Feministische activiste in Rusland riskeert gevangenisstraf voor ‘lichaamspositieve’ tekeningen

 

“Mijn lichaam is geen pornografie!” staat op het plakkaat van de demonstrant. “Is dit een artikel 242?” vraagt de politieagent zich af. Artikel 242 van het Russische strafwetboek maakt het ontwerpen en uitwisselen van pornografisch materiaal strafbaar. Beeld (c): Yulia Tsvetkova. Gebruikt met toestemming.

Yulia Tsvetkova, een feministische artieste, theaterdirecteur en LGBT-activiste riskeert zes jaar gevangenis op beschuldiging van het verspreiden van pornografische tekeningen die ze deelde op sociale media en die supporters “lichaamspositief” noemden.

Op 12 april begon in een gerechtshof in Kosmomolsk-on-Amur, in de regio Khabarovsk, het uiterste oosten van Rusland, het jongste proces in de Tsvetkovarechtszaak. Het proces vindt plaats achter gesloten deuren, zogenaamd omdat pornografisch beeldmateriaal wordt getoond.

Tsvetkova, een 27-jarige artieste en theaterdirecteur, wordt beschuldigd van “het ontwerpen en verspreiden van pornografisch materiaal” (Artikel 242 (3b) van het Russische strafwetboek) omdat ze verschillende tekeningen van naakte vrouwen en vagina's op haar VKontakte-pagina heeft gepost. De tekeningen maken deel uit van haar lichaamspositieve kunstproject [ru] “Een vrouw is geen pop”. De aanklachten onder artikel 242 kunnen leiden tot een gevangenisstraf tot zes jaar.

Tsvetkova's moeder, Anna Khodyreva, vertelde [en] AFP dat ze de gesloten zitting niet mocht bijwonen en noemde de zaak “absurd”. Ze zegde dat “alles gedaan wordt om er zeker van te zijn dat we zo weinig mogelijk informatie krijgen.”

Natalia Zvyagina, de Russische directeur van Amnesty International, bekritiseerde [ru] de beslissing van een gesloten zitting en vindt dat de Russische autoriteiten in Tsvetkova's zaak een publieke zitting zouden moeten garanderen. Samen met het Memorial mensenrechtencenter heeft Amnesty Tsvetkova bestempeld als gewetensgevangene en Rusland opgeroepen [ru] alle aanklachten in te trekken en ermee op te houden “zich te richten op feministische, LGBTI- en andere activisten”.

Een geschiedenis van onderdrukking

Yulia Tsvetkova leidde al verschillende educatieve projecten in Khabarovsk, alsook een jeugdtheater, onlinegroepen over feminisme en seksuele opvoeding voor jongeren, en een Vaginamonologengroep, die de kracht en het unieke karakter van het vrouwelijk lichaam bejubelt.

Yulia Tsvetkova aan een gerechtshof. Foto(c): Yulia Tsvetkova.

Ze werd voor het eerst opgepakt in november 2019, en onder huisarrest [en] geplaatst tot 16 maart 2020. In december 2019 werd ze schuldig bevonden aan het overtreden van de Russische wet die “propaganda voor niet-traditionele seksuele relaties tussen minderjarigen” verbiedt. Ze kreeg een boete van 50.000 roebels (USD780), en in juli 2020 een tweede van 75.000 roebels (USD1,050) wegens het posten van een tekening van homoseksuele koppels met kinderen met als onderschrift “Familie is waar liefde is. Steun LGBT+-families”.

Verleden jaar vertelde [en] ze AFP dat ze gelooft dat de autoriteiten de pornografie-aanklacht gebruiken als een aanleiding om paal en perk te stellen aan haar LGBT-activisme, want dat is makkelijk om burgers in de schoenen te schuiven en het impliceert een lange straf.

In een interview [en] met oDR, openDemocracy’s afdeling over Rusland en de post-Sovjetruimte, had Tsvetkova het over de impact van haar huisarrest en de bedreigingen van anti-LGBT-activisten waarmee ze geconfronteerd wordt.  De huidige rechtszaak tegen haar werd aangespannen na een klacht [ru] van Timur Bulatov, een bekende anti-LGBT-activist. Ze stond ook stil [en] bij haar status als politiek gevangene:

Мне кажется, что у нас в стране сейчас очень много невидимых женщин-политзаключенных: это матери, жены, те женщины, которые из-за политических процессов несут на себе дичайшую нагрузку. Про них особо не говорят и не пишут, а если и пишут, то как про “чьих-то мам”, “чьих-то жен”. Политзеки — это герои, а это так, невидимый обслуживающий персонал.

Ik denk dat er vandaag zo veel onzichtbare vrouwelijke politieke gevangenen zijn: moeders, echtgenotes – vrouwen die een ongelooflijke last dragen als gevolg van politieke juridische procedures. Er wordt over hen niet geschreven of gepraat, of als het gebeurt, dan is het in termen van”iemands” moeder, “iemands” echtgenote. Politieke gevangenen zijn helden, maar vrouwen zijn het onzichtbare dienstpersoneel.

De volgende ziting in Yulia Tsvetkova's zaak vindt plaats op 6 mei.

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.