- Global Voices in het Nederlands - https://nl.globalvoices.org -

Klimaatverandering in de Stille Oceaan: “Het is nu tijd om een catastrofe te voorkomen”

Categorieën: Oceanië, Australië, Fiji, Burgermedia, Internationale betrekkingen, Milieu, Politiek, Rampen
Survive, thrive 1.5 [1]

Pacific Island Represent Fiji Action voorafgaand aan het Climate Vulnerable Forum — Suva, Fiji 2018. Foto met dank aan © Kurt Petersen / Greenpeace. Met toestemming gebruikt.

De boodschap van het “Te Mana o te Moana: the State of the Climate in the Pacific 2021 [2]“-klimaatrapport [en – alle links] is compromisloos – “HET IS NU TIJD”. Volgens het rapport worden de eilanden in de Stille Oceaan en hun volkeren “geconfronteerd met enkele van de ernstigste klimaateffecten waar ook ter wereld”. Het werd op dezelfde dag gelanceerd als het “Climate Change 2021: The Physical Science Basis [3]” van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC)(Intergouvernementeel Panel over Klimaatverandering).

De komende jaren kunnen eilandstaten te maken krijgen met stijgende zeespiegels, hogere koningsgetijden, toenemende overstromingen, eroderende kustlijnen, verzuring van de oceaan en een toenemend zoutgehalte van het grondwater, vernietiging van leefgebieden en het moeten verplaatsen van dorpen.

Het Greenpeace Australia Pacific-rapport identificeert wie verantwoordelijk is voor het veroorzaken van de crisis en wie van koers moet veranderen om een ramp te voorkomen. Op basis van gegevens uit 2018 produceren de 15 grootste uitstoters van broeikasgassen ter wereld 72,21 procent van de wereldwijde uitstoot, terwijl de eilanden in de Stille Oceaan goed zijn voor 0,23 procent. Australië is de 15e grootste uitstoter ter wereld.

De beoordeling van de inactiviteit van Australië op het gebied van het klimaat bevat een krachtige waarschuwing:

…as an influential ‘middle power’, Australia also has potential to act as a fair broker at international climate summits and leverage its diplomatic influence with its allies to achieve more ambitious emissions reduction agreement outcomes, and a fairer result for Pacific Island Countries. This is all the more pressing, as runaway global heating will force Australia to bear the cost of resulting regional instability, including a new category of climate refugees.

… als invloedrijke ‘middenmacht’ heeft Australië ook het potentieel om op te treden als een eerlijke bemiddelaar op internationale klimaattoppen, en om met zijn bondgenoten gebruik te maken van zijn diplomatieke invloed om ambitieuzere resultaten van emissiereductieovereenkomsten te bereiken, en een eerlijker resultaat voor de eilanden in de Stille Oceaan. Dit is des te dringender aangezien de wereldwijde opwarming Australië zal dwingen de kosten te dragen van de resulterende regionale instabiliteit, inclusief een nieuwe categorie klimaatvluchtelingen.

Bovendien gaven de Verenigde Naties bij een eerdere beoordeling [4] Australië de houten lepel (laatste plaats) voor zijn inspanningen om het klimaatdoel voor duurzame ontwikkeling te halen (sustainable development goal-SDG 13):

Australië staat op de laatste plaats op het gebied van klimaatactie [5] in het VN-#SDGs [6]-rapport “rangschikking is gebaseerd op 4 indicatoren: uitstoot per hoofd van de bevolking van de verbranding van fossiele brandstoffen, CO2-emissies per hoofd van de bevolking belichaamd in import, CO2-emissies per hoofd van de bevolking belichaamd in export, en score voor koolstofprijzen”.

De vooruitgang van het land bij het terugdringen van de CO2-uitstoot is zeer omstreden. De Australische regering heeft beweerd dat de uitstoot van broeikasgassen sinds 2005 met 19 procent is verminderd, een cijfer dat veel scepsis oproept. Volgens één schatting [9] is de uitstoot in dezelfde periode met 7 procent gestegen.

Midnight Oil-zanger en voormalig Australische minister van Milieu, Peter Garrett, sloot zich aan bij een online groep van mensen die eisen dat premier Scott Morrison beslissende maatregelen neemt tegen klimaatverandering:

Vandaag verpletteren laaiende vuren Griekenland. Morgen, bij het volgende VN/IPCC-rapport, catastrofe. De planeet raakt ernstig oververhit. Een wereldwijde pandemie is erg moeilijk, een wereldwijde klimaatnoodsituatie [10] is veel, veel erger. We kunnen er nog steeds iets aan doen, maar de weigering van @ScottMorrisonMP om het klimaat serieus te nemen is crimineel.

De Overeenkomst van Parijs [12] van 2015 vereist dat landen hun nationaal bepaalde bijdragen (Nationally Determined Contributions/NDCs) indienen om het doel te bereiken “om de stijging van de gemiddelde mondiale temperatuur ruim onder de 2 graden Celsius boven het pre-industriële niveau te houden, en bij voorkeur de stijging te beperken tot 1,5 graden Celsius”.

De NDCs zouden om de 5 jaar moeten worden bijgewerkt. Geen van de 15 landen heeft reducties beloofd die in overeenstemming zijn met de limiet van 1,5 graden in de Overeenkomst van Parijs, waarbij India [13] de enige is met een doelstelling van 2,0 graden.

Het rapport belicht de benarde situatie van de mensen in het Fiji-dorp Vunidogoloa [14]. Ze moesten in 2014 noodgedwongen twee kilometer landinwaarts verhuizen. Hun verhaal is niet uniek aangezien, volgens een artikel uit 2019 in The Conversation [15], in de toekomst 80 andere Fiji-gemeenschappen en vele andere in de Stille Oceaan zullen moeten verhuizen:

Helaas, het is nog maar het begin. Klimaatverandering dwong deze Fiji-gemeenschappen om te verhuizen – en met 80 andere die ook gevaar lopen, is dit wat ze hebben geleerd: https://t.co/7zgry5DP9N [16] via @ConversationEDU [17]

De Fijische procureur-generaal en minister voor Klimaatverandering, Aiyaz Sayed-Khaiyum, deelde zijn mening tijdens een radio interview [19] met de Australian Broadcasting Corporation (ABC). Hij benadrukte de noodzaak van betaalbare financiering om “veerkracht in onze infrastructuur te kunnen bouwen, om ons aan te kunnen passen”. Hij riep Australië ook op om de daad bij het woord te voegen.

De Fijische premier Frank Bainimarama wond er geen doekjes om:

Het nieuwe @IPCC_CH [20]-rapport plaatst landen in de Stille Oceaan op 0,4 graden Celsius verwijderd van een existentiële catastrofe.

We weten wat er gaat komen. Maar nog belangrijker, we weten hoe we het kunnen stoppen. Tegen @COP26 [21], hebben we nodig:

‼️ Drastische vermindering van de uitstoot tegen 2030.
‼️ Netto-nul uitstoot tegen 2050.
❌Geen excuses.

Het rapport bevat ook verschillende casestudies van gemeenschapsactivisten en pleitbezorgers in Vanuatu en Kiribati. Gemeenschapsmobilisator Leiwia Poki Yavions uit Vanuatu, riep op tot de krachtigste reactie van de wereldwijde regeringen:

I want to say to the leaders of the world, please use your voices, your positions of power, to assist in stopping emissions and other activities that contribute to climate change. We are facing the effects of climate change every day, in every place in the world, but especially here in the Pacific.

Ik wil tegen de leiders van de wereld zeggen: gebruik alstublieft uw stem, uw machtsposities, om te helpen bij het stoppen van emissies en andere activiteiten die bijdragen aan klimaatverandering. We worden elke dag geconfronteerd met de gevolgen van klimaatverandering, overal ter wereld, maar vooral hier in de Stille Oceaan.

Het Pacific Islands Climate Action Network (PICAN) (Klimaatactienetwerk van de Pacifische Eilanden), een van de regionale organisaties die lokale inspanningen ondersteunt, tweette:

De wereld moet niet alleen de middelen verzamelen die tot haar beschikking staan om een aantal van deze gevolgen van de klimaatcrisis ongedaan te maken, maar ze moet ook de moed en het politieke leiderschap opbrengen om woorden in daden om te zetten.
#EndFossilFuels [23] #NoMoreCoal [24] #ClimateActionNow [25] https://t.co/Z72coLAIGp [26]

Ten slotte deelde Edward Morgan, klimaatonderzoeker aan de Griffith University, dit bericht van Enele Sopoaga, voormalig premier van Tuvalu:

Ik vraag iedereen die dit rapport leest de tijd te nemen om goed na te denken over de gegevens en de wetenschap. En dan in de ogen te kijken van het eerste kind dat ze zien. Klimaatverandering is meer dan alleen rapporten en gegevens – het gaat in de eerste plaats om onze menselijkheid.

Het voorwoord van Enele Sopoaga bij “Te Mana o te Moana” (De Geest van de Zee) luidt verder:

We in the Pacific are more than just sinking islands, broken seawalls and cyclones — we are your brothers and sisters. I want everyone to look into the child’s eyes and imagine what those eyes will see in ten or twenty years. Will they see Dantes’ hell or will they see a sustainable planet?

Wij in de Stille Oceaan zijn meer dan alleen zinkende eilanden, gebroken zeeweringen en cyclonen – we zijn jullie broeders en zusters. Ik wil dat iedereen in de ogen van het kind kijkt en zich voorstelt wat die ogen over tien of twintig jaar zullen zien. Zullen ze de hel van Dante zien of een duurzame planeet?