Myanmar’s bloedige zondag eist hoogste aantal slachtoffers ooit door veiligheidstroepen begaan

Dit artikel ^[1]werd oorspronkelijk gepubliceerd in The Irrawaddy, een onafhankelijk nieuwsmedium, geredigeerd en opnieuw uitgegeven door Global Voices, als onderdeel van een wederzijdse inhoudelijke overeenkomst.

“#Hoeveel_Dode_Lichamen_VN_Moet_Actie_Ondernemen?” is de hashtag die Nyi Nyi Aung Htet Naing zaterdagnacht 27 februari op zijn Facebook- account heeft gepost.

Zijn oproep op het populaire sociale medium voor interventie door de Verenigde Naties om een halt toe te roepen aan de militaire dictatuur in Myanmar, was ook zijn laatste post.

Op zondagmorgen moest de 23-jarige netwerk ingenieur zijn dringende oproep met de dood bekopen.

Terwijl hij protesteerde tegen het militaire regime in Yangon's Hledan, werd hij door de veiligheidstroepen in Myanmar doodgeschoten.

Met de dood van tientallen mensen, waaronder Nyi Nyi Aung, verliepen de protesten op zondag tegen het militaire regime in Myanmar bloediger dan ooit, want de veiligheidstroepen schoten met scherp op alle willekeurige burgers die in het hele land tijdens een protestmars meeliepen.

Het escalerende staatsgeweld was een gerichte poging van de junta om de bevolking van Myanmar, die al sinds vorige maand tegen het regime protesteerde ^[2], te terroriseren. Maar die poging bleek een jammerlijke mislukking.

Ondanks de aanwezigheid van schietgrage veiligheidstroepen op de bewuste zondag, waren er meer demonstranten in de straten dan ooit. Het buitensporige optreden leidde er alleen maar toe dat steeds meer mensen in het hele land zich verenigden en zich tegen de militairen keerden, waardoor de gespannen situatie tussen het regime en de bevolking de dagen erna alleen maar verergerde.

Die bewuste zondag vielen sinds het uitbreken van de protestbijeenkomsten tegen het regime – drie weken geleden – het hoogste aantal dodelijke slachtoffers op een dag. Op verschillende plaatsen in het land werden fatale schietpartijen gemeld, van Dawei in het diepe zuiden, in de grootste stad Yango, maar ook in het binnenland en in andere regio's.

Nadat de massale protestbijeenkomsten tegen het regime in Myanmar met de dag heviger werden, volgde vorige maand een militaire staatsgreep ^[3]. Behalve hun afkeuring van de militaire dictatuur, eisten de demonstranten ook de vrijlating van de democratisch gekozen leiders, waaronder president U Win Myint, de hoogste bestuursrechter Daw Aung San Suu Kyi en anderen die door het regime waren vastgezet. Voorafgaand aan dit weekend waren de demonstranten al met het bloedvergieten in andere delen van het land geconfronteerd, ook in de hoofdsteden Naypyitaw en Mandalay, waar vijf mensen, waaronder een 16-jarige jongen, door de oproerpolitie en militairen vorige week werden vermoord.

In reactie op een oproep van de demonstranten op zondag  om zich aan te sluiten bij de tweede landelijke staking tegen het regime, gingen mensen de straat op. Dit viel ook samen met de oproep van de pro-democratische activisten om zich solidair te verklaren met de Milk Tea Alliance, een vrije online coalitie activisten uit voornamelijk Thailand, Hong Kong en Taiwan met de hashtag #MilkTeaAlliance. De naam van de coalitie verwijst naar de vele soorten (melk)thee die de mensen in de regio drinken. Het betekent een afwijzing van de groeiende invloed van China.

In Yangon maakten de oproerpolitie en militairen s’ morgens vroeg jacht op de demonstranten, waarbij tenminste vier mensen werden vermoord. Volgens het hoofd van de spoedeisende hulp van een staatsziekenhuis in Yangon, overleden drie mensen na een schot in het hoofd en in de buik.

Van de negentien gewonde mensen die we vandaag hebben behandeld, werden er vijftien door kogels geraakt. Twee mensen die in hun hals en buik zijn geraakt, verkeren in kritieke toestand.

Een protestoptocht door artsen, verpleegkundigen en studenten geneeskunde, farmacie en paramedische beroepen op universiteiten in Yangon, werden aangevallen door militairen en oproeppolitie in een wijk van de stad Yankin. Van de duizenden demonstranten werden er 211 gearresteerd en anderen werden met wapenstokken geslagen, met als gevolg ontwrichte schouders en hoofdwonden. De arrestanten werden ‘s middags vrijgelaten, maar eerst nadat ze onder dwang een document moesten ondertekenen, waarbij ze verklaarden niet meer te zullen demonstreren.

Een 30-jarige arts onder de gearresteerden, vertelde hun relaas.

Ze vielen ons direct aan. Zelfs namen ze niet de moeite om ons te waarschuwen uit elkaar te gaan.

Wendy, een tweedejaars student geneeskunde, werd  met een wapenstok op haar hoofd geslagen. Ze herinnerde zich alleen dat haar witte dienstjas plotseling rood zag van het bloed.

Ik was te bang om op dat moment de pijn te voelen.

In de Tanintharyi-regio, in het diepe zuiden van Myanmar, vielen s’ morgens doden en gewonden.

Tenminste vier mensen werden doodgeschoten en tegen de veertig gewond tijdens een gewelddadige charge door de oproerpolitie tegen de anti-coup demonstranten.

‘s Middags overleed een toeschouwer op een motorfiets, nadat hij door de politie tijdens een demonstratie in Mandalay in zijn hoofd was geschoten. Verschillende mensen, waaronder een jeugdige vrijwilliger die de demonstranten een helpende hand gaf, werden neergeschoten en gewond. Een vrouw die op dat moment toevallig op straat liep, werd in haar hoofd geschoten en overleed diezelfde avond ter plaatse.

Evenals bij hun tegenhangers in Yangon, gebruikten de demonstranten in Mandalay bij hun confrontatie met de veiligheidsdiensten meer beschermingsmiddelen. Voorzien van veiligheidshelmen en-brillen, alsmede gasmaskers, wierpen ze wegversperringen op met alles wat ze maar konden vinden om de oproerpolitie en militairen op een afstand te houden. Sommige dappere zielen bewapenden zich met schilden om de door de lucht vliegende blikken traangas naar de politie terug te gooien, terwijl anderen gewoon natte dekens  gebruikten om de rokende blikken op te vangen.

Doden bij demonstraties, gewonden en arrestaties werden ook in de regio's Bago en Magwe gemeld.

Ondanks het gebruik van scherpe munitie, rookbommen en traangas, lukte het de politie niet om de demonstranten, die ‘s zondags deelnamen aan een landelijke algemene staking tegen het militaire regime, uiteen te drijven. Niet afgeschrikt door de dodelijke schietpartijen, hergroepeerden de demonstranten in het hele land zich en gingen ‘s middags gewoon door met hun marsen en sit-ins. Geschokt  en woedend door de dood van hun mede-demonstranten, joelden ze nog luider hun anti-regime leuzen dan op andere dagen.

Anti-regime staker Sithu Aung, een 22-jarige student aan de Technische Universiteit, die aan de protesten deelnam, eenvoudigweg omdat hij zich afzette tegen de dictatuur, vertelde dat hij ook bang was voor zijn toekomst in het geval Myanmar opnieuw van de internationale gemeenschap onder het regime, als gevolg van de sancties, zou worden uitgesloten.

Wanneer wij ons niet zouden verzetten door angstgevoelens, kunnen ze ons knechten. Ik denk dat anderen doorgaan met protesteren, zelfs als ze mij zouden uitschakelen.