Screenshot van Mabaruma regio in Guyana genomen door Google Earth.

In de regio Mabaruma in Guyana, gelegen op een smal plateau boven het regenwoud niet ver van de landsgrens met Venezuela, loopt een bosje rubberbomen, bijna een eeuw oud, het risico om gekapt te worden om de wegengroei [en] te vergemakkelijken.

Lokale milieuactivisten die zeggen dat de bomen, naast het feit dat ze zuurstof produceren en koolstofdioxide opnemen, een “iconisch” onderdeel van de streek zijn, hebben een online petitie [en] opgestart om hun kap te stoppen.

Terwijl de voorstanders van de weguitbreiding een herbeplanting hebben voorgesteld, houden [en] de milieuactivisten vol, dat oudere bomen, zoals diegene langs de Philbert Pierre Avenue (Rubber Walk [en] genaamd) optreden als “stofzuigers”, en meer koolstof opnemen dan jongere bomen. Zij hebben diegenen die betrokken zijn bij de uitbreiding van de weg opgeroepen [en] om rekening te houden met de bomen in hun ontwerp, en een alternatieve route te vinden om de bomen heen. Op het moment van publicatie had de petitie meer dan 4.000 handtekeningen verzameld.

De bomen zouden [en] op 27 januari worden omgehakt. Terwijl activisten hun beklag deden [en] over het feit dat de inwoners van Mabaruma het grote geheel niet zagen, gaf Nigel Dharamlall, minister van Plaatselijk Bestuur en Regionale Ontwikkeling, de burgemeester van de stad opdracht [en] het kappen van de bomen stop te zetten, waarbij hij uitlegde dat de bomen een “kenmerk” van het gebied waren. In dit stadium waren er echter al 10 tot 12 bomen opgeofferd.

De autoriteiten beweerden dat onder de vorige regering [en] overleg was gepleegd met de gemeenschap, waarbij de bewoners naar verluidt hadden verklaard dat zij de bomen als een gevaar beschouwden. Minister Dharamlall verzocht [en] om bekendmaking van de resultaten van dat overleg, met vermelding van de namen van de deelnemers, en daagde [en] het Ministerie van Openbare Werken uit om met een passende technische oplossing te komen waardoor de resterende bomen zouden kunnen blijven staan [en].

Het stadsbestuur heeft gereageerd [en] door te zeggen dat het bosbouwdeskundigen zal inschakelen om te bepalen of de bomen een bedreiging vormen voor de veiligheid van de bewoners.

GSA News meldde [en] intussen dat de inwoners van het gebied aan beide kanten van de zaak stonden, en dat het vellen van de bomen al lang [en] een onderwerp van discussie was. Terwijl sommigen voorstander zijn van deze weg om de regio te ontwikkelen, houden [en] anderen vol dat de weg kan uitgebreid worden terwijl de bomen behouden blijven, die een oriëntatiepunt vormen en ook een toeristische attractie zijn geworden.

Met de opmerking dat “ontwikkeling met aandacht voor het erfgoed nog steeds ontwikkeling is”, plaatste [en] Facebook-gebruiker Raquel Thomas-Caesar foto's van het gebied, samen met een korte geschiedenis.

In “A Life in Guyana Volume 2″ van auteur Vincent Roth wordt Philbert Pierre, die een rubber- en cacaoplantage van duizend hectare langs de Aruka-rivier beheerde, gecrediteerd [en] als “een man met visie” die “geloofde in de welvaart” van het noordwestelijke district van Guyana en alles deed wat in zijn macht lag om die te bevorderen. Hij plantte de rubberbomen in 1922.