Foto door Pexels/Pixabay onder Pixabay licentie.

Global Voices (GV) kan rekenen op een gemeenschap van vertalers die, samen met onze auteurs, onze wereldwijde verslaggeving aansturen. Bijvoorbeeld, sedert het nieuws over het virus voor het eerst kwam aanwaaien vanuit China hebben de Spaanse Global Voices-vertalers de dagelijkse nieuwsupdates over COVID-19 vertaald. Vertalers zijn altijd al een integraal onderdeel van Global Voices geweest omdat ze een brug slaan tussen verschillende taalgemeenschappen. Velen zijn zelfs nog actiever geworden sinds de uitbraak van de pandemie. Vertalers van Global Voices delen hun ervaringen over het leven tijdens de pandemie in Chili, Mexico en Italië, onder andere, en leggen uit hoe ze hun dagelijkse routines hebben aangepast tijdens de lockdown.

GV vertaler Samantha Santos vertelt over hoe het is om haar stad verlaten te zien:

Soy mexicana y vivo en la Ciudad de México, que se ve bastante desierta y da una sensación extraña de soledad porque la CDMX nunca había parado.

Estoy en proceso de adaptación a esta nueva realidad. Trato de llevar un vida sana y lo más rutinaria posible, pero en general, extraño todo. Y al mismo tiempo valoro y agradezco más.

Estamos ante la oportunidad de una nueva forma de ver y vivir la realidad, para poder hacer cambios profundos. Esta pausa nos hace ver que la otredad es parte de mí y yo soy parte de la otredad.

Ik ben Mexicaanse en ik woon in Mexico-City, dat er nu behoorlijk verlaten uitziet. Het bezorgt me een vreemd gevoel van eenzaamheid want CDMX [Mexico-City] is nooit eerder tot stilstand gebracht.

Ik doe mijn best mij aan te passen aan deze nieuwe realiteit. Ik probeer een gezond leven te leiden en heb vaste routines, maar over het algemeen is er veel dat ik mis. Tegelijkertijd waardeer en apprecieer ik dingen meer.

We krijgen nu de kans om de realiteit op een nieuwe manier te zien en te ervaren, zodat we grondige veranderingen kunnen aanbrengen. Deze pauze doet ons beseffen dat de ‘ander’ deel uitmaakt van mij en dat ik deel uitmaak van de ‘ander’.

Maria Angélica Marin uit Chili vertelt:

La actual pandemia, como a todos, me tomó por sorpresa con cosas en marcha, tratando de establecer prioridades, con un fémur recién quebrado. Felizmente no me ha molestado más de lo estrictamente necesario, ya superado su “periodo mas delicado”.

Trato de seguir un poco las noticias sobre el comportamiento de la pandemia en los continentes, sus particularidades y los caminos tomados para hacerle frente. Me preocupan los países muy subdesarrollados sin recursos presupuestarios para enfrentar lo que significa gastos para hacer frente a la situación sanitaria producida por este mal.

Zoals bij iedereen het geval was heeft de pandemie me overvallen op een moment waarop ik al veel andere zaken aan de hand had. Ik probeerde prioriteiten te stellen en had kort daarvoor mijn dijbeen gebroken. Gelukkig heeft dat me niet meer dan nodig gehinderd, aangezien de ‘meest delicate periode’ al voorbij was.

Ik probeer het nieuws een beetje te volgen om meer te weten te komen over de verspreiding van de pandemie over de continenten heen, de kenmerken ervan en de maatregelen die zijn genomen om het aan te pakken. Ik maak me zorgen over de aanzienlijk onderontwikkelde landen die niet over de begrotingsmiddelen beschikken om te reageren op de situatie die deze ziekte heeft veroorzaakt.

GV-vertaler Lara Pruna vertelt over de lange reis die ze maakte van Japan naar haar geboorteland Spanje tijdens de pandemie:

A mí me sorprendió el virus en Tokio, Japón. Justo mi visado finalizaba justo en mitad de la pandemia, y debía volver a casa, en Sevilla, España. Después de muchos intentos de encontrar y tras varias cancelaciones de vuelos, conseguí volver con mi familia. En los dos días de viaje vi cómo se iban intensificando las medidas de seguridad: el desierto en el que se habían convertido los aeropuertos, cada vez menos tiendas abiertas, el rechazo de dinero en efectivo en París y las interrogaciones, algo intimidantes, de la Policía de Madrid. Fui afortunada al encontrar un único sitio en la estación de Atocha, Madrid, que vendía comida, pues ese día no volvía a mi casa hasta entrada la noche.

Ik werd verrast door het virus toen ik in Tokio, Japan, was. Mijn visum eindigde net in het midden van de pandemie en ik moest terug naar huis, in Sevilla, Spanje. Na het zoeken naar vluchten en na vele geannuleerde vluchten slaagde ik er in terug naar huis te gaan naar mijn familie. Tijdens de tweedaagse reis zag ik hoe de veiligheidsmaatregelen werden aangescherpt: luchthavens werden verlaten, steeds minder open winkels, het niet kunnen gebruiken van contant geld in Parijs, en de nogal intimiderende verhoren door de Madrileense politie.Ik had het geluk dat ik in het Atocha-station in Madrid een plaats vond waar eten werd verkocht, want die dag kwam ik pas laat in de nacht thuis.

Alan Emilio Suárez is Colombiaan en woont in Italië. Hij vertelt over zijn ervaringen tijdens de lockdown:

Mi experiencia con la cuarentena fue más bien tranquila. Como en muchos otros países, se cometió el error de subestimar el contagio y sus efectos.

Pese a no tener un trabajo formal, pude seguir trabajando desde casa; soy ingeniero químico, y trabajo como profesor privado de materias científicas, como las llaman acá (matemáticas, física, química…), por suerte he podido seguir trabajando con muchos de mis alumnos. A veces hago traducciones al español.

Aproveché el tiempo para entrar en dos comunidades (Colapsología América Latina, y Transición Colombia, por ahora virtuales). También empecé a participar como voluntario en una asociación colombiana para hacer tutorías virtuales dos chicos de bajos recursos que necesitan ayuda para seguir conectándose con su escuela para hacer sus tareas escolares.

Mijn ervaring met de quarantaine was nogal rustig. Net als in vele andere landen werden de gevolgen van het virus ernstig onderschat.

Ondanks het feit dat ik geen formele baan heb, kon ik van thuis uit blijven werken; ik ben scheikundig ingenieur en werk als privéleraar wetenschappen, zoals ze hier worden genoemd (wiskunde, natuurkunde, scheikunde, …). Gelukkig heb ik met veel van mijn studenten kunnen blijven werken. Soms doe ik vertalingen naar het Spaans.

Ik heb van de tijd gebruik gemaakt om me bij twee gemeenschappen aan te sluiten (Latin America Collapse en Colombia Transition, voorlopig enkel online).
Ook werd ik vrijwilliger bij een Colombiaanse organisatie die online bijlessen geeft. Ik deed dit voor twee jongens met een laag inkomen die hulp nodig hadden om in contact te blijven met hun school en hun huiswerk te maken.

Vanuit Spanje deelt Lourdes Sada haar ervaring:

El confinamiento me pilló en un pueblo (en la provincia de Huesca, al norte de España). A veces me acerco a la capital para la compra, pero compro sobre todo en la tienda local, con mascarilla y guantes. Allí hacemos tertulia hasta que llega nuestro turno de atención. Es lo bueno de conocer a todo el mundo.

Tuve la suerte de empezar un trabajo que se puede hacer desde casa justo antes de que comenzara el confinamiento, así que he cambiado poco de vida. Aunque cuando tengo menos faena intento traducir algo para Global Voices (GV).

De lockdown overviel me in de stad (in de provincie Huesca, in Noord-Spanje). Soms ga ik naar de hoofdstad om te winkelen, maar doorgaans ga ik naar de plaatselijke winkel en dan gebruik ik een masker en handschoenen. In de rij kletsen we tot het onze beurt is. Dat is het voordeel als je iedereen kent. Ik had het geluk dat ik net voor het begin van de lockdown een baan was begonnen die ik van thuis uit kan doen, dus erg veel is mijn leven niet veranderd. Wanneer ik minder werk heb dan probeer ik soms iets te vertalen voor Global Voices (GV).

Wat betreft Romina Navarro, die in Buenos Aires, Argentinië, woont, zij probeert te profiteren van meer tijd thuis:

Estoy haciendo teletrabajo, pero la actividad bajó bastante y me deja un poco más de tiempo libre. Eso lo aprovecho para distintas actividades, como más traducciones y artículos para GV.

También leo más artículos y veo algunos webinars de mi interés, veo series y películas, participo en “vivos” de amigos y conocidos que son músicos, escritores, etc., y por supuesto, disfruto más a mis gatos (que me padecen a mí, jaja).

Ik werk op afstand, maar er is nu minder te doen, dus heb ik nu een beetje meer vrije tijd. Ik maak daarvan gebruik voor verschillende bezigheden zoals het maken van meer vertalingen en het schrijven van artikels voor GV.

Verder lees ik meer artikels en bekijk ik meer webinars, series en films. Ik neem deel aan ontmoetingen met vrienden en kennissen die muzikanten, schrijvers, enz. zijn, en natuurlijk geniet ik meer van mijn katten (die mijn aanwezigheid nu moeten verdragen, haha).

Carlos Castillo, uit Santiago, Chili, vergelijkt de situatie van zijn stad met die van een patiënt die alles doet wat hij maar wenst:

Santiago de Chile se encuentra en cuarentena desde el inicio de la pandemia en el país. El quehacer diario transcurre preferentemente durante la mañana ya que en la tarde el poco comercio abierto comienza a cerrar sus cortinas. Al estallido social de octubre, se sumó esta contingencia.

Nuestra idiosincrasia está cimentada en un grado de irresponsabilidad alarmante, lo que se refleja en un gusto por evadir restricciones sanitarias y cuarentenas. Hay quienes no quieren que sus hijos vuelvan a clases, pero los llevan a hacer trámites de inmensas filas.

Santiago presenta síntomas de un paciente enfermo, pero que rehúsa guardar reposo. Trata de hacer su día a día de la mejor manera posible pese al dilema de contraer el virus o no tener dinero para sobrellevar la cuarentena.

Santiago is al in lockdown sinds de pandemie in het land kwam. Dagelijkse klusjes worden bij voorkeur in de ochtend gedaan, want tegen de namiddag beginnen de weinige winkels die open zijn hun deuren alweer te sluiten. Dit komt boven op de protesten van oktober.

Een uniek aspect van onze lockdown is de alarmerende mate van onverantwoordelijkheid, weerspiegeld in de neiging om te ontsnappen aan de sanitaire beperkingen en de afzondering. Er zijn mensen die niet willen dat hun kinderen terugkeren naar school, maar ze laten ze wel mee aanschuiven wanneer ze voor paperassen in de rij moeten staan.

Santiago heeft de symptomen van een zieke patiënt die weigert te rusten. Hij probeert zijn dagelijkse gewoonten zo goed als mogelijk voort te zetten. Dit ondanks het dilemma van ofwel het virus op te lopen, ofwel niet genoeg geld te hebben om de lockdown aan te kunnen.

Vanuit Lima, Peru, deelt Gabriela García Calderón haar ervaringen over de Peruviaanse hoofdstad:

Desde hace cuatro años trabajo en casa, así que la orden de #QuédateEnCasa no afectó mi rutina. Con pena tuve que dejar mi práctica diaria de yoga, que me hacía empezar mis días de lunes a viernes a las 6 a.m. He limitado mis salidas a lo estrictamente necesario, es decir, comprar alimentos y medicamentos. Es duro para quien como yo gusta de caminar para ir de un lugar a otro, a veces hasta cuatro kilómetros.

No queda más que seguir las recomendaciones, no hacer caso a las malas noticias y mucho menos a las falsedades que solamente buscar generar pánico.

Ik werk al vier jaar thuis, dus de oproep #StayAtHome had geen invloed op mijn normale routine. Helaas moest ik mijn dagelijkse yogapraktijk, waarmee ik de dag van maandag tot vrijdag om zes uur begon, opgeven. Ik heb mijn uitstapjes teruggebracht tot het strikt noodzakelijke, met andere woorden het kopen van voedsel en medicijnen. Dat is moeilijk voor mensen als ik, die graag wandelen van A naar B, wandelingen van soms wel 4 kilometer.
Het enige wat we nu kunnen doen is het volgen van de aanbevelingen en het negeren van het slechte nieuws – vooral het onjuiste nieuws dat alleen maar bedoeld is om paniek te zaaien.

Tijdens de pandemie blijven de vertalers van Global Voices berichten vertalen uit de hele wereld.