Vrouwen van kleur worden bij gynaecologische zorg in Oostenrijk gediscrimineerd

Foto van CCNull, bewerkt door Global Voices (CC BY 2.0 DE)

In Oostenrijk is abortus toegelaten tijdens de eerste drie maanden van de zwangerschap na overleg met een arts. En ieder jaar worden in Oostenrijk ongeveer 30.000 abortussen uitgevoerd [de]. Meer dan een derde van alle vrouwen die een abortus laat uitvoeren, zijn vrouwen van kleur, en bijna de helft van hen is niet in Oostenrijk geboren. Waarom is dit zo?

Volgens een rapport [de] van de Oostenrijkse gynaecoloog Dr. Christian Fiala gebruikt 40 procent van de migranten doeltreffende voorbehoedsmiddelen, in tegenstelling tot 58 procent van de mensen die in Oostenrijk geboren zijn. Deze studie wordt beschouwd als het eerste en, tot op heden, enige representatieve onderzoek in Oostenrijk rond seksualiteit en anticonceptie bij mensen tussen de 16 en 49 jaar oud.

Dr. Fiala stelt het volgende:

Abortion rates would therefore be more common among women with a migration background. In general, because of hormone scepticism and a misconception of fertility, unwanted pregnancies are more common.

De abortuscijfers zouden daarom hoger liggen bij vrouwen met een migratieachtergrond. Ongewenste zwangerschappen zijn over het algemeen gebruikelijker vanwege scepticisme rond hormonen en misvattingen rond vruchtbaarheid.

Tussen 2012 en 2019 is het gebruik van de pil als voorbehoedsmiddel bij vrouwen gezakt van 60 naar 44 procent. Volgens het voorbehoedsmiddelenrapport 2019 [de] van Dr. Christian Fiala groeit het scepticisme rond de pil vanwege herhaaldelijke misinformatie, wat tot meer ongewenste zwangerschappen kan leiden gezien de pil een van de meest effectieve voorbehoedsmiddelen is. Slechts een klein percentage van de mensen heeft de pil door een ander effectief voorbehoedsmiddel vervangen.

Een andere gynaecologe, Dr. D. Jalali, gelooft echter dat deze verkeerde informatie van de artsen zelf kan komen. Op Zoom vertelde ze me:

The survey of Dr. Fiala does not define whether this has to do with their own misconceptions (about fertility) or whether it has to do with being misinformed by their doctor. I can’t even start describing the number of women, mainly women with a migration background, who have received the wrong information regarding their fertility and anticonception. Often, these young women already have a long history of being mistreated in gynecological issues, which results in an unwanted pregnancy with harmful health complications, leaving no other option than going through an abortion, whether wished for or not.

Het onderzoek van Dr. Fiala verduidelijkt niet of het hier gaat om hun eigen misvattingen (over vruchtbaarheid), of dat ze verkeerd geïnformeerd werden door hun arts. Het is niet te tellen hoeveel vrouwen, vooral vrouwen met een migratieachtergrond, verkeerde informatie over hun vruchtbaarheid en anticonceptie gekregen hebben. Vaak hebben deze jonge vrouwen al een hele voorgeschiedenis van slechte behandelingen bij gynaecologische problemen. Dit leidt tot een ongewenste zwangerschap die schadelijk is voor de gezondheid, waardoor er geen andere keuze overblijft dan een abortus ondergaan, of dit nu gewenst is of niet.

Daarnaast menen velen dat de seksuele opvoeding op school [de], waar een tekort aan gekwalificeerd leerpersoneel heerst, door conservatieve groepen in het land bedreigd [de] wordt. En de pil wordt niet door de verzekering gedekt. In een uitvoerig onderzoek [de] door GynMed, een kliniek voor zwangerschap en familieplanning, gaf meer dan de helft van de vrouwen aan dat ze een voorbehoedsmiddel zouden gebruiken indien de kosten hiervan gedekt zouden worden.

Daarentegen is de “morning-afterpil”, een noodanticonceptie, gemakkelijk verkrijgbaar als vrouwen zich over het bijbehorende stigma [en] heen kunnen zetten. Sinds januari 2014 [en] wordt deze pil in Oostenrijkse apotheken zonder voorschrift noch ouderlijke toestemming verkocht. In de praktijk melden [en] vrouwen echter dat apothekers toch nog naar een voorschrift vragen.

De “blanke blik” van de volksgezondheid in Oostenrijk

Sinds de opkomst van de Black Lives Matter-beweging in 2020, is het bewustzijn rond racistisch gemotiveerde discriminatie in Oostenrijk gestegen. Zo vertelt historica, journaliste en experte in anti-racisme Vanessa Spanbauer bijvoorbeeld in de lokale media [de] dat “geneeskunde vaak op blanke mensen gericht is.” Dokters laten zich schijnbaar, en vaak onbewust, door vooroordelen over etniciteit leiden. Dit leidt tot verminderde verzorging bij bepaalde bevolkingsgroepen.

Studies hebben ook aangetoond [en] dat vrouwen met verschillende etnische achtergronden ook verschillend op ziektes reageren, zoals bijvoorbeeld het Polycystisch ovariumsyndroom (afkorting: PCOS). Eén op tien vrouwen wordt hierdoor getroffen [en]. Tot de symptomen behoren het ontstaan van cysten, hormonale onevenwichtigheid, gewichtstoename en onvruchtbaarheid. Echter lijkt deze ziekte zich bij vrouwen uit Arabische en Aziatische achtergronden anders te ontwikkelen dan bij westerse vrouwen, wat alweer gevolgen kan hebben voor de diagnose. Volgens de studie [en] rond het “etnisch-specifieke PCOS” kan overgewicht bijvoorbeeld “in sommige culturen eerder als een teken van welvaart dan als negatief gevolg gezien worden”. Daarom zullen mensen die aan PCOS lijden en tot die culturen behoren, misschien niet vermoeden dat er iets mis is wanneer hun gewicht toeneemt.

Het gaat hier echter niet alleen om cultuur. De studie stelt vast dat deze etnische verschillen ook kunnen leiden tot verschillen in de omvang van symptomen en in reacties op behandelingsmethoden. Zo hebben Zuid-Aziatische vrouwen met PCOS een vergroot risico op diabetes en ontwikkelen ze tot hun 25 jaar ernstigere symptomen dan blanke Europese vrouwen. Dit kan volgens de studie verklaard worden door “verschillen in genetische aanleg en in omgevingsfactoren, die in de baarmoeder beginnen.”

In een Facebook-groep met meer dan 16.000 (internationale) vrouwen uit Wenen, klagen leden regelmatig dat ze bij hun gynaecologisch onderzoek gediscrimineerd worden vanwege hun etniciteit. Sommigen zeggen twee jaar in behandeling te zijn geweest bij meerdere dokters, voor de juiste gynaecoloog hun probleem na 20 minuten kon identificeren en ze dan na twee weken compleet genezen waren. Of hun fysieke klachten werden zelfs niet erkend en kregen ze in plaats daarvan meermaals een diagnose van mentale stoornis toegewezen. Patiënten van kleur [de] die geloven dat ze door de Oostenrijkse gezondheidszorg met een “blanke blik” bekeken worden, lijden vanwege de discriminatie ook aan problemen met hun geestelijke gezondheid [de].

Het magazine Vice [de] heeft over de situatie in het naburige Duitsland geschreven. Daarin vertelt Jasmine, een 33-jarige patiënte: “Die racistische ervaringen in het ziekenhuis en dokterpraktijken gaven mij het gevoel dat ik niks waard was. Alsof ik stoorde en overdreef en de dokters van hun ‘echte’ patiënten weghield.”

Parissima Taher, een psychologe, deelt haar ervaring in de psychologie: “In psychotherapie werd mij verteld dat ik moeilijkheden in mijn relatie maar moest aanvaarden. Omdat de mannen hier [in Oostenrijk] blanke vrouwen willen en het moeilijk zal zijn om een andere man dan mijn partner te vinden die mij aantrekkelijk vindt.’ vertelt ze en voegt daaraan toe dat “dit vandaag de dag helaas nog steeds het geval is. Ik zie het regelmatig tijdens mijn werk met mijn klanten [die bij andere psychologen discriminatie ervaren hebben].”

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.