De veroordeling tot levenslang van de Turkse filantroop Osman Kavala is een zwarte dag voor het maatschappelijk middenveld in Turkije

Screenshot van de video reportage van DW German die de uitspraak van het hof bijwoont.

Het was een proces dat van nabij gevolgd werd door internationale en locale waarnemers. Uiteindelijk, op 25 april, maakte het Turkse gerecht het oordeel bekend. De bekende Turkse filantroop, Osman Kavala, werd veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf nadat hij al vier en een half jaar achter tralies zat.

Het oordeel gaat in tegen de oproep in 2019 van het Europese Hof voor de rechten van de mens om Kavala vrij te laten wegens onvoldoende bewijs. Het gaat ook in tegen de verklaring van de Raad van Europa van vorig jaar waarin gesteld werd dat de Raad beroep zou aantekenen tegen Turkije eind november [2021] als Kavala niet vrijgelaten zou worden. Samen met Kavala werden nog zeven co-aangeklaagden terug naar de gevangenis verwezen. Ze werden allen aangeklaagd onder andere voor spionage en poging tot staatsgreep.

Kareem Fahim schreef een bijdrage voor de Washington Post naar aanleiding van de beslissing van het hof:

Kavala’s long legal ordeal had come to symbolize a tireless crackdown by Erdoğan on opposition figures, dissidents and other perceived enemies in the years since an attempted coup against the government in 2016. But even among the masses swept up in the state’s dragnet, Kavala stood out for the extraordinary lengths Turkey exerted to keep him locked up, and for Erdoğan’s apparent personal antagonism toward him.

De lange juridische beproeving van Kavala werd symbool voor het onvermoeibare optreden van Erdoğan tegen oppositieleden, dissidenten en andere vermeende vijanden in de jaren na de poging tot staatsgreep tegen de regering in 2016. Maar zelfs onder de massa's die in het sleepnet van de staat werden meegesleurd, viel Kavala op door de bijzondere inspanningen van Turkije om hem opgesloten te houden, en door Erdoğans klaarblijkelijke persoonlijke vete jegens hem.

De filantroop, die de rechtszaal toesprak via video vanuit de Silivri-gevangenis waar hij wordt vastgehouden, beschreef het proces als “volledig oneerlijk door politieke invloed”, en zijn verlengde detentie als “een daad van vrijheidsberoving door misbruik van macht”. Kavala zei ook dat het vonnis “een moordaanslag door het misbruik van rechterlijke macht” was.

Na de uitspraak van de rechtbank legden de vaste rapporteur van het Europees Parlement voor Turkije, Nacho Sánchez Amor (S&D, ES), en de voorzitter van de parlementaire delegatie EU-Turkije, Sergey Lagodinsky (Greens/EFA, DE), een verklaring af waarin zij de uitkomst van het proces bekritiseerden:

Turkey’s judiciary has confirmed the worst of forecasts when convicting today Osman Kavala to aggravated life sentence on the account of allegedly attempting to overthrow the government. This regrettable decision by the Istanbul 13th Heavy Penal Court is in clear contempt to the rulings of the European Court on Human Rights and will surely bring about consequences in the infringement proceedings ongoing at the Council of Europe.

This decision reconfirms the authoritarian character of the current system and it clearly shows the lack of willingness to make any kind of real reforms in the field of fundamental rights and rule of law. In this view, there is little to none EU perspective for the current Turkey, which is sliding away from international consensus on a rule-based order while disrespecting its own international commitments.

De rechterlijke macht van Turkije heeft de slechtste prognoses bevestigd door Osman Kavala vandaag te veroordelen tot een levenslange gevangenisstraf met verzwarende omstandigheden omdat hij een poging zou hebben gedaan om de regering omver te werpen. Deze betreurenswaardige beslissing van de 13e Rechtbank voor Zware Strafzaken van Istanbul is een duidelijke schending van de arresten van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en zal zeker gevolgen hebben voor de inbreukprocedure die bij de Raad van Europa loopt.

Dit besluit bevestigt opnieuw het autoritaire karakter van het huidige systeem en toont duidelijk het gebrek aan bereidheid om echte hervormingen door te voeren op het gebied van de grondrechten en de rechtsstaat. In het licht hiervan is er weinig tot geen EU-perspectief voor het huidige Turkije, dat wegglijdt van de internationale consensus over een op regels gebaseerde orde en tegelijkertijd zijn eigen internationale verbintenissen niet nakomt.

Amnesty International beschreef de beslissing als een”vernietigende klap voor de rechten van de mens” in Turkije. Nils Muižnieks, de Europese directeur van Amnesty International, zei:

Today, we have witnessed a travesty of justice of spectacular proportions. This verdict deals a devastating blow not only to Osman Kavala, his co-defendants and their families, but to everyone who believes in justice and human rights activism in Turkey and beyond. The court’s decision defies all logic. The prosecuting authorities have repeatedly failed to provide any evidence that substantiates the baseless charges of attempting to overthrow the government. This unjust verdict shows that the Gezi trial was only an attempt to silence independent voices.

Vandaag waren we getuige van een juridische dwaling van spectaculaire proporties. Dit oordeel is een vernietigende klap, niet alleen voor Osman Kavala, zijn medegedaagden en hun families, maar voor iedereen die gelooft in rechtvaardigheid en mensenrechtsactivisme in Turkije en daarbuiten. Dit onrechtvaardige oordeel toont dat het Gezi-proces niet meer was dan een poging om onafhankelijke stemmen het zwijgen op te leggen.

Kavala, een succesvolle Turkse zakenman die in de loop der jaren talrijke initiatieven van het maatschappelijk middenveld in Turkije heeft gesteund, waaronder de Open Society Foundation Turkije, werd op 18 oktober 2017 in hechtenis genomen. Twee weken later werd hij gearresteerd op beschuldiging van “poging om de grondwettelijke orde omver te werpen” en “poging om de regering omver te werpen” vanwege zijn vermeende financiering van de Gezi-protesten in 2013. Hij zit sinds november 2017 in een maximaal beveiligde gevangenis.

Eerst werd Kavala in februari 2020 vrijgesproken, maar uren later werd hij beschuldigd van betrokkenheid bij de couppoging van 2016. Hoewel hij een maand na deze beschuldiging weer werd vrijgesproken, werd hij in voorarrest gehouden op beschuldiging van “politieke of militaire spionage”. In januari 2021 werd zijn vrijspraak in het Gezi Park-proces ongedaan gemaakt en tijdens het proces in februari 2021 besloot de rechtbank de aanklachten tegen Kavala in het Gezi Park-proces te combineren met de couppoging van 2016 en besloot zij zijn detentie voort te zetten. Kavala's advocaten zeggen dat de aanklacht fictief is, zonder enig bewijs. Internationale mensenrechtenorganisaties en maatschappelijke groeperingen in Turkije zeggen dat de arrestatie van Kavala politiek gemotiveerd is.

Vorig jaar, bij de vierde verjaardag van de aanhouding van Kavala, ontstond in Turkije een diplomatieke storm toen de ambassades van 10 landen een verklaring tekenden in verband met de voortdurende detentie van de filantroop.

De verklaring van de ambassadeurs luidde:

Today marks four years since the ongoing detention of Osman Kavala began. The continuing delays in his trial, including by merging different cases and creating new ones after a previous acquittal, cast a shadow over respect for democracy, the rule of law and transparency in the Turkish judiciary system.

Together, the embassies of Canada, France, Finland, Denmark, Germany, the Netherlands, New Zealand, Norway, Sweden and the United States of America believe a just and speedy resolution to his case must be in line with Turkey’s international obligations and domestic laws. Noting the rulings of the European Court of Human Rights on the matter, we call for Turkey to secure his urgent release.

Vandaag is het vier jaar geleden dat Osman Kavala gevangen gezet werd. De voortdurende vertragingen in zijn proces, onder meer door het samenvoegen van verschillende zaken en het creëren van nieuwe zaken na een eerdere vrijspraak, werpen een schaduw over het respect voor de democratie, de rechtsstaat en de transparantie in het Turkse rechtsstelsel.

De ambassades van Canada, Frankrijk, Finland, Denemarken, Duitsland, Nederland, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Zweden en de Verenigde Staten van Amerika zijn van mening dat een rechtvaardige en snelle oplossing van zijn zaak in overeenstemming moet zijn met de internationale verplichtingen en de binnenlandse wetgeving van Turkije. Wij nemen nota van de arresten van het Europees Hof voor de rechten van de mens in deze zaak en vragen Turkije dringend Kavala vrij te laten.

In reactie op de ondertekende verklaring zei de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan dat hij 10 diplomaten zou uitwijzen, waaronder zeven NAVO-bondgenoten en belangrijke handelspartners van Turkije. De president omschreef de verklaring als “schaamteloos” en verklaarde de diplomaten “persona non grata”. Maar toen alle 10 ondertekenaars verklaarden zich te zullen houden aan artikel 41 van het Verdrag van Wenen inzake diplomatiek verkeer, waarin de soevereiniteit en onafhankelijkheid van Turkije wordt erkend, werd de crisis afgewend.

Het Gezi-protest

Op 28 mei 2013 besloot een groep milieuactivisten het besluit aan te vechten om een van de weinige overgebleven groene ruimten van Istanbul, het Gezi-park, te slopen. Ze verzamelden zich en sloegen tenten op in het park. Ze werden al snel geconfronteerd met traangas in een alom bekritiseerd vertoon van politiegeweld.

In de daaropvolgende weken en maanden sloten studenten, academici, pleitbezorgers van het maatschappelijk middenveld en gewone burgers zich aan bij de geweldloze protesten. De Gezi-beweging werd misschien wel de grootste daad van burgerlijke ongehoorzaamheid in de Turkse geschiedenis, een ongekende provocatie van de conservatieve regering van de Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP). Ze werd ook een mijlpaal op de weg naar autoritarisme van Ankara.

Staatsretoriek legde de schuld van de de protesten bij externe factoren: de CIA, een Europa dat jaloers is op de snelle ontwikkeling van Turkije, niet nader genoemde buitenlandse krachten die samenspannen met terroristen, de “rentelobby”, Twitter, en zelfs de luchtvaartmaatschappij Lufthansa.

Een van de belangrijkste kenmerken van Gezi was de innovatieve aanpak van burgerlijke ongehoorzaamheid die de beweging heeft voortgebracht. Volgens de autoriteiten werden demonstranten zoals de “Vrouw in het Rood” en de “Staande Man“, die wereldwijd media-aandacht kregen voor hun moedige en creatieve standpunten tegen de repressie van de politie, vanuit het buitenland opgeleid en gerekruteerd.

Maar de Gezi-beweging verspreidde zich en hield stand, juist omdat zij een breed scala van mensen die ontevreden waren over het AKP-bewind, aansprak. In plaats van de confrontatie met de betogers aan te gaan, trok Ankara zich terug en hen schilderde hen af als vijanden van de staat.

25 april is een zwarte dag voor het maatschappelijk middenveld in Turkije, maar ook voor de families van de veroordeelden. De ongegronde beschuldiging van misdaden en het gebrek aan bewijs hebben velen sprakeloos gemaakt over het vonnis en de toekomst van Turkije.

There is a very very dark, huge heaviness on my heart, a lump in my throat. So much pain, injustice, unlawfulness. None of these beautiful people committed a crime, neither they, nor their families deserve all this agony, it's so sad, I can't find the words to write.

Een erg donkere, enorme zwaarte weegt op mijn hart, ik heb een brok in mijn keel. Zoveel pijn, onrechtvaardigheid, onrechtmatigheid. Geen van deze prachtige mensen heeft een misdaad begaan, noch zij, noch hun families verdienen deze lijdensweg, het is zo triest, ik kan de woorden niet vinden om het op te schrijven.

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.