- Global Voices in het Nederlands - https://nl.globalvoices.org -

Journalisten in Myanmar lopen voortdurend grote risico's

Categorieën: Oost-Azië, Myanmar (Birma), Bestuur, Burgermedia, Censorship, Media & journalistiek, Mensenrechten, Oorlog & conflicten, Politiek, Protest, Wetgeving, GV Advocacy, Myanmar Spring Revolution, World Press Freedom Day 2022
[1]

Mizzima News-verslaggevers werken op een afgelegen locatie. Screenshot [1] van een YouTube video van Mizzima News.

Journalisten in Myanmar lopen enorme risico's bij het uitoefenen van hun vak, terwijl de militaire regering doorgaat met het detineren van mensen die worden beschuldigd van het verstrekken van informatie en steun aan de oppositie.

Sinds de staatsgreep in februari 2021 [2], zijn tenminste 143 journalisten gearresteerd, waarvan het merendeel werd beschuldigd van het verspreiden van desinformatie over de junta. Ongeveer 82 journalisten werden vrijgelaten, nadat ze amnestie werd verleend. Maar 58 zitten nog steeds in militaire hechtenis, bericht [3]het Instituut voor Strategie en Politiek in Myanmar, na onderzoek.

Global Voices rapporteerde al [4]over de gevangeniservaringen van journalisten [5] en de problemen waarmee de onafhankelijke media [6], buitenlandse correspondenten en mensen die het land moesten ontvluchten, mee werden geconfronteerd.

Ondanks de risico's die de journalisten lopen, blijven ze vanuit de frontlinies verslag doen, terwijl ze de wereld voorzien van de meest plausibele informatie over de gebeurtenissen in Myanmar. Anonieme journalisten sleepten zelfs wereldwijd prijzen in de wacht [7]voor hun werk in Myanmar.

Tijdens een interview met Radio Free Asia (RFA), een nieuwswebsite die wordt gesubsidieerd door de de regering van de Verenigde Staten, deelde de fotojournalist  Ta Mwe (pseudoniem) de extra voorzorgsmaatregelen die journalisten moeten nemen [8]wanneer ze verslag doen over de gebeurtenissen in Myanmar:

Wanneer we plaatselijk nieuws brengen en niet gearresteerd willen worden,  moeten we eerst – alvorens we foto's nemen of mensen interviewen – een  vluchtroute vinden, zodat we daar zo snel mogelijk weg kunnen komen. Als ik flashmob-protesten wil verslaan, moet ik precies plannen via welke straten ik moet wegvluchten, nadat ik mijn foto's heb genomen. Dat is inmiddels een behoorlijke  uitdaging geworden. Wanneer ik op de terugweg een taxi aanroep, doe ik dat niet vlakbij een straat waar wordt gedemonsteerd. Dan loop ik eerst een paar blokken om, zodat ze geen identiteitssporen kunnen achterhalen.

RFA interviewde ook een redacteur van Shwe Phi Myay News Agency in de Shan-regio, die wees op de gevaren die journalisten lopen om te worden gearresteerd [9]en terecht zouden kunnen komen in het kruisvuur tussen de junta- en etnisch gewapende troepen:

We weten dat als iemand eenmaal is gearresteerd, het heel moeilijk is om weer vrij te komen. In het slechtste geval kan iemand worden gearresteerd , gemarteld of zelfs vermoord.

Maar in dit gebied opereert niet alleen het leger. Ook zijn er veel etnisch gewapende groeperingen. En dus kunnen we op elk moment worden gearresteerd, gevangengenomen en in een levensbedreigende situatie terechtkomen.

Na de staatsgreep trok de junta de vergunningen van tientallen onafhankelijke nieuwsmedia in, waardoor veel journalisten noodgedwongen naar ander werk moesten uitkijken. Lokale nieuwsmedia vertrouwen steeds meer op het werk van burgerjournalisten (CJs) om door te gaan met hun berichtgeving. Mizzima, een onafhankelijk nieuwsmedium, erkende het belang van CJs [10] bij nieuwsvoorziening aan het publiek:

Onafhankelijke media in Myanmar hebben ontzag voor het werk van hun “bronnen” in het veld: CJs leveren verhalen en input, waardoor duidelijk wordt wat er in het door crisis getroffen Myanmar plaatsvindt.

We zijn de  CJs veel dank verschuldigd. We overdrijven niet als we zeggen dat – gezien de ervaringen van degenen die met de autoriteiten van Myanmar in aanraking zijn gekomen – veel CJs, in hun pogingen om het verhaal naar buiten te brengen, de doodstraf, verwondingen of gevangenisstraffen tegemoet kunnen zien.

Mizzima interviewde verslaggever Thu Kha (pseudoniem) uit de regio Sagaing over de problemen die freelance-journalisten tegenkomen. Thu Ka benadrukte de sombere toekomstperspectieven [11]voor freelance-journalisten na de machtsovername door het leger vorig jaar.

Sinds de vorige burgerregering kan een journalist moeilijk zijn werk doen zonder het tonen van een id-kaart voor journalisten. Wanneer ik naar een plek ga waar ze me niet kennen, word ik als journalist aan een inspectie en een reeks vragen onderworpen, omdat de bronnen me niet vertrouwen.

Tijdens de anti-junta beweging worden meer freelance-journalisten werkloos dan journalisten met een vaste baan.

Mizzima verhaalde ook over freelance-journalist Htet Paing (pseudoniem) uit Bago -regio, die in 2021 zes maanden werd vastgehouden. Na zijn vrijlating kon hij als journalist moeilijk werk vinden [12]:

Als journalist die door zijn werk zijn leven op het spel zet, wordt Htet Paing ook geconfronteerd met het probleem dat hij  als freelance-verslaggever vrijwel geen inkomen heeft. Zijn situatie is onzeker, omdat hij geen  stafverslaggever is. En door de huidige situatie moet hij heimelijk zijn werk doen.

Zelfs degenen die gedwongen in ballingschap moeten gaan, lopen het risico om te worden gedeporteerd als ze worden betrapt bij het overtreden van hun visumbeperkingen. Dit werd onthuld door een redacteur van de Kachin News Group tijdens een interview met de Engelse editie van Al Jazeera.

Als reactie op de staatsgreep werden er enkele initiatieven opgebracht om freelance-journalisten en kunstenaars te ondersteunen, zoals het anonieme collectief Visual Rebellion Myanmar. Die hebben tijdens de World Press Freedom Day op 3 mei  journalisten gehuldigd [13]:

Op World Press Freedom Day huldigen wij de Birmese journalisten die door het militaire regime sinds de staatsgreep op 1 februari 2021 zijn opgejaagd, gearresteerd, gemarteld en vermoord.

Veel journalisten zijn inmiddels ondergedoken of naar het buitenland gevlucht zonder juridische of financiële ondersteuning; alleen pro-militaire publicaties worden momenteel openlijk in het land vrijgegeven. Wij zetten ons er voor in om ons team journalisten een veilig onderkomen te bieden en we blijven rapporteren over de gebeurtenissen in Myanmar, aangezien het land is verwikkeld in een grootschalig conflict en de bevolking meer dan ooit behoefte heeft aan betrouwbare informatie.

De regering van nationale eenheid die zich tegen de junta verzet, erkende ook de enorme offerbereidheid van journalisten [14]om de leugens van de militaire junta aan de kaak te stellen:

Ondanks de enorme druk en vervolging door het leger, staan beroeps- en burgerjournalisten en nieuwsverslaggevers pal achter de persvrijheid en vrije informatieverspreiding, zelfs met gevaar voor eigen leven. Dankzij dergelijk moedig optreden zal de junta de oorlog verliezen. De waarheid zal boven water komen en de moedige mannen en vrouwen uit de Myanmar mediagemeenschap zullen zich blijven verzetten tegen de militaire propaganda en leugens.