- Global Voices in het Nederlands - https://nl.globalvoices.org -

Speelplekken verdwijnen in Dhaka: waar moeten de kinderen nog spelen?

Categorieën: Zuid-Azië, Bangladesh, Bestuur, Burgermedia, Digitaal activisme, Media & journalistiek, Mensenrechten, Milieu, Onderwijs, Ontwikkeling, Protest, Sport, Wetgeving
In terms of population, Dhaka is the second largest city in South Asia and the seventh largest in the world. Image via Wikipedia by ASaber91. CC BY 2.0. [1]

Dhaka is de op een na grootste stad in Zuid-Azië en de op zes na grootste stad ter wereld. Foto via Wikipedia door ASaber91 [1]. CC BY 2.0 [2].

Dhaka, de hoofdstad van Bangladesh, is een miljoenenstad, en een van de meest drukke steden [en] [3] ter wereld. In de stedelijke gebieden van de stad wonen meer dan 22 miljoen mensen [en] [4].

Het aantal open ruimten, parken en speelplaatsen in deze stad is echter zeer gering in verhouding tot de bevolking. En dat aantal daalt elke dag. In de afgelopen decennia zijn er door overheidsorganisaties markten, moskeeën, riksja-garages, parkeerplaatsen en commerciële ondernemingen gebouwd [en]  in parken en open ruimten. Onlangs is begonnen met de bouw van een politiebureau op een open plek die wordt gebruikt als speelplaats voor kinderen in het Kalabagan-gebied van de stad, hetgeen leidde tot protesten van de plaatselijke bevolking.

Waar moeten de kinderen spelen?

Door de bevolkingstoename wordt open land schaars en zeer duur in Dhaka.

Het Tentultala-veld is een open ruimte van 0,2 hectare naast een kleine laan in het dichtbevolkte Kolabagan-gebied van de stad, en wordt al vijf decennia [en] [5]door de plaatselijke kinderen gebruikt als speelplaats. Op 31 januari 2022 werd de grond toegewezen [en] [6]aan de hoofdstedelijke politie van Dhaka om er een permanent gebouw op te richten voor het politiebureau van Kalabagan dat momenteel een ruimte huurt. In de eerste week van februari zette de politie [7] de plek af met prikkeldraad en de lokale bevolking begon te protesteren met plakkaten en menselijke kettingen [8] met de eis om het stuk land vrij te geven zodat kinderen er kunnen op spelen. De protestacties werden gedocumenteerd op de Facebook pagina [9] met de titel “তেঁতুলতলা মাঠ আমাদের প্রাণের দাবী” (De Tentultolagrond is onze hartenwens), maar de kwestie was bij velen onbekend.

View of the construction work of the police station building at Tentultala ground in Kalabagan. Photo by Trisha Nastaran. Used with permission. [10]

Uitzicht op de bouwwerkzaamheden van het politiebureau op het Tentultala-terrein in Kalabagan. Foto door Trishia Nastaran [10]. Gebruikt met toestemming.

De kwestie kwam echter in het nieuws toen Syeda Ratna, de coördinatrice van de plaatselijke protestcampagne, en haar zoon Mohammad Isha Abdullah op 24 april werden gearresteerd [en] [11]toen zij protesteerden tegen de bouw van een afscheidingsmuur. De politie zei dat ze een live stream [12] hielden op Facebook vanaf de locatie en dat ze de autoriteiten verhinderden hun plicht te doen. Maar na wijdverbreide kritiek [en] [13]in de reguliere en sociale media liet de politie hen in de vroege uren van 25 april vrij, nadat zij hen 13 uur hadden vastgehouden.

Twitter-gebruiker Ruposh Bangla deelde een cartoon van cartoonist Mehedi:

Syeda Ratna: Mother and son released on bond after protesting against the construction of a police station on a playground.

Syeda Ratna: Moeder en zoon op borgtocht vrijgelaten na protest tegen de bouw van een politiebureau op een speelterrein.

Deutsche Welle Bangla berichtte:

The police have violated the local law and the constitution by detaining protestor Syeda Ratna and her teenage son for 13 hours without a warrant or a charge.

De politie heeft de plaatselijke wet en de grondwet geschonden door demonstrante Syeda Ratna en haar tienerzoon 13 uur lang vast te houden zonder aanhoudingsbevel of aanklacht.

Politiek activist Rafid Al Bukhari Talukdar [19] schreef op Facebook:

বিশ্বের অধিকাংশ শহর যেখানে স্থাপনা অপসারণ করে উন্মুক্ত স্থানের পরিমাণ বাড়াচ্ছে, ঠিক তার বিপরীতে ঢাকাকে ক্রমেই কংক্রিটের জঞ্জালে পরিণত করা হচ্ছে। জাতি হিসেবে আমরা লজ্জিত।

When many cities in the world are increasing the number of open spaces by removing unnecessary installations, open spaces in Dhaka are gradually transforming into concrete dumps. We are ashamed as a nation.

Terwijl vele steden wereldwijd het aantal open ruimtes verhogen door onnodige installaties weg te halen, worden de open ruimtes in Dhaka geleidelijk omgevormd in betonnen stortplaatsen. We zijn beschaamd als natie.

Tegenwoordig groeien kinderen in Dhaka vooral tussen vier muren op, omdat de speelplekken steeds kleiner worden. In een opiniestuk in Dainik Shikhsa [20] (het Dagelijks Onderwijs), heeft Tanjinul Haque Molla aangetoond dat er een rechtstreeks verband bestaat tussen de afname van het aantal speelplekken en de toename van het aantal misdrijven in de stad.

বর্তমানে খেলার মাঠ কমে যাওয়ার কারণে ছেলেমেয়েরা প্রযুক্তির ওপর নির্ভরশীল হচ্ছে। যার ফলে তাদের আচরণগত পরিবর্তন হচ্ছে। ইচ্ছাকৃতভাবে স্কুল পালাচ্ছে। কিংবা সেখানকার নিয়মশৃংখলা ভঙ্গ করছে। এমনকি রাষ্ট্রিক আইন বা পৌর বিধিবহির্ভূত কাজ করছে। মাতা-পিতা বা অভিভাবকের নিয়ন্ত্রণের বাইরে চলে যাওয়া ছেলেমেয়েরা পর্নোগ্রাফি বা মাদকে আসক্ত হচ্ছে দিন দিন।

Children are becoming more dependent on technology and increased screen time as they do not get a chance to play in the open. As a result, their behaviour is changing – some are skipping school, or breaking the rules here and there. They are becoming more prone to breaking laws. Children who are going out of the control of their parents or guardians often gradually become addicted to pornography or drugs.

Kinderen worden steeds afhankelijker van technologie en meer schermtijd omdat ze geen kans krijgen om in de open lucht te spelen. Als gevolg daarvan verandert hun gedrag – sommigen spijbelen, of overtreden hier en daar de regels. Ze worden steeds meer geneigd wetten te overtreden. Kinderen die zich aan de controle van hun ouders of voogden onttrekken, raken vaak geleidelijk verslaafd aan pornografie of drugs.

Journalist Saiful Islam Sifat [21] herinnerde ons eraan op Facebook:

খেলার মাঠ যত কমবে, থানার প্রয়োজনীয়তা ততো বাড়বে। এবার ভাবতে হবে আমরা কোনটা বেশি চাই। থানা, নাকি খেলার মাঠ?

As the playgrounds keep vanishing, there will be a greater need for police stations. Now, we have to think – which one do we want more: police stations, or playgrounds?

Als de speelplaatsen blijven verdwijnen, zal er meer behoefte zijn aan politiebureaus. Nu moeten we nadenken – wat willen we meer: politiebureaus of speelplaatsen?

The Jagannath Hall Field of Dhaka University. Apart from sports, the ground is used for various religious and cultural events. Image via Wikipedia by Sujoygomasta. CC BY-SA 3.0. [22]

THet Jagannath Hall veld van de Dhaka Universiteit. Behalve voor sport wordt het terrein ook gebruikt voor verschillende religieuze en culturele evenementen. Foto via Wikipedia door  Sujoygomasta [22]. CC BY-SA 3.0 [23].

De verdwijnende speelplekken van Dhaka

Volgens [en] [5] Adil Mohamad Khan, voormalig algemeen secretaris van het Bangladesh Institute of Planners [24] (BIP), heeft 30 procent van de wijken in Dhaka geen open ruimte in de vorm van een speelterrein of park, waardoor de mentale en fysieke groei van de kinderen in die plaatsen wordt belemmerd.

BIP leidde in 2019 een onderzoek [25] naar de beschikbare open ruimten en de resultaten waren somber. Een paar jaar geleden was het aantal velden in Dhaka ongeveer 230. 140 daarvan waren eigendom van instellingen en bevonden zich binnen hun omheinde terreinen. Bovendien werden meer dan 50 plaatsen in privébezit door kinderen gebruikt als open terreinen. Ongeveer 40 terreinen lagen in de openbare ruimte.Nu zijn er slechts 24 terreinen in de openbare ruimte in Dhaka. Kinderen mogen niet meer spelen op veel van de privé-plekken, omdat daar met een bouw is begonnen of omdat ze nu verboden terrein zijn.

In een ander rapport [26] wordt gedetailleerd beschreven hoe onderwijs- en andere overheidsinstellingen nieuwe structuren bouwen zoals gemeenschapscentra, gymzalen, personeelsverblijven, enz., waardoor de beschikbare open ruimten in hun complexen krimpen.

Het Instituut voor Planning en Ontwikkeling vermeldde [27]dat volgens het gedetailleerde gebiedsplan [en] [28] voor de stad Dhaka, er twee tot drie speelplekken van ongeveer 3 hectare moeten zijn per 12.200 mensen. Deze criteria worden echter niet gehaald.

Professor Kamal Chowdhury van het departement klinische psychologie van de universiteit van Dhaka merkte op Facebook op [29]dat het gebrek aan open ruimten om te spelen mentale problemen veroorzaakt bij de kinderen en tieners van de stad. Hij schreef op zijn Facebook status:

শহরে বেড়ে উঠা শিশুদের মানসিক ও শারীরিক সমস্যা আগের তুলনায় অনেক বেশি বেড়ে যাওয়ার একটা অন্যতম কারন তারা শারীরিক শক্তি নির্ভর কোনো খেলাধূলায় নাই বা তার সুযোগ নাই।

One of the reasons behind the increase in mental and physical problems of the children in Dhaka is that they do not have access to any sports where they can work up physically.

Een van de redenen voor de toename van de geestelijke en lichamelijke problemen van de kinderen in Dhaka is dat zij geen toegang hebben tot sporten waarbij zij zich lichamelijk kunnen inspannen.

Ondanks de kritiek werd de bouw [en] [30] van het politiebureau in Tentultala voortgezet. Maar op 28 april gaf de eerste minister [31]de opdracht dat het werk moest worden stopgezet en de demonstranten waren dolgelukkig [32] met dit nieuws.

Adil Muhammed Khan zei [en] [33] in een interview met het dagblad Prothom Alo dat het succes van deze beweging voor open ruimte een inspiratie zou moeten zijn om andere gebieden van de stad Dhaka te beschermen.