[1]De Hudson-grutto, één van de soorten waar men zich met betrekking tot de jacht op kustvogels in de Franse Caraïben zorgen over maakt. Foto [1] van Tom Benson op Flickr, CC BY-NC-ND 2.0 [2].
Sommige tradities zijn moeilijk te stoppen, zelfs wanneer tijden en omstandigheden veranderen. Op een aantal Caribische eilanden, met name op de Frans-Caribische [3] [en – alle links] eilanden Martinique en Guadeloupe, is één van deze oude tradities [4] de uit het koloniale tijdperk daterende jacht op kustvogels. Deze praktijken vinden ook, zij het in mindere mate, plaats op het Engelssprekende eiland Barbados [5], in de oostelijke Caraïben, terwijl op het Zuid-Amerikaanse vasteland de jacht op kustvogels het meest voorkomt in Frans Guyana [6] en Suriname [7].
Kustvogels [8] zijn er in alle soorten en maten, van de statige regenwulp [9] en de langbenige Amerikaanse steltkluut [10] tot de kleine kleinste strandloper [11] en de elegante steltstrandloper [12]. Maar veel kustvogels hebben één uitzonderlijke overeenkomst [13]: het zijn langeafstandsreizigers. Van een aantal van deze aerodynamisch gebouwde vogels zijn non-stop vluchten van meer dan 5.000 kilometer geregistreerd. Tijdens hun herfsttrek rusten en tanken ze bij in de Caribische wetlands en kustgebieden. De wetlands bieden ook beschutting en, voor sommigen, een thuis voor de winter. Toch worden er in deze periode duizenden van deze vogels voor de sport neergeschoten door jagers.
In de Franse Caraïben komen de reizen van velen van hen tot een tragisch einde. De plaatselijke NGO BirdsCaribbean [14] vertelt het trieste verhaal van Machi [15] en Goshen [16], twee vogels die via satelliet werden gevolgd. Nadat ze met succes orkaan Maria [17] tijdens hun migratie hadden vermeden, werden ze in hetzelfde moeras in Guadeloupe doodgeschoten. Dit was een wake-up call voor natuurbeschermers in heel Amerika:
Machi and Goshen were two Whimbrels fitted with [18]satellite tracking tags by scientists at the Center for Conservation Biology. We learned that these two sturdy birds took detours around the violent tropical storms of 2011 and made their way further south through the eastern Caribbean. Machi, in particular, had taken some extraordinary trips in his lifetime, clocking many thousands of miles since he was first tagged in 2009. But in 2011 – just ten years ago now – a sad fate awaited them. News broke that Machi had been shot [19] by hunters at a swamp in Guadeloupe. The news of Goshen’s death [20], in the same area, swiftly followed. They had weathered the storms, only to end their lives at the barrel of a gun.
Machi en Goshen waren twee regenwulpen die door wetenschappers van het Center for Conservation Biology (Centrum voor Natuurbeschermingsbiologie) waren uitgerust met [18] satellietvolgtags. We kwamen erachter dat deze robuuste vogels omwegen rond de hevige tropische stormen van 2011 hadden gemaakt, en dat ze verder door de oostelijke Caraïben naar het zuiden waren getrokken. Vooral Machi had tijdens zijn leven een aantal uitzonderlijke reizen gemaakt, waarbij hij, sinds hij voor het eerst in 2009 werd getagd, vele duizenden mijlen had afgelegd. Maar in 2011, nu nog maar tien jaar geleden, wachtte hen een treurig lot. Het nieuws kwam door dat Machi door jagers was neergeschoten [19] in een moeras in Guadeloupe. Het nieuws van de dood van Goshen [20], in hetzelfde gebied, volgde snel. Ze hadden de stormen doorstaan, enkel om met een geweer te worden gedood.
Kort daarna organiseerden BirdsCaribbean en anderen een campagne voor het schrijven van brieven aan besluitvormers in de Franse regering, waarbij honderden opriepen tot meer regulering van de jacht in de Franse Caraïben. Deze poging was redelijk succesvol [21], in die zin dat het resulteerde in strengere beperkingen in Guadeloupe, inclusief jachtregels die meeneemlimieten voor elke soort bevatten. Deze voorschriften worden nu jaarlijks herzien, aangepast en bij decreet vastgesteld voor elk Frans overzees gebiedsdeel.
Dit jaar vormde een alliantie van natuurbeschermingsgroepen samen een oppositie tegen de decreten van 2020-2021 over de jacht op de Franse eilanden. Er werden meer dan 1.000 brieven van bezorgde wetenschappers en het grote publiek gestuurd, met het verzoek de jacht op de Hudson-grutto [22], een soort van bijzondere zorg, in Guadeloupe op te schorten. Ze vroegen ook om de jacht op 10 kustvogels en 4 zangvogels, allemaal met een slechte staat van bescherming, op Martinique op te schorten. Een rechter heeft de verzoeken gedeeltelijk toegewezen [23].
BirdsCaribbean heeft onlangs een video [24] (WAARSCHUWING: het is af en toe verontrustend om te zien) in het Engels, Frans en Spaans geproduceerd, waarin het probleem wordt belicht.
De situatie in Barbados is beter voor de vogels en degenen die voor hen zorgen, aangezien de jacht op kustvogels sinds de jaren negentig is afgenomen [25]. Het eiland heeft nog maar weinig natuurlijke wetlands, en de meeste ‘schietmoerassen’ [26]die in het begin door jagers werden ontwikkeld, zijn gesloten. Volgens BirdsCaribbean lijkt het erop dat jongere Barbadanen niet geïnteresseerd zijn in jagen, wat ook kostbaar wordt. Bovendien is de Barbados Wildfowlers Association (Barbados Wildvogels Vereniging) zelfregulerend met oogstlimieten. Het eerste ‘niet schieten’ wetland-toevluchtsoord van het eiland, de Woodbourne Shorebird Refuge (Woodbourne Kustvogel Toevluchtsoord) [27], werd in 2008 opgericht. Er worden ook inspanningen geleverd om het Graeme Hall-moeras [28] te rehabiliteren als natuurreservaat en het eerste nationale park van het eiland.
Toch heeft BirdsCaribbean haar diepe bezorgdheid geuit [16]:
Here are two facts that are indisputable: Firstly, shorebirds are declining at an unprecedented rate. Taking the example of the Lesser Yellowlegs [29], its numbers have fallen by 60-70 percent since the 1970s!
Secondly, we believe that we can make a difference if conservationists and hunters work together to build a well-managed, sustainable hunting program. Historically, hunters have played an important role in conservation; for example, the nonprofit Ducks Unlimited [30]has worked with landowners and federal and state agencies to conserve, restore, and manage millions of hectares of wetland habitats for ducks, other wildlife, and people. The dialogue among all stakeholders must continue. We all know that regulations and monitoring are essential, going forward, or the steady decline in shorebirds, most of which are migratory, will continue with disastrous results. So, enforcement of the laws that already exist, and development of future ones, is vital.
Hier zijn twee feiten die onbetwistbaar zijn: ten eerste nemen de aantallen kustvogels in een ongekend tempo af. Als we het voorbeeld nemen van de kleine geelpootruiter [29], is het aantal sinds de jaren zeventig met 60-70 procent gedaald!
Ten tweede geloven we dat we een verschil kunnen maken als natuurbeschermers en jagers samenwerken om een goed beheerd, duurzaam jachtprogramma op te bouwen. Historisch gezien hebben jagers een belangrijke rol gespeeld bij het behoud: de non-profitorganisatie Ducks Unlimited [30]heeft bijvoorbeeld samengewerkt met landeigenaren en federale- en staatsinstanties om miljoenen hectaren wetlandhabitats voor eenden, andere dieren in het wild, en mensen te behouden, herstellen en beheren. De dialoog tussen alle belanghebbenden moet worden voortgezet. We weten allemaal dat regelgeving en toezicht essentieel zijn, anders zal de gestage achteruitgang van het aantal kustvogels, waarvan de meeste migrerend zijn, desastreuze gevolgen hebben. De handhaving van de bestaande wetten en de ontwikkeling van toekomstige wetten is dus van vitaal belang.
Er zit altijd een aanzienlijke menselijke dimensie aan natuurbehoud. Caribische kustvogels, waarvan het aantal zo snel afneemt, moeten het hoofd al vaak genoeg bieden aan door de mens veroorzaakte problemen: het belangrijkste is klimaatverandering, vergezeld van vervuiling en vernietiging van leefgebieden door toerisme en andere kustontwikkelingen. Jagen is in ieder geval een uitdaging die kan worden ingeperkt, door meer samenwerking en gedragsveranderingen.
Disclaimer: de auteur is een fervent vogelaar en de secretaris van BirdsCaribbean.