‘Ostracism’. Kunstwerk van Lavkant Chaudhary. Foto: Sanjib Chaudhary. Gebruikt met toestemming.

In Nepal worden sommige kasten en etnische volken van oudsher en tot op heden gemarginaliseerd [en- alle links tenzij anders aangegeven]. Een van die etnische groepen is het Nepalese Tharus-volk, de op vier na grootste etnische bevolkingsgroep van het land. In zijn serie ‘Masinya Dastoor ‘ vertelt de Tharu-kunstenaar Lavkant Chaudhary hun verzwegen verhalen. Hij dook daarvoor in de geschiedenis van de marginalisering van de Tharus.

Chaudhary haalt een onderzoeksproject aan waarin gedurende zes maanden de geschiedenis van het Tharu-volk werd onderzocht. Hij ontdekte eendimensionale stereotypen over zijn eigen gemeenschap die zijn ogen openden:

Ik kwam alleen maar stereotyperende ideeën over de Tharus tegen die steeds werden herhaald. Behalve een eerlijk volk werden wij geringschattend waterslakkeneters, bosbewoners en drinkebroers genoemd. Dat was onze identiteit.

Sanjib Chaudhary, auteur van Global Voices, sprak met Lavkant over de geschiedenis van de Tharus en hoe dit zijn werk heeft beïnvloed.

Sanjib Chaudhary (SC): Wat heeft je geïnspireerd om kunst te maken met maatschappelijke kwesties als thema?

Lavkant Chaudhary (LC): Na afronding van mijn Bachelor of Fine Arts stuitte ik op de geschiedenis van de marginalisering van de Tharus en andere inheemse volken in Nepal. Ik ontdekte hoe vooringenomen er over de Tharus werd gedacht. Het waren bosbewoners met een eerlijke inborst die waterslakken aten en alcohol dronken. Een vraag bleef in mijn hoofd rondspoken: waarom is in Nepal de geschiedenis van de Tharus altijd verdonkeremaand? Via mijn kunstwerken heb ik antwoord gezocht op die vraag.

‘Masinya’. Kunstwerk van Lavkant Chaudhary. Foto: Sanjib Chaudhary. Gebruikt met toestemming.

SC: Wat betekent ‘Masinya Dastoor’ en waar gaan deze kunstwerken over?

LC: Mijn kunst gaat over de gedwongen migratie en het verzet van de Tharus en hoe de gemeenschap is gediscrimineerd door de Nepalese overheid. Verschillende etnische bevolkingsgroepen waaronder de Tharus, werden door de staat in de Muluki Ain (National Code-1854) gecategoriseerd als masinya matwali, hetgeen letterlijk betekent ‘tot slaaf gemaakte drinkers van alcohol’. De installatie ‘Masinya‘ bevat 13 ghaila (kleipotten) waarop teksten uit verschillende perioden zijn gesneden. De teksten variëren van uitspraken van koning Prithvi Narayan Shah [nl], die voor de eenwording van het Koninkrijk Nepal heeft gestreden, tot de in 2015 aangenomen Nepalese grondwet. Het heeft allemaal bijdragen aan het marginaliseren van inheemse bevolkingsgroepen in Nepal.

‘Dastoor’. Kunstwerk van Lavkant Chaudhary. Foto: Sanjib Chaudhary. Gebruikt met toestemming.

In de ‘Tamasuk‘ serie wordt het verhaal verteld van de systematische marginalisering van de Tharus. Onder bewind van autocratisch heersers werd het land van de Tharus verdeeld en weggeschonken aan koninklijke bewindvoerders en ambtenaren. Daardoor bezaten de Tharus geen land meer in hun eigen leefgebied. Door invoering van het schuldarbeidsysteem kamaiya en kamalari konden mannen, vrouwen en kinderen van het Tharu-volk als handelswaar worden geruild.

In de ‘Dastoor‘ serie gebruik ik officiële documenten uit verschillende perioden van de Nepalese geschiedenis als achtergrond voor portretten van dagelijkse activiteiten van de Tharus. Deze documenten tonen hoe leiders van de Sen, Shah en Rana dastoor (rechtsorden) uitvaardigden om de inheemse bevolking via belastingen in hun eigen land te controleren. Er werden zware belastingen geheven op bijna alles: van land tot water, bos en landbouw, tot gewassen en dieren. Dit heeft ervoor gezorgd dat de Tharus en andere inheemse volken in armoede zijn vervallen.

Lees ook: ‘Opposite Dreams: The Politics of Local’: Art raises awareness around social issues in Nepal

SC: Jouw kunstwerk ‘Ostracism’ [Verbanning] bevat granen en kogels. Heeft dat een betekenis?

LC: De granen symboliseren het traditionele land van de Tharus. De kogels zijn vervolgens bovenop de granen gelegd om te herinneren aan het systematische geweld waarmee dit land werd afgepakt. Hoewel de granen verouderen en uiteen vallen, hebben ze nog steeds de kracht om zich te reproduceren. Misschien functioneert verzet wel op gelijke wijze en groeit na eeuwen van geweld.

SC: Je hebt gekozen voor een pesticide, een ongebruikelijk en minder aantrekkelijk thema, als inspiratie voor een van je kunstwerken met de titel ‘DDT‘. Waarom gaf je het deze titel?

LC: ‘DDT’, ook bekend als ‘Dangerous Dose to Tharus‘ staat voor een van de verzwegen verhalen van de Tharus.

‘DDT’. Kunstwerk en foto: Lavkant Chaudhary. Gebruikt met toestemming.

Tijdens de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw voerde de Nepalese regering met steun van de VS en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een campagne om malaria uit te roeien in de Terai, een laagland in het zuiden van Nepal. Dit heeft geleid tot een massale migratie van bergbewoners naar de Terai en grootschalige ontbossing in het gebied. Door DDT te spuiten werden niet alleen malariamuggen en Anopheles [nl] (steekmuggen) uitgeroeid, maar werden ook de Tharus een minderheid in hun eigen land. Op dit schilderij gebruik ik de techniek van een Tharu-muurreliëf om diverse onderwerpen te schilderen, waaronder afbeeldingen van mensen. Iedere afbeelding heeft ongeveer de grootte van een steekmug.

 

SC: Je hebt je krachtig uitgesproken over het incident in Tikapur. Je beweert dat de reguliere media niet op zoek is gegaan naar het ware verhaal. Wat kunnen we leren van de ‘Citizen From the Land of Inequality Series’?

LC: Tijdens en na het incident in Tikapur op 24 augustus 2015 werden zeven politieagenten, een kind en meer dan vijftig mensen uit het gebied gedood. De staat heeft een grote rol gespeeld bij het terroriseren van de Tharu-gemeenschap door gerichte arrestaties, het vermoorden van inwoners en het verbranden van hun huizen. De Tharu-gemeenschap werd in de Nepalese media als ‘gewelddadig’ afgeschilderd. Er werd echter niet gesproken over het geweld van de regeringstroepen tegen de Tharus.

Mijn video-kunstwerk ‘Once There was a Village‘ [Er was eens een dorp] is een diorama van een traditioneel dorp, in miniatuur nagebouwd met klei, bamboe, karton, potten van aardewerk, landkaarten, glas, multiplex en LED-lampen. In dit werk wordt de inheemse identiteit, rechten, gelijkwaardigheid en maatschappelijke discriminatie ter discussie gesteld. In de nasleep van het Tikapur-incident, werden meer dan 88 huizen in brand gestoken. Huizen van de Tharus vormden daarbij een speciaal doelwit. De video opent met een Tharu-volksliedje. Op de achtergrond hoor je ooggetuigenverslagen van het gruwelijke leed van de inwoners van Tikapur als hun huizen in brand staan.

Lees ook: Calls to Investigate Retribution Against the Tharu Community in Nepal’s Far West Grow Louder

SC: In je kunstwerken heb je de kwestie van de marginalisering van de Tharu-gemeenschap aangekaart. Heb je ook geprobeerd om persoonlijke verhalen van Tharus te vertellen?

The Diary: Barefaced Truth of the Suppressed. Kunstwerk en foto: Lavkant Chaudhary. Gebruikt met toestemming.

LC: In het kunstwerk ‘The Diary: Barefaced Truth of the Suppressed’ vertel ik het verhaal van Jokhan Ratgainya, een Tharu journalist, schrijver en revolutionair. Ik heb zijn dagboek opnieuw bewerkt door de teksten en afbeeldingen in hout te graveren. Jokhan werd op 11 juni 2001 vermoord door het toenmalige koninklijk Nepalees leger ten tijde van de burgeroorlog. De serie geeft een beeld van de situatie van die periode. Het is geworteld in de instabiliteit en het vermoorden van Tharus in het westen van Nepal door de Nepalese regering. Tijdens wat bekend is komen te staan onder de naam ‘Operation Kilo Sera II‘ werden mensen gearresteerd en vermoord. Er vonden gedwongen verdwijningen plaats door de Nepalese overheid.

Op zijn Instagram-pagina staan een aantal kunstwerken van Lavkant Chaudhary.