Ondanks verbod worden menselijke uitwerpselen in India nog steeds met de blote hand opgeruimd door lagere kasten

Het handmatig opruimen van uitwerpselen is illegaal in India, maar deze praktijken blijven bestaan. Deze vrouw in het district Moradabad in de staat Uttar Pradesh brengt afval van menselijke uitwerpselen weg. Foto met dank aan UNICEF India.
Ongeveer een miljard mensen, ofwel vijftien procent van de wereldbevolking, doet aan openbare ontlasting en een groot deel van die mensen woont in India. Deze zeer onhygiënische praktijken in India zijn voor een groot deel veroorzaakt door het discriminerende kastensysteem. Vanwege het gebrek aan goede riolering moesten de Dalits van de laagste kaste menselijke uitwerpselen handmatig opruimen. Hierdoor kregen zij de naam van ‘Onaanraakbaren’. Na tientallen jaren campagnes en verbetering van sanitaire voorzieningen werd in 2013 in India de Prohibition of Employment of Manual Scavengers and their Rehabilitation Act ingevoerd. Daarmee werd het strafbaar om mensen in dienst te nemen voor het handmatig oppakken, verwijderen of verplaatsen van menselijke uitwerpselen uit waterloze toiletten, open riolen of uit rioolbuizen.
Volgens een rapport uit 2015 van de Aziatische Human Rights Commission (een commissie voor mensenrechten) wordt er op het platteland in India nog steeds ontlasting met de hand opgeruimd. Dat heeft niet zozeer te maken met armoede als wel met de nog altijd bestaande discriminatie op grond van kaste.
Sanjay Kumar Chaudary schrijft op de website Countercurrents:
Onder de Dalits vormen de opruimers van menselijke uitwerpselen nog altijd de meest buitengesloten en uitgebuite groep. Zij worden gezien als de allerlaagste klasse in de hiërarchie van het Hindoeïstische kastensysteem en daardoor worden zij op allerlei manieren gediscrimineerd en sociaal buitengesloten door andere kasten en door overheidsambtenaren. Deze groep kan je bijna in alle Indiase steden vinden: ze vegen de straten en ruimen ontlasting op met de hand. De vrouwen uit deze groepen zijn de grootste slachtoffers; zij vormen meer dan tachtig procent van de opruimers van ontlasting. Behalve dat zij gestigmatiseerd worden, zijn ze ook nog onderbetaald. Verder zorgt hun werk voor allerlei gezondheidsklachten. Deze mensen worden blootgesteld aan de meest schadelijke vormen van virale en bacteriële infecties, die hun huid, ogen, ledematen, luchtwegen en darmen kunnen aantasten.
Een lokaal onderzoek door de internationale media en mensenrechtenorganisatie Video Volunteers wijst uit dat deze praktijken nog onverminderd doorgaan in de deelstaat Gujarat, waar men enige tijd geleden juist beweerde het handmatig verwijderen van ontlasting te hebben uitgebannen.
In de video hierboven van Video Volunteers zie je drie jonge schoonmakers van menselijke uitwerpselen in de straat Surendranagar in de stad Dhangadra in Gujarat die tot hun borst een riool ingaan zonder enige vorm van bescherming: geen handschoenen, geen gezichtsmaskers en geen apparatuur. Zij weten niet dat hun werkgever, de gemeente Dhangadra, wettelijk verplicht is om hen van een veiligheidsuitrusting te voorzien.
In het rapport van Video Volunteers staat:
Toen het visuele bewijs werd getoond aan Charuben Mori, het hoofd van de gemeente Dhangadra, weigerde ze hier kennis van te nemen en zei: “Illegale praktijken zoals het handmatig verwijderen van menselijke uitwerpselen keuren wij niet goed noch moedigen we aan.” Toen haar werd gevraagd waarom de schoonmakers geen veiligheidsuitrusting kregen, weigerde Mori verantwoordelijkheid te nemen en schoof zij de schuld in de schoenen van de aannemers.
“Dit zijn geen werknemers van ons dus wij weten niets over hun arbeidsomstandigheden. Zij worden ingehuurd door aannemers.” In de wet staat duidelijk dat mensen niet rechtstreeks of indirect (via een tijdelijk contract) kunnen worden ingehuurd om onbeschermd riolen schoon te maken.
Activisten hebben een petitie opgesteld waarin het bestuur van Gujarat wordt opgeroepen om de ambtenaren die hiervoor verantwoordelijk zijn te straffen.
Categorieën

Start een discussie
Categorieën
Topartikelen uit de hele wereld
Vertalen voor Global Voices
Archief per maand
- maart 2021 3 artikelen
- februari 2021 14 artikelen
- januari 2021 18 artikelen
- december 2020 12 artikelen
- november 2020 13 artikelen
- oktober 2020 19 artikelen
- september 2020 16 artikelen
- augustus 2020 15 artikelen
- juli 2020 9 artikelen
- juni 2020 17 artikelen
- mei 2020 18 artikelen
- april 2020 20 artikelen
- maart 2020 9 artikelen
- februari 2020 5 artikelen
- januari 2020 7 artikelen
- december 2019 8 artikelen
- november 2019 5 artikelen
- oktober 2019 2 artikelen
- september 2019 9 artikelen
- augustus 2019 8 artikelen
- juli 2019 2 artikelen
- juni 2019 4 artikelen
- mei 2019 2 artikelen
- april 2019 5 artikelen
- maart 2019 9 artikelen
- februari 2019 2 artikelen
- januari 2019 6 artikelen
- december 2018 3 artikelen
- november 2018 6 artikelen
- oktober 2018 8 artikelen
- september 2018 4 artikelen
- augustus 2018 3 artikelen
- juli 2018 4 artikelen
- juni 2018 1 artikel
- mei 2018 1 artikel
- april 2018 2 artikelen
- maart 2018 4 artikelen
- februari 2018 9 artikelen
- januari 2018 10 artikelen
- december 2017 4 artikelen
- november 2017 4 artikelen
- oktober 2017 2 artikelen
- september 2017 8 artikelen
- augustus 2017 7 artikelen
- juli 2017 9 artikelen
- juni 2017 8 artikelen
- mei 2017 10 artikelen
- april 2017 3 artikelen
- maart 2017 9 artikelen
- februari 2017 13 artikelen
- januari 2017 12 artikelen
- december 2016 5 artikelen
- november 2016 17 artikelen
- oktober 2016 9 artikelen
- september 2016 10 artikelen
- augustus 2016 11 artikelen
- juli 2016 8 artikelen
- juni 2016 10 artikelen
- mei 2016 7 artikelen
- april 2016 10 artikelen
- maart 2016 4 artikelen
- februari 2016 9 artikelen
- januari 2016 5 artikelen
- december 2015 4 artikelen
- november 2015 6 artikelen
- oktober 2015 12 artikelen
- september 2015 12 artikelen
- augustus 2015 9 artikelen
- juli 2015 9 artikelen
- juni 2015 13 artikelen
- mei 2015 14 artikelen
- april 2015 14 artikelen
- maart 2015 22 artikelen
- februari 2015 11 artikelen
- januari 2015 19 artikelen
- december 2014 9 artikelen
- november 2014 10 artikelen
- oktober 2014 8 artikelen
- september 2014 12 artikelen
- augustus 2014 2 artikelen
- juli 2014 2 artikelen
- juni 2014 5 artikelen
- mei 2014 5 artikelen
- april 2014 4 artikelen
- maart 2014 8 artikelen
- februari 2014 8 artikelen
- januari 2014 12 artikelen
- december 2013 12 artikelen
- november 2013 24 artikelen
- oktober 2013 46 artikelen
- september 2013 18 artikelen
- augustus 2013 9 artikelen
- juli 2013 8 artikelen
- juni 2013 9 artikelen
- mei 2013 8 artikelen
- april 2013 13 artikelen
- maart 2013 9 artikelen
- februari 2013 12 artikelen
- januari 2013 17 artikelen
- december 2012 7 artikelen
- november 2012 16 artikelen
- oktober 2012 14 artikelen
- september 2012 3 artikelen
- augustus 2012 13 artikelen
- juli 2012 11 artikelen
- juni 2012 11 artikelen
- mei 2012 15 artikelen
- april 2012 18 artikelen
- maart 2012 15 artikelen
- februari 2012 18 artikelen
- januari 2012 17 artikelen
- december 2011 16 artikelen
- november 2011 15 artikelen
- oktober 2011 15 artikelen
- september 2011 19 artikelen
- augustus 2011 17 artikelen
- juli 2011 15 artikelen
- juni 2011 15 artikelen
- mei 2011 15 artikelen
- april 2011 16 artikelen
- maart 2011 26 artikelen
- februari 2011 36 artikelen
- januari 2011 37 artikelen
- december 2010 19 artikelen
- november 2010 22 artikelen
- oktober 2010 18 artikelen
- september 2010 18 artikelen
- augustus 2010 15 artikelen
- juli 2010 16 artikelen
- juni 2010 24 artikelen
- mei 2010 23 artikelen
- april 2010 24 artikelen
- maart 2010 20 artikelen
- februari 2010 16 artikelen
- januari 2010 22 artikelen
- december 2009 18 artikelen
- november 2009 18 artikelen
- oktober 2009 15 artikelen
- september 2009 19 artikelen
- augustus 2009 16 artikelen
- juli 2009 23 artikelen
- juni 2009 27 artikelen
- mei 2009 22 artikelen
- april 2009 20 artikelen
- maart 2009 23 artikelen
- februari 2009 15 artikelen
- januari 2009 9 artikelen