Malagassische kinderen. Beeld Yves Picq – CC-BY-SA-3.0

Dit artikel werd geschreven door gastauteur Andry R. Razafimbahoaka en geredigeerd door Global Voices ter aanvulling van context  en details.

Sinds de ondertekening van Het verdrag inzake de rechten van het kind in 1991, heeft Madagascar zich extra ingespannen om de rechten van het kind te beschermen. Sinds 2004 heeft de regering in het hele land meer dan 750 netwerken ter bescherming van het kind opgezet. Ondanks deze vooruitgang zijn kindermisbruik, geweld, seksuele uitbuiting en dwangarbeid nog steeds een tragische realiteit die zich achter gesloten deuren en buiten de openbaarheid afspeelt. Volgens een rapport van de Malagassische regering en UNICEF is een op de twee schoolkinderen het slachtoffer van geweld, terwijl negen op de tien kinderen fysiek in familieverband worden mishandeld.

Een alarmerend UNICEF-rapport

In opdracht van de Malagassische regering heeft UNICEF een studie over geweldpleging tegen kinderen in het land voltooid. Het resultaat is alarmerend:

89% des enfants disent qu’ils ont été violentés physiquement un jour au sein de leur foyer. Et pourtant ils sont 72% à dire qu’ils se sentent en sécurité chez eux.

89% van de kinderen rapporteert dat ze thuis fysiek zijn mishandeld. Toch zegt 72% zich thuis veilig te voelen.

In het algemeen benadrukt het verslag dat het geweld vooral diepgeworteld is in traditionele gemeenschappen, waar verandering vrijwel taboe is. Rajae Sbihi, een kinderpsychiater die aan de studie heeft meegewerkt, verklaart:

La violence est considérée comme une méthode éducative, que ce soit dans le milieu familial ou à l’école

Geweld wordt op school of in de thuissituatie als onderdeel van de opvoeding gezien.

Jonge Malagassische meisjes. Beeld Hery Zo Rakotondramana op FlickR – CC BY-SA 2.0

Volgens Sbihi lopen kinderen op het platteland meer risico op geweldpleging. Bijna 20% van de Malagassische kinderen wordt bij de geboorte in vooral de afgelegen gebieden niet geregistreerd, waardoor ze extra kwetsbaar zijn. De overheid is vaak het enige veilige toevluchtsoord voor kinderen die slachtoffer zijn van geweld, vooral als het misdrijf in de eigen familiekring plaatsvindt. Het geweld tegen kinderen leidt vaak tot zware lichamelijke letsels, trauma's, fysieke en psychische problemen, riskant gedrag of zelfs voortijdig schoolverlaten.

Verschillende soorten geweld

Behalve fysiek geweld zijn er nog heel veel andere situaties waardoor een normale ontwikkeling van de kinderen wordt geblokkeerd. 40% van de Malagassische jonge kinderen hebben al voor hun achttiende jaar gewerkt. Laureate Rasolofoniainarison, nationaal projectleider bij het ILO (International Labour Organization) in Antananarivo, vertelt hoe hierdoor de armoede in een vicieuze cirkel belandt:

les parents disent souvent qu’ils les envoient travailler au lieu d’aller à l’école parce qu’ils sont pauvres. En réalité c’est le fait de faire travailler leurs enfants qui les rend pauvres, en perpétuant un cycle dans lequel l’éducation et la possibilité de s’élever socialement n’ont aucune place.

De ouders vertellen vaak dat ze de kinderen laten werken en niet naar school sturen, omdat ze arm zijn. Maar in de praktijk blijven ze arm wanneer ze hun kind laten werken, waardoor ze in een vicieuze cirkel terechtkomen, waar onderwijs en sociale ontwikkeling geen plaats hebben.

Jonge, minderjarige meisjes zijn nog kwetsbaarder voor dit  geweld. Kindhuwelijken is een onderdeel van de Malagassische traditie; meer dan eenderde van de meisjes van 15 tot 19 jaar is getrouwd of heeft een relatie. Minder dan acht procent van de tieners maakt gebruik van anti-conceptie, waardoor het aantal ongewenste zwangerschappen onrustbarend toeneemt. Volgens de Wereld Atlas 2015 heeft dertig procent van de minderjarige kinderen op het eiland een kind. In sommige wijken van de hoofdstad is dit getal opgelopen tot vijftig procent. Nog alarmerender is het oplopende cijfer betreffende seksuele uitbuiting van meisjes voor commerciële doeleinden, speciaal nabij olie- en mijnbouwgebieden.

Een nieuwe aanpak voor een betere bestrijding van geweld

Vóór publicatie van dit rapport, was men in Madagascar onbekend met de noden en rechten van het kind. Het rapport beschrijft hoe voorvechters die opkomen voor de bescherming van het kind, beter risicosituaties kunnen voorkomen en hoe erop te reageren. In de nationale politiek betekent het ook een eerste, belangrijke stap om kindermishandeling en geweld tegen te gaan. Ook kan de bevolking ertoe worden gebracht om te breken met traditionele gewoonten die voor kinderen schadelijk kunnen zijn. UNICEF heeft inmiddels 240 vrijwillige, sociale werkers op het eiland gerecruteerd die psychosociale bijstand kunnen verlenen en een dialoog met de gemeenschap en maatschappelijke mobilisatie  in gang kunnen zetten. UNICEF is bovendien partnerships aangegaan om in Madagascar  een gedragscode voor de mijnindustrie en onderaannemers te ontwikkelen, met de bedoeling om seksuele uitbuiting van jonge vrouwen een halt toe te roepen. Hopelijk zal deze praktische aanpak de komende jaren langzamerhand leiden tot een positief resultaat ter bescherming van het kind in Madagascar.