Stel je voor dat je 67 kilometer in een gemotoriseerde kano moet afleggen op zoek naar een tegenspeler voor een sportwedstrijd. Dit is wat de jonge voetballertjes van de Kichwa-gemeenschap van Sarayaku [es] in het Ecuadoraanse Amazonewoud iedere week moeten doen voor de gewone competitie.

Deze kinderen behoren tot de Club Deportivo, de voetbalschool [es] van Sarayaku, die niet enkel jonge Kichwa's uit de gemeenschap leert dribbelen, passen geven en verdedigen, maar hen ook in de goede richting stuurt, naar teamsport toe, weg van potentieel gevaarlijke verleidingen. De website van de school vermeldt dat het als een bolwerk tegen de “agressie van de globalisering” fungeert:

La niñez y la juventud de Sarayaku son poseedoras de  inteligencia, talentos y capacidades para vivir en el habitat de su territorio. Son hábiles en el bosque, cazadores, conocedores de la botánica, de los cosmos, de las montañas, de la lluvia, delas cascadas, del rayo, de las piedras, del árbol sagrado del Uchuputo y de la Pachamama. Hoy se van cayendo poco a poco ante la agresión visible e invisible de la globalización, por la postergación y abandono de los grandes ministerios, por los proyectos industriales y la falta de solidaridad que conlleva a un grave riesgo a temprana edad como el alcoholismo y migración de la juventud.

De jeugd van Sarayaku is intelligent, heeft talent en de vaardigheid om in hun leefgebied te wonen. Ze zijn bedreven jagers in het bos, hebben kennis van plantkunde, de kosmos, de bergen, de regen, watervallen, bliksem, stenen, de heilige Uchuputo-boom en van Pachamama (Moeder Aarde). Tegenwoordig vallen ze ten prooi aan de zichtbare en onzichtbare agressie van de globalisering, aan achterstelling en verwaarlozing door de overheid, aan de industriële projecten en aan gebrek aan solidariteit dat leidt tot een ernstig risico op alcoholisme op jonge leeftijd en jeugdmigratie.

Een ander doel van de voetbalschool is het helpen opbouwen van eigenwaarde en trots in de lokale jeugdcultuur door middel van de kameraadschap die onder het team gegroeid is wanneer ze hun gemeenschap vertegenwoordigen. Dit kun je merken aan het plezier dat het hechte team heeft wanneer ze vertrekken voor een zes uur durende tocht op de rivier om hun volgende wedstrijd te spelen.

Eriberto Gualinga [es], een cineast uit de Kichwa-gemeenschap, vergezelde de ploeg om de trip op de rivier Bobonaza [en] vast te leggen, waaronder ook een 90 minuten durende busrit. De ploeg stond tegenover hun recentste tegenstander: een voetbalclub gelegen in Palora Canton [en].

Met een GoPro-camera filmde Gualinga de omstandigheden waarin de jongeren reizen om de sport waarvan ze houden te beoefenen:

En la Amazonia el clima es impredecible, se puede ver las cuatro estaciones del año en el mismo día, el sol en la mañana, lluvia en la tarde, fuerte viento, arboles con flores, arboles que pierden las hojas. Los pequeños viajeros se enfrentan a todas estas adversidades.

In het Amazonewoud is het weer heel onvoorspelbaar. Je kan de vier seizoenen van het jaar allemaal op dezelfde dag waarnemen: zonnig weer in de ochtend, regen in de namiddag, hevige wind, bloeiende bomen en bomen die hun bladeren verliezen. De jonge reizigers worden met al deze tegenspoed geconfronteerd.

Voor het Sarayaku-volk is de rivier heilig [en], aangezien het niet enkel een communicatiemiddel is en een manier om contact te hebben met andere gemeenschappen, maar ook een bron van levensonderhoud is. Het Sarayaku-volk is bekend vanwege de verdediging van hun natuurlijke omgeving door hun relatie met de natuur. En nu vormt de rivier ook een manier om in verbinding te staan met andere gemeenschappen voor een vriendschappelijke voetbalwedstrijd.

Voetbalschool van Sarayaku. YouTube screenshot van de video: “Viajando por el Bobonaza con la Escuela de Futbol Sarayaku” (reizen op de Bobonaza met de voetbalschool van Sarayaku)