Deze post is oorspronkelijk afkomstig van Syria Untold [en].

Wanneer je tegenwoordig door de straten van Damascus loopt, kom je hoogstwaarschijnlijk een jongeman of vrouw tegen die vrolijk fietsend een auto inhaalt terwijl die vaststaat op één van de vele checkpoints in de stad. De promotie van de fiets in Damascus is onderdeel van de campagne genaamd ‘Ze wil een fiets. Nu!’ [ar]. Deze wordt geleid door studenten waarvan het merendeel afkomstig is van de Faculteit Bouwkunde.

Jonge deelnemers van de ‘Ze wil een fiets’-campagne. Bron: Syria Untold

In Syrië wordt de fiets traditioneel gezien als het transportmiddel van de lagere klasse, omdat zij zich zich geen motorvoertuig kunnen veroorloven. Ook wordt de fiets voornamelijk geassocieerd met mannen. Om het stereotype te doorbreken en om een oplossing te bieden aan de files bij de checkpoints, heeft een groep jonge mannen en vrouwen besloten de fiets te gebruiken als vervoersmiddel. Zij moedigen andere Syriërs aan hun voorbeeld te volgen.

Hun doel, vertelden de organisatoren aan Syria Untold, is om “de gewoonten van de gemeenschap te veranderen en het gebruik van alternatieve vervoersmiddelen te promoten.” Ze zien de fiets als een goed middel om hun leefwereld te verbeteren door te besparen op brandstof en zodoende de vervuiling door uitlaatgassen te verminderen.

“Het is voor veel Syriërs ook een manier om hun angst te doorbreken. Traditie heeft veel mensen ervan weerhouden de fiets te gebruiken. Jarenlang heeft de angst voor wat anderen ervan zeggen ervoor gezorgd dat vrouwen, vooral degenen die een hijab dragen, niet fietsten.”

Een jonge vrouw fietst in Damascus. Bron: Facebookpagina van de ‘She Wants a Bike’-campagne.

Om hun doel te bereiken, roepen de organisatoren geïnteresseerden op om mee te doen aan de campagne door hun fietsen te stallen bij hun universiteit. Deze symbolische daad gaat in tegen het traditionele verbod op fietsen op Syrische campussen.

Het initiatief was erg succesvol: op 4 oktober werden honderden fietsen gezien op de campussen. Achteraf werden foto's en persoonlijke ervaringen gedeeld op Facebook door onder andere veel jonge vrouwen. Eén van de dames vertelt:

Ik draag een hijab en een manteau (een donkere jas die wordt gedragen door moslimvrouwen met een conservatieve achtergrond) en dit was de eerste keer dat ik op een fiets reed. Ik vertrok vanaf mijn huis in Mashru Dummar om 7 uur samen met mijn broer. Hij heeft me aangemoedigd dit te doen. Ik fietste naar Rabwe en ging verder naar de Mazzeh straat. Daar nam ik afscheid van hem, want hij moest de andere kant op. “Je kan dit wel alleen,” zei hij tegen me, “laat je angst varen en maak je niet druk.” Toen begon mijn avontuur. Ik fietste verder en kwam onderweg veel checkpoints tegen, maar iedereen was vriendelijk tegen me. Sommigen glimlachten zelfs toen ze me zagen en gaven me hun zegen. Het was een geweldige, bevrijdende ervaring en ik moedig iedere vrouw aan hetzelfde te doen. Het voelt wat ongemakkelijk in het begin, maar je went er heel snel aan.

Eén van de obstakels die de verspreiding van de fiets tegenhoudt in het land, is het feit dat ze tamelijk duur zijn voor de gewone Syriër. De prijzen zijn namelijk nog niet gedaald, ondanks de huidige, dramatische situatie. Ook wordt het gebruik van de fiets door vrouwen nog steeds afgekeurd in conservatieve gebieden.

Desalniettemin hopen de organisatoren van de campagne deze hindernissen te overkomen door naar oplossingen te zoeken die het land van binnenuit kunnen veranderen en verbeteren.

Deze post is oorspronkelijk afkomstig van Syria Untold [en].