Een anti-staatsgreep bijeenkomst in Myanmar. Foto ter beschikking gesteld door een stadsjournalist.

Drie maanden na een greep naar de macht blijft de militaire dictatuur in Myanmar  vragen oproepen over haar legitimiteit om het land te regeren. Ondanks het buiten spel zetten van gekozen parlementsleden en het gevangenhouden van belangrijke leiders van de vroegere regerende partij, is de junta er niet in geslaagd om grote delen van de bevolking te overtuigen om een overgangsregering in te stellen.

Op 22 april 2021 organiseerde Global Voices een webinar waarbij de situatie in Myanmar en de vooruitzichten van de verzetsbeweging aan bod kwamen. Tijdens het webinar werden verschillende getuigenissen van inwoners van Myanmar bediscussieerd , over de manier waarop ze de impact van de staatsgreep in hun gemeenschap beleefden en hoe ze tegen de junta in verzet kwamen. Om begrijpelijke veiligheidsredenen besloten we om ze niet voor het webinar uit te nodigen of hun namen in dit artikel te publiceren.

De verzetsbeweging is al sinds de eerste dag van de staatsgreep actief en de steun in het hele land groeit nog steeds. Dit ondanks de terreur-tactieken door de militairen tegen de demonstranten, inwoners, journalisten en andere verdachte sympathisanten van de oppositie. Een inwoner vertelde over het belang van de Beweging voor Burgerlijke Ongehoorzaamheid (CDM), die hoop geeft aan mensen die de burgermaatschappij willen herstellen:

Sinds de staatsgreep vindt het CDM steun bij mensen met uiteenlopende beroepen, in het begin van werkers in de medische wereld en de gezondheidszorg en later van spoorwegmensen uit Myanmar. Bankiers, advocaten, leraren en ingenieurs die ook in het hele land hebben opgeroepen tot de terugtrekking van de militairen en herstel van de wettelijk gekozen regering, weigeren het werk te hervatten. Een groot deel van de burgerbevolking steunt het CDM financieel met donaties en fondsenwerving.

Als inwoner(s) van Myanmar benadrukken wij het CDM volledig te  ondersteunen en dat wij op alle mogelijke manieren verzet zullen plegen tegen de junta, waarbij het CDM een voortrekkersrol vervult.

De volledige getuigenis gelezen door Global Voices-redacteur ElGohary:

Een andere getuigenis bericht over de gevaarlijke situatie in Yangon, de belangrijkste stadsmetropool.

In Yangon, een belangrijke handelsstad waar ik woon, is de militaire junta aan de macht. Je ziet er vaak veel ondervoede jongens met een geweer in de gebarricadeerde straten, waarbij ze bij controleposten onschuldige burgers lastigvallen en intimideren. Wanneer ik naar de lokale versmarkt ga, laat ik mijn smartphone thuis. Voor hun veiligheid zijn veel mensen overgegaan op ouderwetse telefoons met een gewoon toetsenbord. Bovendien kunnen we nergens een smartphone gebruiken, bij gebrek aan een mobiel data netwerk of internet. Daar komt nog bij dat er een avondklok is ingesteld en het aantal nachtelijke overvallen is opgelopen. Wanneer je een logé op bezoek hebt, moet je die laten registeren. Weiger je dit, dan doen de ‘informanten’ dit wel voor je.

De volledige getuigenis gelezen door Global Voices-redacteurVeroniki Bacharidi-Krikoni:

Een toerist die Myanmar bezocht en tijdens de staatsgreep strandde, beschreef zijn ervaring tijdens de massaprotesten na de staatsgreep:

Ik zag duizenden mensen door de straten marcheren. Telkens als ze langskwamen werden ze door hun mede-lotgenoten, toeschouwers, automobilisten, winkelpersoneel en mensen vanuit huizen luid toegejuicht. Iedereen bracht de drie vinger-begroeting, die inmiddels een symbool van protest is geworden. De mars eindigde met een programma, waarbij sprekers de legitimiteit van hun optreden en hun eisen scandeerden. Dit onder het zingen van revolutionaire liederen, zoals “Kabar Ma Kyae Buu”, op het refrein van het lied “Dust in the Wind”, met de songtekst “wij zullen de dictators nooit vergeven en vergeten.”

De toerist vroeg de activisten om een vergelijking tussen de anti-coup beweging van nu en de strijd tegen de junta in 1988 en 2007:

Ik vroeg wat het verschil was tussen het huidige protest, het 8888-protest in 1988 en de Saffron Revolutie in 2007. Ze vertelden dat het grote verschil hierin ligt dat ze nu beschikken over de technologie en de  communicatiemiddelen om hun acties te coördineren en de wereld te laten zien wat er in Myanmar gebeurt.

Een inwoner denkt tenslotte dat het de junta niet zal lukken om de pro- democratische krachten in Myanmar te verslaan:

Ter bestrijding van de pandemie beschikken we over een vaccin, zodat de mensen zijn beschermd. Maar er bestaat helaas geen vaccin om ongewapende burgers te beschermen tegen willekeurige schietpartijen, martelingen en het de volgende dag teruggeven van de dode lichamen aan de families, nadat ze zijn gearresteerd en door de militairen beestachtig zijn behandeld.

De militaire junta kan misschien ons land terroriseren, maar ze zullen ons nooit klein krijgen. Ze kunnen onze jonge helden, de “Spring Flowers”, doodschieten, maar Birma's Lente kunnen ze nooit tegenhouden.

Bekijk ons webinar: