[1]Pro-democratie demonstranten, aangevoerd door studenten van de Free Youth groep en de Student Union of Thailand, roepen op 18 juli 2020 op tot democratische hervormingen bij het Democratie Monument in Bangkok. Foto en onderschrift door Darika Bamrungchok.
Dit artikel [1]door Darika Bamrungchok is afkomstig van EngageMedia, een media-organisatie zonder winstoogmerk op het gebied van technologie en cultuur, gepubliceerd en opnieuw uitgegeven door Global Voices, als onderdeel van een wederzijdse inhoudelijke overeenkomst.
Na jaren van repressie, censuur en onrecht onder een pro-militaire regering, hebben duizenden Thailanders de straat en het internet opgezocht om op te roepen voor politieke veranderingen en democratische hervormingen. Wat in februari 2020 begon als een politieke mobilisatie door studenten tegen de pro-militaire regering, is nu uitgegroeid tot ontelbare protesten door Thaise jongeren [2]. De protesten, waarvan de jongste deelnemer 14 jaar is [3], vinden bijna dagelijks in het hele land in tenminste 55 van de 77 provincies [4]plaats.
Drie eisen
Bij deze, door studenten geleide pro-democratische beweging, wordt voor het eerst in de moderne Thaise geschiedenis kritisch gesproken over de Thaise monarchie, hetgeen in het land als een strafbaar feit [5]wordt gezien. De protesten, geleid door de Free People Movement [6], eisen veranderingen in een land met een lange geschiedenis van onderdrukking van mensen met een andere mening. Onder de overkoepelende doelstelling voor het bereiken van ‘een democratische, monarchistische regeringsvorm’, eist de beweging drie wezenlijke veranderingen van de huidige Thaise regering: ontbinding van het parlement, wijziging van de door de militairen gesteunde grondwet en een halt toeroepen aan de intimidatie en willekeurige arrestatie van kritische inwoners.
Maar net zoals bij de recente online- aanvallen op de vrijheid van meningsuiting in de buurlanden de Filipijnen [7]en Hong Kong [8], wordt de demonstranten in Thailand fysiek en digitaal door de regering in toenemende mate het zwijgen opgelegd.
Op 26 augustus werden de leiders van de Free People Movement Tattep “Ford” Ruangprapaikitseree en Panumas “James” Singprom gearresteerd [9]wegens hun rol tijdens de 18 juli [10]anti-regerings protestbijeenkomst. Daarna werden ze op borgtocht vrijgelaten. Een dag eerder werd Facebook binnen Thailand, onder druk van de regering, de toegang tot de “Royalist Marketplace [11], een groepering met meer dan 1 miljoen leden die de monarchie ter discussie stelt, geblokkeerd. Maar bijna onmiddellijk daarna verklaarde Facebook dat ze bereid was om de eis van de Thaise regering legaal aan te vechten [12]. Tijdens de redactie van dit artikel is er een nieuwe groepering met dezelfde naam opgestaan, waar zich al op de oprichtingsdag meer dan 500.000 leden [13]hadden aangemeld.
Behalve deze recessiemaatregelen kunnen de Thaise media niet vrijuit berichten over de onruststokerijen en intimidatie tegen de demonstranten door de regering, zonder de angst [14]om getroffen te worden door juridische vervolging en financiële repercussies.
De eerste golf protesten
Eind februari 2020 werd de eerste golf studentenprotesten in heel Thailand aanvankelijk in gang gezet door de ontbinding [15]door het Constitutioneel Hof van de pro-democratische Future Forward Party, een populaire oppositiepartij onder jongere kiezers. Kort daarna ondertekende de Thaise regering een noodverordening [16], waarbbij anti-regeringsbetogingen worden verboden, zogenaamd om verspreiding van COVID-19 tegen te gaan. Maar in juni nam de woede van de Thai tegen de regering nieuwe vormen aan door de toenemende economische achteruitgang wegens de pandemie, de verdwijning van de anti-regeringsactivist Wanchalearm Satsaksit [17] in Cambodja en de blunders door jusitie in het geval van Vorayuth Yoovidhya [18] (een biljardair die werd beschuldgd, omdat door zijn toedoen in 2012 een politieman bij een auto-ongeval om het leven zou zijn gekomen.) De rechtszaak tegen hem werd echter geseponeerd, hetgeen een publiekelijke verontwaardiging veroorzaakte wegens het straffeloos bevooroordelen van de rijken.
De tweede golf protesten
Deze cumulatie van misstanden, samen met de versoepeling van de lockdowns in het land, ontketende de tweede golf protesten. Op 18 juli organiseerden de Free Youth group [19] en de Student Union of Thailand [20] een vreedzame betoging met meer dan 2.000 demonstranten [21]bij het Democratie Monument in Bangkok. Ditmaal waren de door studenten georganiseerde demonstraties veel heftiger en wijdverspreider, waarbij een aanzienlijk bredere doorsnede van de bevolking was betrokken. Omstreeks 16 augustus scandeerden meer dan 20.000 mensen [22]keer op keer bij het Democratie Monument in Bangkok: “Weg met de dictatuur, lang leve de democratie”.
De nieuwe generatie Thailanders gebruikt ook technieken voor het organiseren van “flash”-protesten om de kloof tussen online- en offline buitenparlementaire activiteiten te overbruggen [23]. De Thaise beweging, die gedeeltelijk door de beweging in Hong Kong is geïnspireerd, kent vrijwel geen fysieke leiding, maar de deelnemers maken vooral gebruik van sociale media om hun protest te laten horen en meer mensen in het hele land te mobiliseren. Anti-regeringssentimenten en politieke onvrede hebben zich op sociale media snel verspreid, waarbij diverse protest hashtags [24] op Twitter opdoken. Om hun protestboodschap over te brengen, maken jeugdige demonstranten ook gebruik van verschillende online-platforms, bijvoorbeeld Tinder en TikTok [25], en vaak met de nodige symbolen zoals satire en populaire cultuur [26].
Maar terwijl de Thaise regering volhoudt dat het is toegestaan [27]dat mensen hun grieven en hun eisen voor hervormingen kunnen uiten, zijn de studentenleiders en de demonstranten die vreedzaam protesteerden, in toenemende geïntimideerd, gearresteerd en beschuldigd van crininele activiteiten. Hoewel de regering verklaarde dat tijdens de verlenging [16]van de noodtoestand tot september politieke demonstraties waren toegestaan, is de politie toch doorgegaan met het dagvaarden [28]van de demonstranten wegens schending van het decreet. Hierdoor kunnen de demonstranten alsnog worden gearresteerd voor het deelnemen aan protesten, maar ook voor opruiing en overtreding van repressieve wetten [29]onder de Thai Penal Code.
Online is het uitsluiten van de Royalist Marketplace Group op Facebook een duidelijk signaal van het gevaar dat dissidenten lopen om op internet over de Thaise regering en monarchie een tegengeluid te laten horen. De hashtag #NoTwitterThailand [30] stond in mei op een prominente plaats, op het moment dat de kritiek van de Thai op de online-observatie en de vrijheid van meningsuiting heviger werd. [Dit heeft te maken [31]met het opzetten van Thailand's officiële Twitter-account in mei, gevolgd door veranderingen van de privacy-gegevensbescherming door Twitter. Dit had tot gevolg dat veel Thaise activisten de regering ervan verdachten de observatie van personen nog verder te intensiveren].
Ook de lokale media hebben zich openlijk gekeerd tegen de systematische censuur [14]over de minste of geringste kritische opmerking betreffende de Thaise monarchie.
Tussen 17 en 18 augustus heeft de organisatie Thai Lawyers for Human Rights (TLHR) 103 gevallen gedocumenteerd [32], waarbij studenten werden geïntimideerd of de mond gesnoerd door bijvoorbeeld de zogenaamde drievingergroet, het dragen van witte haarbanden of het zwaaien met wit papier.
Toen onderwijsminister Nataphol Teepsuwan een toespraak wilde houden, werd hij door @BadStudent [33] in spreekkoor verwelkomd:
“Achteraan aansluiten, Achteraan aansluiten. Achteraan aansluiten” #WhatsHappeningInThailand [34] #ผูกโบว์ขาวต้านเผด็จการ [35] #เลิกเรียนไปกระทรวง [36] pic.twitter.com/l5KNPtOJdy [37]
— Thisrupt (@Thisruptdotco) August 19, 2020 [38]
Toen onderwijsminister Nataphol Teepsuwan een toespraak wilde houden, werd hij door @BadStudent [33] in spreekkoor verwelkomd:
“Achteraan aansluiten, Achteraan aansluiten. Achteraan aansluiten” #WhatsHappeningInThailand [34] #ผูกโบว์ขาวต้านเผด็จการ [35] #เลิกเรียนไปกระทรวง [36]
Tenminste 13 activisten [29], waaronder mensenrechtenadvocaat Anon Nampa [39] en twee rappers, werden wegens opruiing aangeklaagd en gearresteerd. Als ze worden veroordeeld kunnen ze een gevangenisstraf tot zeven jaar tegemoet zien.
Tijdens de redactie van dit artikel werden ze allemaal op borgtocht vrijgelaten. Maar sommige activisten werden door veiligheidsagenten in burgerkleding vervolgd en zij denken dat er een lijst met 31 mensen [40]bestaat die de politie wil arresteren, omdat ze zich openlijk hebben uitgesproken. Omdat veel demonstranten studenten zijn, neemt de angst toe dat te midden van de toenemende protesten schoolkinderen en jongeren het doelwit worden [32].