Het verhaal over een Ethiopisch meisje dat vecht tegen ontvoering en over haar advocaten die haar leven redden

Tizita Hagere (right) plays the role of 14-year-old Hirut Assefa in 'Difret.' Credit: Truth Aid Media.

Tizita Hagere (rechts) speelt de rol van de 14-jarige Hirut Assefa in ‘Difret.’ Credit: Truth Aid Media.

Dit artikel en radioverslag gemaakt door Joyce Hackel [en – alle links] en Julia Barton voor The World verscheen oorspronkelijk op PRI.org  op 22 oktober 2015 en wordt hier opnieuw gepubliceerd als onderdeel van een overeenkomst om de inhoud van het artikel te delen.

Het woord “Difret” heeft veel betekenissen in het Amhaars, de officiële taal in Ethiopië: het kan zowel “durven” betekenen als “moed hebben”, maar ook “verkracht worden”.

Net zoals de titel “Difret” staat ook de film voor veel zaken: het is een fictief verhaal gebaseerd op een waargebeurd verhaal van moed en verandering; het is een van de enige films uit Ethiopië die op 35 mm-film geschoten is. Angela Jolie Pitt is de executive producer en gaf de film op die manier veel erkenning. Maar de film vertelt vooral het verhaal van een traditioneel gebruik via de ervaringen van een bang meisje gevangen in een wervelwind waar ze geen controle over had.

“Difret” is gebaseerd op het verhaal van Aberash Bekele — Hirut in de film —  een meisje dat ontvoerd werd door mannen te paard buiten haar dorp op het platteland in Ethiopië. Het gebeurde op de eerste dag dat ze naar groep 7 ging. Haar ontvoerder, die haar vaders goedkeuring om met haar te trouwen niet kreeg, staat erop dat hij nu het recht heeft om met haar te trouwen volgens de traditie die gekend is als telefa. Maar ze vecht terug waarbij ze hem per ongeluk doodt. Ze riskeert de doodstraf tot advocaat Meaza Ashenafi besluit om voor haar op te komen. Het resulterende rechtszaaldrama nam het land in 1996 in beslag.

“Mensen begonnen opnieuw over ontvoering te praten,” herinnert Meaza Ashenafi zich nu. “Het was een feit, vooral in het zuiden van het land, dat vrouwen al jarenlang ontvoerd werden. Daar bestond geen twijfel over. Maar deze zaak bracht een discussie en dialoog rond dit traditionele gebruik op gang.”

Ashenafi had pas twee jaar eerder de Women Lawyer's Association (advocatenvereniging voor vrouwen) opgericht om op te komen voor vrouwenrechten volgens de toen nieuwe grondwet van Ethiopië.

A scene from "Difret" depicts the horseback kidnapping of the main character. Credit: Truth Aid Media

A scene uit “Difret” toont de ontvoering van het hoofdpersonage. Credit: Truth Aid Media

“Difret” speelde gedurende zes weken in uitverkochte zalen in Addis Abeba. Toen de filmmakers de film in het buitenland wilden uitbrengen, zonden ze de film naar Jolie, een bekende verdediger van vrouwenrechten in Afrika.

“Een Afrikaanse film in een vreemde taal heeft een hele weg voor de boeg om tot bij het publiek te geraken,” geeft filmmaker Mehret Mandefro toe. “Dus heeft haar steun ons echt geholpen om mensen te bereiken die we, denk ik, anders nooit konden bereiken.”

Ondanks de steun van een bekend persoon en het succes van “Difret” zeggen Ashenafi en Mandrefo dat hun werk niet gedaan is: ze schatten dat minstens 20 procent van de huwelijken in het zuiden van Ethiopië opgedrongen is door een of andere vorm van telefa.

“Dit moet stoppen,” zegt  Ashenafi. “Dit mag helemaal niet worden getolereerd.”

Wat het hoofdpersonage van de film zelf betreft, zegt Mandrefo dat ze een moeilijk leven had. Na de rechtszaak mocht ze niet meer terugkeren naar haar dorp of familie. Ze ging naar een kostschool en besloot later om haar naam te veranderen en Ethiopië te verlaten. Maar onlangs is ze teruggekeerd en zet zich in voor telefa in de hoop dat ze meisjes een dergelijke beproeving kan besparen.

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.