In Argentinië gaat de zoektocht naar verdwenen kleinkinderen van de dictatuur onverminderd door

Foto openbaar gedeeld op Facebook en gebruikt met toestemming: Emergentes

Op 27 december 2017 maakte de Argentijnse non-gouvernementele organisatie Abuelas de Plaza de Mayo [Grootmoeders van Plaza de Mayo] bekend [es – alle links tenzij anders aangegeven] dat kleindochter nummer 127 was opgespoord. De laatste kleindochter die werd gevonden, is de dochter van María del Carmen Moyano en Carlos Poblete, militanten van de peronistische organisatie Monteneros [en], die werden gekidnapt en sinds de laatste militaire dictatuur [en] in Argentinië (1976-1983) worden vermist.

Op internetkrant Cosecha Roja wordt in het kort het verhaal van haar ouders en de omstandigheden tijdens haar verdwijning verteld:

Con la llegada de la dictadura, los militares allanaron su casa y ella [María del Carmen Moyano] se mudó a San Juan, donde conoció a Carlos Poblete, un estudiante de Ingeniería 10 años mayor. “La pareja compartió militancia en la organizción Montoneros. Luego de seis meses decidieron vivir juntos”, contó Estela de Carlotto. Entre abril y mayo de 1977 Carlos y María del Carmen fueron secuestrados en Córdoba y trasladados al centro clandestino de detención La Perla. Ella ya estaba embarazada.

Toen de dictatuur een feit was, deden militairen een inval in haar huis en verhuisde ze [María del Carmen Moyano] naar San Juan, waar ze Carlos Poblete ontmoette, een student bouwkunde die tien jaar ouder was dan zij. ‘Ze waren beide lid van de organisatie Monteneros. Na zes maanden besloten ze om samen te gaan wonen,’ zei Estela de Carlotto. Tussen april en mei 1977 werden Carlos en María del Carmen in Córdoba ontvoerd en naar het clandestiene detentiecentrum La Perla gebracht. Ze was toen al zwanger.

“Nieta 127″ (kleindochter 127) werd tussen mei en juni 1977 in gevangenschap geboren op de kraamafdeling van het clandestiene detentiecentrum van de ESMA (Technische School van de Argentijnse Marine) [en]. Na veertig jaar vieren haar twee ooms en zeven tantes de afsluiting van een belangrijk hoofdstuk in de familiegeschiedenis; maar de wond blijft open, omdat nog steeds niets bekend is over het lot van de ouders.

Tijdens de militaire dictatuur zijn circa 30.000 mensen het slachtoffer geworden van gedwongen verdwijningen. Hun kinderen werden, in veel gevallen, geconfisqueerd door de Argentijnse staat, door illegale adopties en clandestiene bevallingen. Het precieze aantal wordt nog betwist, maar mensenrechtenverdedigers en de stichting Abuelas de Plaza de Mayo (Grootmoeders van Plaza de Mayo) – een organisatie die zich bezighoudt met de opsporing van kleinkinderen van de vermisten – zeggen dat dit aantal klopt [en].

Persconferentie met de Abuelas (grootmoeders) na de opsporing van kleindochter #127. Foto openbaar gedeeld op Facebook.

Adriana, kleindochter #126, was slechts een paar dagen terecht toen ze de persconferentie bijwoonde. Twee van de tantes van kleindochter 127 waren ook aanwezig. De identiteit van kleindochter 127 is nog geheim. Details over het gezin waarin ze opgroeide, werden niet bekend gemaakt om hun privacy te beschermen. Een zeer geëmotioneerde tante zei:

We gaan haar zeggen dat ze zich geen zorgen moet maken. We zullen haar alle tijd geven om de situatie te verwerken. We hebben veertig jaar lang naar haar gezocht. We houden ontzettend veel van haar.

Het plezier van het moment kon zelfs niet worden overschaduwd door het nieuws van het verlenen van huisarrest aan de 88-jarige voormalige politieman Michuel Etchecolaz, verantwoordelijk voor het kidnappen, martelen en vermoorden van een groep leerlingen van een middelbare school in wat bekend is geworden als La Noche de los Lápices (De Nacht van de Kleurpotloden) [nl].

De Grootmoeders van Plaza de Mayo bevestigde het nieuws. ‘De tantes van de kleindochter die al 40 jaar op deze hereniging hebben gewacht, waren aanwezig bij de persconferentie’, zeiden ze. Het nieuws verdrong dat van het huisarrest van Etchecolaz …

“We zullen niet stoppen met tellen”

Onder de hashtag #Nieta127, werd Twitter overspoeld met uitingen van blijdschap, soms vermengd met verontwaardiging en afkeuring over de straffen die de verantwoordelijke personen zijn opgelegd. De foto die in veel tweets werd gedeeld, toont een opschrift op de muur van het Casa por la Identidad (het Huis van de Identiteit, gerund door de Grootmoeders van Plaza de Mayo) over de context waarin de verdwijningen tijdens de dictatuur plaatsvonden. In de tekst wordt handmatig bijgehouden hoeveel kleinkinderen met hun families zijn herenigd:

Het Huis van Identiteit van de Grootmoeders van Plaza de Mayo, en @espacio_memoria heeft de opsporing van #Kleindochter 127 al meegeteld. Wij gaan door met het toevoegen van onze vorderingen en hoop!

La #Nieta127 nació en la ESMA. El genocida Jorge Luis Magnacco, obstetra de la ESMA que atendió el parto, está suelto, beneficiado por haber cumplido dos tercios de su condena.https://t.co/wJJjt5i1ND@abuelasdifusion

— H.I.J.O.S. Capital (@hijos_capital) December 30, 2017

 

#Kleindochter127 werd geboren op de kraamafdeling van de ESMA. De onderdrukker Jorge Luis Magnacco, de verloskundige die de geboorte bijwoonde, is vrij, nadat hij twee derde van zijn straf heeft uitgezeten.

Het heeft lang geduurd, maar eindelijk is er een beloning. Welkom #Kleinkind127

We tellen van 1 tot 127 en zullen niet stoppen met tellen. Bedankt Grootmoeders! En zoals Estela de Carlotta zei: “Gelukkig Nieuwjaar en tot het volgende kleinkind.”

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.