Zal poëzie genoeg zijn om de Tsjechen de vaccinatie tegen COVID-19 te doen omarmen?

Screenshot van Twitter video gepost door het Bureau van de Tsjechische Regering om de Tsjechen aan te moedigen zich te laten vaccineren. De tekst komt uit een gedicht dat voor de campagne is gebruikt en dat luidt: “Misschien hebben we gehuild, — maar nu willen we leven!”

Nu in de Europese Unie de vaccinatie tegen COVID-19 toegankelijk wordt, heeft de Tsjechische regering een nieuwe communicatiecampagne gelanceerd die erop gericht is de angst voor of het wantrouwen tegen vaccinatie te overwinnen. En deze keer komt de inspiratie voor de campagne voort uit een onwaarschijnlijke bron voor openbare gezondheidsaankondigingen: poëzie.

Op 27 december bracht het Twitter-account van het Bureau van de Tsjechische Regering een bericht uit met een 30 seconden durende video die hier te zien is:

De eerste vaccindoses zijn aangekomen in de Tsjechische Republiek en we beginnen met het vaccineren van medisch personeel en ouderen. Vaccinatie is de meest effectieve manier om de pandemie op lange termijn een halt toe te roepen, en om terug te keren naar ons oude leven.

De verschillende beelden met typische scènes uit het menselijke en sociale leven worden in de video gecombineerd met het voorlezen van een gedicht van Jiří Wolker [-en], een Tsjechische schrijver van de proletarische poëzieschool uit het begin van de 20e eeuw.

Zijn oorspronkelijke gedicht luidt:

Nesmělé jitro do tváří nám dýchlo
snem volných lesů, luk a dálných hor.
Vše divnou vírou v duši naší ztichlo,
i bolest krvavá i těžký vzdor.

Radostně klidni brouzdáme se bosi
chladící trávou, lesní přes pažit.
Osení stříbří slzy ranní rosy.
Snad plakali jsme, – ale teď chcem žít!

Een timide ochtend blies in onze gezichten
als een droom van open bossen, weilanden en verre bergen.
Een vreemd geloof deed alles in onze ziel stilvallen, zelfs de aanhoudende pijn en het zware verzet.

Blij en stil waden we met onze blote voeten door
het verkoelende gras, de weide in het bos.
Het jonge korte gras glinstert met tranen van ochtenddauw.
Misschien hebben we gehuild, — maar nu willen we leven!

Maar het laatste, derde deel van het originele gedicht is in de video vervangen door een pro-vaccinatieslogan met de tekst “A budeme. Tak jako dřív! Díky očkování”, wat zich vertaalt als “En we zullen leven. Net als voorheen! Dankzij vaccinatie.”

De video werd in minder dan twee dagen 20.000 keer bekeken en er werd breed op gereageerd in alle grote kranten en nieuwswebsites [-cs]. De belangrijkste vraag is of dit voldoende zal zijn om de Tsjechen, die volgens recente peilingen massaal —tot twee derde van een bevolking van 10 miljoen mensen [-cs]— tegen vaccinatie zijn, te overtuigen. Terwijl in maart 2020 de Tsjechische Republiek vaak werd genoemd als een van de weinige landen die erin slaagden de pandemie te beteugelen, werd het tegen de herfst het land met het op een na hoogste percentage besmettingen ter wereld [-en].

Zal poëzie dan voldoende zijn om het tij te keren en de nog steeds zeer hoge infectiegraden omlaag te krijgen?

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.