- Global Voices in het Nederlands - https://nl.globalvoices.org -

De nieuwe regering van Maleisië onderzoekt journalisten, critici, ondanks belofte van vrije meningsuiting

Categorieën: Oost-Azië, Maleisië, Bestuur, Burgermedia, Mensenrechten, Politiek, Vrijheid van meningsuiting, Wetgeving, GV Advocacy
[1]

De Maleisische minister van Communicatie en Multimedia Saifuddin Abdullah zegde eerder toe de implementatie van de Communicatie- en Multimediawet, die werd gebruikt om journalisten, leiders van de burgerbevolking en critici van de regering te vervolgen, te herzien. Bron: Flickr / U.S. State Department Photo / Public Domain

Media- en mensenrechtenorganisaties uiten hun zorgen [2] [en – alle links] over de golf van rechtszaken tegen journalisten, bloggers, leiders van de burgerbevolking en critici van de nieuwe regering van Maleisië.

De meeste aanklachten vallen onder artikel 233 (1)(a) van de Communicatie- en Multimediawet (CMA), waardoor het voor iedere persoon een overtreding is “een netwerkvoorziening te gebruiken om opzettelijk een bericht te maken, creëren, zoeken of initiëren dat obsceen, onfatsoenlijk, onjuist, dreigend of beledigend is, met de bedoeling een ander persoon te irriteren, misbruiken, bedreigen of lastig te vallen”.

Voor een schuldig veroordeling op basis van deze aanklacht wordt een boete opgelegd van maximaal RM50.000 (10.400 euro) of een gevangenisstraf van een jaar.

Verschillende groeperingen hebben campagne gevoerd voor de herziening en intrekking van deze bepaling, die door de autoriteiten is gebruikt om de media lastig te vallen, de oppositie te intimideren, en online-critici het zwijgen op te leggen.

Een valse start

Het Pakatan Harapan oppositieblok, dat in 2018 aan de macht kwam [3], heeft tot dusverre de draconische wetten niet herzien,  [4]ondanks de inzet die het heeft beloofd voor vrije meningsuiting.

Bovendien heeft de opkomst in maart van Muhyiddin Yassin als de nieuwe premier van het land, na een hergroepering [5] van de regerende coalitie, de vrees gewekt dat dit zal leiden tot een heropleving van de dominantie van de United Malays National Organization-partij (UMNO), die in 2018 op grote schaal door de kiezers werd afgewezen.

Muhyiddin heeft gezegd dat zijn politieke partij Bersatu – de belangrijkste partij van de Barisan Nasional-coalitie, die tientallen jaren over Maleisië heeft geregeerd tot aan haar nederlaag in 2018 – bereid is om met UMNO samen te werken.

De door UMNO geleide regering heeft verschillende wetten aangenomen, waaronder de CMA, die volgens critici bedoeld waren om de vrijheid van meningsuiting te onderdrukken.

In de afgelopen drie maanden is de Muhyiddin-regering ervan beschuldigd de campagne tegen kritische stemmen te hebben opgevoerd, waarbij met name gebruik is gemaakt van de CMA om critici te vervolgen.

De laatste zaak betrof blogster Dian Abdullah, die werd aangeklaagd voor twee blogposts die artikel 233 (1)(a) van de CMA zouden hebben geschonden.

De blogster verscheen op 9 juni voor het Sessions Court in Kuala Lumpur en betaalde borg.

In haar twee blogposts die op 21 en 23 maart werden gepubliceerd, gaf zij kritiek [6] op het leiderschap van Muhyiddin en de ontoereikende hulp [7] die de regering verleende aan ontheemde arbeiders en inwoners tijdens de COVID-19-pandemie.

Blogster Dian Abdullah werd vandaag voor de rechtbank gedaagd op grond van artikel 233 van de Communicatie- en Multimediawet, nadat ze zich tegen de staat uitsprak.

Het wordt tijd dat we deze acties, die kritische stemmen het zwijgen opleggen, verwerpen. Vrijheid van meningsuiting moet floreren!

De autoriteiten hebben ook enkele leden van de oppositie en de burgerbevolking meegedeeld dat zij worden onderzocht voor het publiceren van online-verklaringen die de wet zouden hebben geschonden.

Een van degenen die zich aan een onderzoek moeten onderwerpen is Cynthia Gabriel, oprichtster van het Center to Combat Corruption & Cronyism (Centrum voor de bestrijding van Corruptie en Vriendjespolitiek).

De groepering van Gabriel publiceerde in maart een verklaring waarin ze de ‘niet-gekozen regering’ van Muhyiddin hekelde.

Onze oprichtend directeur Cynthia Gabriel is voor verhoor opgeroepen op grond van artikel 4 van de Opruiingswet en artikel 233 van de Communicatie- en Multimediawet. Dit onderzoek heeft betrekking op de verklaring van het C4 Center van 14 maart getiteld (https://t.co/abVX0fXUC3 [11])

Ondertussen werd journaliste Tashny Sukumaran, correspondente van de in Hong Kong gevestigde South China Morning Post, gedagvaard [13] voor haar rapportage die in strijd zou zijn met de CMA-wet.

De rapportage [14] in kwestie ging over het hardhandige optreden van de politie tegen Rohingya-vluchtelingen.

Maar de minister van Communicatie en Multimedia Saifuddin Abdullah verduidelijkte dat zijn ministerie de politie al heeft opgedragen te stoppen met het onderzoek. Hij beloofde [15] ook dat hij de controversiële wet zou herzien.

Het voortdurende agressieve gebruik van de CMA door de regering om op online-critici te jagen, heeft ertoe geleid dat verschillende groeperingen waarschuwen voor de afname van de vrije meningsuiting onder de nieuwe regering.

Het Centrum voor Onafhankelijke Journalistiek herhaalde [16] zijn verzoek om de repressieve mediawetgeving in te trekken:

De regering moet stoppen met het aanklagen en onderzoeken van personen onder regressieve wetten zoals dit artikel voor het uiten van kritische meningen tegen de staat en de openbare autoriteiten.

Het criminaliseren van content die de staat mogelijk kan uitdagen en probeert verantwoordelijk te stellen, staat totaal niet in verhouding tot enig legitiem doel om de openbare orde te beschermen. We hebben een stimulerende omgeving nodig die kritisch denken en gezonde debatten bevordert, wat de democratie en goed bestuur zou ondersteunen.

Bernice Chauly van Pen Malaysia legde [17] uit waarom artikel 233 van de CMA een slechte wet is:

De rechtsstaat is essentieel, maar slechte wetgeving is niet welkom. Artikel 233 is ‘slechte wetgeving’, omdat het zo breed is dat iedere Maleisiër een politierapport kan opstellen omdat hij ‘geïrriteerd’ is, ongeacht of hij beoogd ontvanger of doelwit is van een bericht.

Tashny Sukumaran ging ondertussen uitdagend tegen de pogingen om haar verslaggeving het zwijgen op te leggen in:

Wat ik jullie KAN zeggen, is dat ik jullie allemaal beloof – degenen die mijn rapportages waarderen *en* degenen die ze haten en die mij online racistische opmerkingen toeroepen – dat ik niet ga stoppen. Jullie verdienen allemaal toegang tot de waarheid. Ik ben hier om de waarheid te spreken tegen het gezag, zonder vrees of voorkeur.