn officiële opleidingen journalistiek nog vrij zeldzaam. Dus je moet een heleboel inhalen op dat gebied. En dan zijn er de hulpmiddelen. Buitenlandse journalisten krijgen hun onkosten vergoed, ze hebben vervoer, ze hebben goede apparatuur. Lokale journalisten hebben vaak geen toegang tot al deze hulpmiddelen.
Bloggen over het eenvoudige en onmogelijke literair vertalen
De Britse schrijver, redacteur en vertaler Daniel Hahn (alle links [en]) blogt over zijn voortgang bij het vertalen van Flores azuis, een roman van de Braziliaanse schrijfster Carola Saavedra, uit het Portugees naar het Engels, een proces dat “zowel eenvoudig als onmogelijk is”:
So over these next couple of months I’m going to try to articulate what for me are the delights and frustrations of the work of translating a novel. I’m going to try to give an insight into the processes that go into that work. I’m going to try to convey what it actually feels like to live inside someone else’s writing so completely and so attentively that in time you feel capable of faking it yourself, and faking it so well – with all its joys and idiosyncrasies – that your writing voice ends up seeming somehow identical to your author’s, and that you seem to be performing a magical transformation whose magic lies in the very fact that nothing is changed at all. (Except – yes, of course – along the way every individual word has been removed and replaced.)
De komende maanden ga ik dus proberen uit te drukken wat voor mij het mooie en het frustrerende is aan het vertalen van een roman. Ik zal proberen een kijkje te geven in de processen die daarbij komen kijken. Ik zal proberen over te brengen hoe het voelt om zo volledig en aandachtig in het geschrevene van een ander te leven dat je in de loop van de tijd denkt dat je het zelf kunt nadoen, en dat je het zo goed kunt nadoen, met alle leuke dingen en eigenaardigheden, dat je schrijfstijl uiteindelijk haast identiek is aan die van je schrijver en dat je een magische transformatie lijkt uit te voeren waarvan de magie ligt in het feit dat er helemaal niets wordt veranderd. (Behalve natuurlijk dat onderweg alle woorden stuk voor stuk zijn verwijderd en vervangen.)
Het boek begint met een liefdesbrief aan een niet benoemde ontvanger, en het eenvoudige begin van een brief levert al een groot aantal onverwachte keuzes op. Bekijk hier de hele serie tot nu toe.
Scrol door de geschiedenis van Madagascar via vintage foto's
Online Fotomuseum van Madagascar met hun toestemming
Toegang tot de visuele geschiedenis van de meeste voormalige koloniale landen in Afrika is gewoonlijk een moeilijke onderneming omdat voormalige koloniale machten de toegang tot historische archieven beperken. Helihanta RAJAONARISON en Tsiry Fy-Tia SOLOFOMIHANTA in Madagascar zochten een oplossing voor het probleem en maakten de geschiedenis van Madagascar toegankelijk voor het publiek door een online Museum van Madagascar [fr] te creëren met behulp van een collectie vintage foto's.
De website ging online op 27 juli 2015 en biedt een blik op het dagelijkse leven van Madagascar van 1850 tot 1960. De collectie is georganiseerd in vier periodes: de periode vóór de kolonisatie, de koloniale periode, grote constructies, dagelijks leven en onafhankelijkheid.
‘Luiers in de adolescentie': alarmerend aantal tienerzwangerschappen in Venezuela
Desireé Lozano, die voor Voces Visibles [es – alle links] schrijft, roept op om aandacht te besteden aan het uitzonderlijk hoge aantal tienerzwangerschappen in Venezuela (25% van alle zwangerschappen) en het gebrek aan een aangepast beleid om dit fenomeen en zijn weerslag te bestrijden. De cijfers van Venezuela zijn de hoogste in Zuid-Amerika en dit al twee jaar na elkaar.
Moedersterfte staat in direct verband met tienerzwangerschappen. Desireé citeerde de Venezolaanse afgevaardigde Dinorah Figuera, voorzitster van het Comité voor Gezinsaangelegenheden van de Nationale Vergadering van Venezuela, die zei dat het de verantwoordelijkheid van de staat is om te zorgen voor preventie:
“Una de esas consecuencias es que las madres adolescentes son mujeres que pierden oportunidades para desarrollarse desde el punto de vista profesional y aceptan cualquier tipo de trabajo para tener algún tipo de ingresos. Por esta razón el Estado debe aplicar una gigantesca campaña de concientización para la prevención del embarazo adolescente”, señala la diputada venezolana
“Eén van de gevolgden voor tienermoeders is dat vrouwen, vanuit professioneel standpunt bekeken, ontwikkelingsmogelijkheden verliezen en elke baan aannemen om een inkomen te hebben. Om deze reden zou de staat een massale campagne moeten lanceren om tienerzwangerschappen te vermijden,” zegt de Venezolaanse afgevaardigde.
Bovendien dragen tienerzwangerschappen bij tot een reeds gevestigde trend namelijk, dat meer vrouwen in armoede vervallen. Verder vormt het fenomeen een risico voor de gezondheid van de moeder, die meer risico loopt dan gemiddeld. In haar artikel verzamelt de auteur interessante vaststellingen van experts over dit onderwerp, die een overzicht geven van het probleem.
Blijf het werk van Desireé Lozano en Voces Visibles hier of op Twitter lezen.
Mexicaanse vrouwen worden opgeroepen om hun beschrijving in de Mexicaanse media te helpen veranderen.
WACC [en], SocialTIC [es], WITNESS [en], La Sandía Digital [es], en Subversiones [es] hebben vrouwen die graag verhalen vertellen over sterke vrouwen in hun gemeenschap opgeroepen om de manier waarop vrouwen in de media afgeschilderd worden te veranderen.
Een van de vertegenwoordigers van het project vertelde Global Voices dat er in de Mexicaanse media niet enkel een tekort is aan productie en verspreiding van content gemaakt door vrouwen, maar ook een gebrek aan genuanceerde content, waardoor dominante stereotypen die de diversiteit niet bevorderen herhaald worden.
Vrouwenstemmen. Foto genomen van de Facebook-pagina van SocialTIC. Met toestemming gebruikt.
Waaruit bestaat het project?
Het project bestaat uit een caravan ingericht met een audiovisueel laboratorium waar vrouwen over fotografie, video en tekstcreatie zullen leren. De laboratoriumcaravan zal zes maanden in omloop zijn en vier sessies van drie dagen aanbieden in verschillende Mexicaanse gemeenschappen gedurende de maanden mei, juni, juli en augustus.
Wat zijn de voorwaarden om deel te nemen?
De vrouwen moeten minstens 18 jaar zijn, in Centraal-Mexico wonen, betrokken zijn bij gemeenschapsprojecten, van mei tot september acht uur per week kunnen besteden, zich kunnen verplaatsen gedurende de geplande data, de aangeleerde kennis delen met de gemeenschap en over een draagbare computer beschikken. Er zullen twintig kandidaten gekozen worden.
De registratieperiode voor dit project liep tot 27 maart 2015. De organisatoren selecteren de inzendingen die in aanmerking komen uit de inzendingen die ze van over heel Mexico ontvangen hebben en zullen weldra de resultaten publiceren. Wend je voor eventuele vragen of inlichtingen tot voces.mujeres@gmail.com.
Echte geiten. Echte verhalen. Vanuit Bangladesh.
Schermafbeelding van de Facebook-pagina “The Goats of Bangladesh”.
Lees hier (alle links [en]) het hele interview op Scroll.in.
Bangladesh heeft nu een satirische Facebook-pagina die erg lijkt op Pigeons of New York (Duiven van New York), wat zelf weer een parodie is op het beroemde project Humans of New York. Goats of Bangladesh (Geiten van Bangladesh) bestaat nog maar ongeveer een half jaar, maar heeft al bijna 10.000 volgers. Sahil Bhalla van Scroll.in interviewde een van de beheerders van de pagina, die liever anoniem wilde blijven.
[What is] the idea behind the page?
We were bored one day during Eid and decided to take pictures of goats with a DSLR camera. After seeing the outcome of the pictures, one of us decided we would open a parody page called “Goats of Bangladesh” where we would mimic the style of posts made by Humans of New York in a mocking way.
Wat is het idee achter de pagina?
We zaten ons te vervelen tijdens Aïd en gingen foto's van geiten maken met een DSLR-camera. Toen we de foto's hadden bekeken, besloot een van ons om een parodiepagina met de naam “Goats of Bangladesh” te maken, waarop we op een spottende manier de stijl zouden imiteren van de posts van Humans of New York.
Schermafbeelding van de Facebook-pagina “Goats of Bangladesh”
Lees hier het hele interview op Scroll.in.
Hoe groot is jouw CO2-voetafdruk?
Afbeelding van blog Esturirafi. Met toestemming gebruikt.
We horen steeds meer over de klimaatverandering, een onderwerp waar iedereen het over heeft terwijl maar weinig mensen zich bewust zijn van de werkelijke gevolgen. We horen vaak dat we allemaal bijdragen aan de vernietiging van de aarde, maar hoe weten we hoe groot onze voetafdruk is? Dat is de vraag [es] die Ruth Abrain Sanchez stelt op haar blog:
Para qué sirve
A nivel personal: para saber cuál es tu impacto sobre el medio ambiente. Por ejemplo, si consumes mucha electricidad y vas siempre en coche tu huella será alta. Es una manera situarnos en la escala eco-friendly :-)
Het doel
Persoonlijk: weten wat je impact op het milieu is. Als je bijvoorbeeld veel electriciteit verbruikt en altijd de auto neemt, zul je een grote voetafdruk hebben. Het is een manier om in te schalen hoe milieuvriendelijk [es] we zijn :-)
In dit milieublog [es] vinden we enkele richtlijnen waarmee we onze CO2-voetafdruk (de hoeveelheid CO2 die we gedurende ons hele leven produceren) kunnen berekenen en zo milieuvriendelijk [en] mogelijk kunnen worden.
Volgens de blogger kun je in drie stappen bij het resultaat komen. De eerste stap is het verzamelen van gegevens, zoals elektriciteit-, water- en gasverbruik. Vervolgens bepaal je de factoren, dat wil zeggen de totale hoeveelheid CO2 per soort verbruik. Ten slotte gebruik je deze formule voor de berekening: CO2-voetafdruk = Hoeveelheid x Emissiefactor.
Met deze eenvoudige maar nuttige informatie komen we dichter bij het milieu, worden we ons bewuster van de schade die we veroorzaken en kunnen we proberen die schade zoveel mogelijk te beperken.
Je kunt Ruth Abrain volgen op Twitter.
Engelse woorden die zijn geleend uit Maleisië
Lai Chee Seng schreef voor Coconuts KL een artikel waarin ze 10 gewone Engelse woorden beschrijft [en] die afkomstig zijn uit het Maleisisch. ‘Bamboo’ (bamboe in het Nederlands) is bijvoorbeeld afgeleid van het Maleisische woord ‘mambu’ of ‘samambu’, ‘compound’ (een ommuurde woonwijk) komt van het Maleisische woord ‘kampung’, dat dorp of groep gebouwen betekent, en ‘launch’ (lanceren) is geleend van het Maleisische woord ‘lanchar’.
“Vrouwen werken 2 tot 3 uur meer dan mannen”
Foto van Ed Yourdon op flickr, CC BY-NC-SA 2.0.
Marita Seara Fernández uit Venezuela, lid van het collectief Mujeres Construyendo [Bouwende vrouwen; es], een online-community die de digitale kloof tussen vrouwen onderling wil dichten, nam in Mexico deel aan de “Eerste internationale conferentie van vrouwelijke bloggers” [es] in oktober 2013. Ze merkt op dat vrouwen nauwelijks 25% van de Spaanstalige blogosfeer vertegenwoordigen en dat dit soort bijeenkomsten nog steeds ‘ongewoon’ is voor vrouwen, die zich vrij en ongecensureerd en zonder beperkingen moeten kunnen uitdrukken.
Fernández schrijft [es]:
Hay muchísimas voces femeninas en el mundo, sobre todo en países donde la represión, discriminación y desigualdad es parte de su día a día. ¿Pero qué hay de blogs escritos por mujeres latinoamericanas?, ¿de voces que presenten una realidad en sus comunidades o reflejen el empoderamiento y el liderazgo que muchas representan?. Hay pocas.
[..]
Si comenzamos con que el acceso igualitario a internet es un derecho, para disminuir esta brecha es esencial el cambio o implantación de nuevas políticas públicas que van desde la alfabetización y la educación desde edades tempranas hasta la ayuda en el manejo y redistribución del tiempo de las mujeres, de manera así que puedan acceder al aprendizaje de estos recursos.
Er zijn veel vrouwenstemmen in de wereld, vooral in landen waar onderdrukking, discriminatie en ongelijkheid een deel van hun dagelijks leven vormen. Maar hoe zit het met blogs die worden geschreven door Zuid-Amerikaanse vrouwen? Met stemmen die een realiteit zijn in hun omgeving of waaruit de empowerment en het leiderschap spreken die velen van hen vertegenwoordigen? Daar zijn er maar weinig van.
[..]
Als we er vanuit gaan dat gelijke toegang tot internet een recht is, is het voor het dichten van deze kloof essentieel dat er ander of nieuw openbaar beleid komt, van alfabetisering en onderwijs vanaf een zeer jonge leeftijd tot hulp bij het indelen en herverdelen van de tijd van vrouwen, zodat ze kunnen leren om met die bronnen te werken.
Ze merkt onder andere op dat “vrouwen 2 tot 3 uur meer werken dan mannen, “waardoor ze geen tijd hebben om digitale bronnen te leren gebruiken“. Lees meer in haar post [es].
Foto's die je van de Oezbeekse autoriteiten niet mag zien
EurasiaNet.org presenteert “Twintig foto's die je van Oezbekistan niet mag zien” [en], een verzameling zwart-witfoto's van fotojournalist Timur Karpov. De foto's maakten deel uit van een groepstentoonstelling in het Huis van de Fotografie in Tasjkent, maar werden daar twee uur voor het begin van de tentoonstelling op 25 januari uit verwijderd [ru], blijkbaar omdat ze de nationale trots “ondermijnden”. Een andere fotograaf wiens foto's volgens de organisatie van de tentoonstelling “beledigend” waren, is Svetlana Ten. Haar foto's zijn hier te zien.
Karpov is een van de acht activisten die op 29 januari werden vastgezet [en] door de Oezbeekse politie, na een verboden betoging ter ondersteuning van demonstranten in Oekraïne. Karpov kreeg een boete [en] van ongeveer 750 euro van de rechtbank en is nu vrijgelaten.
Filipijnse petitie tegen restaurants die hondenvlees serveren
Momenteel circuleert er een online petitie om druk uit te oefenen op de burgemeester van Baguio City om restaurants die hondenvlees serveren [en] te sluiten. Baguio is een bekend toeristenoord gelegen in het noorden van de Filipijnen.
Onlangs werd ik mij ervan bewust dat er minstens tien restaurants in Baguio zijn die hondenvlees serveren. Zij overtreden hiermee openlijk de wet.
Ik wil uw aandacht vestigen op het feit dat de handel in hondenvlees niet alleen illegaal is, maar ook buitengewoon wreed en het werkt de verspreiding van hondsdolheid in de hand.
Trek alstublieft de vergunningen in van alle restaurants die hondenvlees serveren. Daarmee maakt u uw stad veiliger voor mens én dier om nog maar te zwijgen over het feit dat de stad een stuk smakelijker wordt voor toeristen.
Spaanse regionale onderwijsminister verstapt zich met vertaalblunder
De Spaanse regionale minister van Onderwijs voor de Balearen, Joana Maria Camps (@joanamariacamps), heeft laten blijken dat ze niet erg vertrouwd is met een van de belangrijkste onderzoeken op het gebied van onderwijs: PISA (het Programme for International Student Assessment van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling). Tijdens een parlementszitting op 21 november sprak ze [ca] enkele minuten over een belangrijk onderzoek met de naam “trepitja”, de Catalaanse vertaling van het Spaanse woord “pisa”, wat een vervoeging is van een werkwoord met de betekenis “stappen”. Waarschijnlijk hebben haar adviseurs een automatisch vertaalprogramma gebruikt om haar Spaanse tekst naar het Catalaans te vertalen, met deze fout, die aantoont dat ze niet echt wist waar ze het over had, tot gevolg.
In een video op YouTube is het geluid te horen van Camps’ toespraak, die eindigt met de conclusie dat het onderwijssysteem moet worden hervormd. Op Twitter gebruikten netizens de hashtag #InformeTrepitja (Trepitja-rapport) voor verontwaardigde opmerkingen en grappen over de tragikomische scène.
Camps is ook de minister die in september en oktober te maken kreeg met massale stakingen en demonstraties van leraren [en] in haar regio.
