Eén van de leucistische kraits die in Nepal zijn ontdekt. Foto door Dev Narayan Mandal en Ganesh Sah. Gebruikt met toestemming.
Volgens een onderzoeksverslag [1] [en] dat in oktober 2020 werd gepubliceerd, zijn twee witgekleurde kraits [2] (van het geslacht Bungarus), ontdekt tijdens reddingsacties in de zuidoostelijke regio van Nepal in Provincie nr. 2 [3] [en], de eerste geregistreerde gevallen van hun soort. Kraits staan bekend als een van de meest giftige slangensoorten die er op het Indiase subcontinent worden aangetroffen.
Op 25 april 2020 werd een Wall's krait (Bungarus Walli) met een roze huid en zwarte ogen gevonden in de gemeente Dhanushadham [4] [en] in het district Dhanusha [5] [en] van genoemde provincie.
“De slang werd in een aarden pot gehouden,” legde Ganesh Sah, een reptielenredder en natuurfotograaf, telefonisch aan Global Voices uit. Hij voegde eraan toe dat een dorpeling aanvankelijk aannam dat hij geen redder was, maar iemand die wilde profiteren van het ontdekken van de slang. “Ik moest de dorpelingen overtuigen voordat ze me toestonden de slang in zijn natuurlijke habitat vrij te laten.”
Iets meer dan een maand later, op 3 juni, redde Sah een andere leucistische slang die was ontdekt in de regio Kishanpur in Dhanushadham. Deze Bungarus niger-soort [6] [en], gewoonlijk de grotere zwarte krait genoemd, leek op de soort die in april in Matiarba werd aangetroffen:
An example why you should never use only colors for identifying #venomous [7] snakes.
Amazing article by Kamal Devkota and team on first report of #leucism [8] in two species of Krait in Nepal.
Name : Black #Krait [9] ( B. niger) and Wall's Krait (B. walli)
Highly venomous (Neurotoxicity) pic.twitter.com/PHMFLhRDRI [10]— Amod Ghimire ? (@serpentcatcher) October 10, 2020 [11]
Een voorbeeld waarom je nooit alleen kleuren mag gebruiken om giftige slangen te identificeren. Geweldig artikel van Kamal Devkota en team over het eerste rapport van leucisme bij twee kraitsoorten in Nepal. Naam: zwarte krait (B. niger) en Wall's Krait (B. walli) Zeer giftig (Neurotoxiciteit)
Leucisme en albinisme bij slangen
Leucisme [12], [13] een genetische aandoening die vaak wordt verward met albinisme, wordt veroorzaakt door een volledig of gedeeltelijk verlies van pigmentatie, wat resulteert in een witgekleurde huid. De oogkleur wordt echter niet beïnvloed.
Albinisme [14] daarentegen wordt veroorzaakt door een afwezigheid van melanine, die de huid en ogen hun kleur geeft. De ogen van albinoslangen lijken roze omdat de bloedvaten door hun oogbollen heen schijnen.
Tijdens een telefonisch interview merkte Kamal Devkota [15] [en], hoofdauteur van het onderzoeksverslag [1], op dat zowel leucisme als albinisme de giftige slangen kwetsbaarder maakt: hun uiterlijk maakt ze goed zichtbaar, dus vallen ze vaak ten prooi aan roofdieren, en hun onvermogen zich te camoufleren zorgt voor moeilijkheden bij het vinden van voedsel. Bovendien hebben ze geen goede thermoregulatie [16], wat hun beweging en spijsvertering beïnvloedt.
Lees meer: De eerste geregistreerde tweekoppige gestreepte kukri-slang die in Nepal werd ontdekt [17][en]
Giftige slangen van Nepal
De fotografische gids Venomous Snakes of Nepal [18] [en] (Giftige Slangen van Nepal) stelt dat van de 89 slangensoorten die in het land zijn geregistreerd, er 17 — waaronder zes verschillende soorten kraits — als zeer giftig en gevaarlijk worden beschouwd.
De Wall’s krait-variëteit [19] [en] (Bungarus walli) heeft een kop, lichaam en staart die typisch glanzend zwart, bruinzwart of grijs zijn, met talrijke smalle witte of gelige banden. De soort wordt in de zuidoostelijke laaglanden van Nepal, de Ganges-uiterwaarden van Noord-India en het deltagebied van Bangladesh geregistreerd.
De grotere zwarte krait (Bungarus niger) heeft een glanzend zwarte, bruinzwarte of donkerchocolade kop, lichaam en staart, zonder banden of lijnen. Deze soort wordt in de laaglanden en lagere bergen van Nepal, Bhutan, India, Bangladesh en Myanmar geregistreerd.
Kraits zijn meestal ‘s nachts actief en hun beten kunnen al binnen 24 uur fataal zijn. De Wereldgezondheidsorganisatie schat dat in Nepal elk jaar 20,000 mensen door slangen worden gebeten [20] [en], waarvan er meer dan 1.000 sterven. Veel studies suggereren echter dat de cijfers mogelijk hoger zijn.
Hoewel minder dan 20 procent van de slangensoorten die in Nepal worden aangetroffen zeer giftig is, zijn mensen over het algemeen bang voor alle slangen. Heel vaak worden rattenslangen [21] [en] — die niet giftig zijn — aangezien voor cobra's, net als wolfsslangen [22] [en] voor kraits.
Dergelijke gevallen van identiteitsverwisseling resulteren meestal in het doden van deze dieren, maar bewustwordingsprogramma's [23] [en] en de oprichting van slangeninformatiecentra hebben geholpen de perceptie van mensen te veranderen, doordat zowel organisaties als individuen slangen hebben gered en mensen over hen hebben voorgelicht [24] [en].