- Global Voices in het Nederlands - https://nl.globalvoices.org -

Corona-dagboeken uit Wuhan: mensen worden objecten

Categorieën: Oost-Azië, China, Burgermedia, Gezondheid, Protest, Rampen, Vrijheid van meningsuiting

Iemand in beschermende kleding aan de oever van de rivier in Wuhan. (Foto: Guo Jing)

Dit is het derde artikel in een reeks waarin we dagboekfragmenten plaatsen die zijn geschreven door onafhankelijk filmmaker en wetenschapper vrouwenrechten Ai Xiaoming  [1][zh] en vrouwenrechtenactiviste Guo Jing  [2][zh]. Zij wonen beiden in Wuhan, het hart van de COVID-19-pandemie. Het eerste deel van de serie vind je hier [3] [nl], het tweede deel hier [4] [nl]. 

De fragmenten uit deze derde aflevering zijn geschreven tussen 5 en 10 februari 2020. In die week overleed dr. Li Wenliang, de man die waarschuwde voor de uitbraak van het nieuwe coronavirus in Wuhan [5] [en]. De oorspronkelijke Chinese dagboeken zijn op Matter News gepubliceerd.

Op deze Engelstalige pagina van Global Voices [6] vind je artikelen over de wereldwijde impact van COVID-19.

Guo Jing: 6 februari 2020 [7] [zh]

An announcement outside a park: ‘Please wear mask when you enter the park.’ (Photo credit: Guo Jing)

早上接到一个网友发的求助,求助者的老公和她的公婆都被确诊为新型冠状病毒肺炎,两个老人已经去世,家里还有两个孩子,一个四岁,一个才一个月。她有疑似症状,现在也在隔离,担心孩子的照顾问题。我打电话过去了解情况,她说孩子暂时有人照顾,可是她的语气充满了忧虑,不确定隔离后的情况,不确定孩子是否能得到持续的照顾。

Ik kreeg vanmorgen een bericht van een internetvriendin. Ze vroeg me om hulp, want haar man en schoonouders hadden de diagnose COVID-19 gekregen. Haar schoonouders zijn overleden. Ze heeft twee kinderen, de ene is vier jaar, de andere één maand. Nu begint ze zelf symptomen van corona te krijgen dus is ze in quarantaine geplaatst. Ze maakt zich zorgen over de opvang voor haar kinderen. Ik heb haar gebeld en ze zei dat er op dit moment iemand is die voor de kinderen kan zorgen. Ze klonk echter bang. Ze weet niet hoe het verder zal gaan en of er goed voor haar kinderen wordt gezorgd terwijl ze in quarantaine is.

Guo Jing: 7 februari 2020 [7] [zh]

晚上继续和朋友聊天,主题是死亡。
大家纷纷讲了自己的死亡焦虑:
有人害怕死亡之前的痛苦,
有人害怕“我”的消失和自我意识的消亡
我们讲到疫情中充满了突然而集中的死亡,他们没有葬礼,无法和所爱的人告别,更别说临终关怀
早上,我几次醒来翻个身又睡去,并没有睡着,只是不想起来面对。终于我还是起了床,打开手机,满屏都是关于李文亮的消息,有人戴着口罩拍照,口罩上写着“不明白”。
我又开始流泪。我要怎么在如此荒诞的社会生存呢?我还是得努力地活着,这也成为一种抗争。

Ik heb de gewoonte ontwikkeld om ‘s avonds met vrienden te chatten. Het thema van vandaag is de dood.
We hebben gepraat over onze angst voor de dood.
Sommige mensen zijn bang voor de pijn voordat ze sterven.
Sommigen zijn bang voor het verdwijnen van het “ik” en het zelfbewustzijn.
We hebben het gehad over de plotselinge en vele sterfgevallen tijdens een pandemie. Die overledenen krijgen geen begrafenis. Ze kunnen geen afscheid nemen van hun dierbaren. En naar een hospice kunnen ze al helemaal niet.
Ik werd in de vroege uurtjes een paar keer wakker. Ik probeerde mezelf te dwingen om weer te gaan slapen, maar het lukte niet. Ik wilde niet wakker worden en de wereld zien. Uiteindelijk stond ik op en zette mijn mobiel aan. Alle berichten gingen over Li Wenliang [5] [en]. Iemand had een selfie genomen met een mondmasker waarop de woorden “Ik begrijp het niet” stonden.
Ik bleef maar huilen. Hoe kan ik overleven in zo'n gestoorde wereld? Maar goed, ik moet in leven blijven, want dat is een daad van verzet geworden.

Mensen met mondmaskers waarop “We kunnen het niet begrijpen” is geschreven. (Bron: Internet. Foto: Guo Jing.)

Guo Jing: 8 februari 2020 [7] [zh]

我存的菜不多了, 今天要去超市补充一些食材。
有人说疫情过去,人们就很快会忘记。遗忘没有那么容易。我们可能无法记得所有人,但我们大部分人都无法忘记这段时间。我们还会跟别人讲起这段时间发生的事情、遇到的人,就像我们讲起非典、讲起汶川地震。我们还会带着这段日子的记忆生活下去。
大家担心的遗忘究竟是什么?是我们的社会不能因为这场疫情而有所改善,是下次发生类似的灾难的时候依然没有完备的防控体系,担心依旧会有人要做无谓的牺牲。
晚上和朋友聊天。我们都看到了网上有人发起的祭-奠LWL的活动,晚上8:55-9:00是关灯默哀,9:00-9:05用手中能发出光的所有物件指向窗外…我住的地方外面的楼本来也只有零星的灯光。9点钟,我看到这些楼上一些角落里亮起了微弱的光。那一刻,我们是彼此在黑暗中的光,这是穿破封锁的光
我们都讨厌恃强凌弱的人,喜欢待人真诚,敢讲真话的人。而在大家都不敢讲真话,甚至讲真话要付出代价的社会,讲真话更加珍贵。李文亮是一个讲了真话的人。

Ik heb niet veel groentes meer, dus ik moet naar de supermarkt om eten te kopen.
Er zijn mensen die zeggen dat we snel genoeg vergeten wat er nu gebeurt als de pandemie voorbij is. Maar vergeten is niet zo gemakkelijk. We herinneren ons niet iedereen die we ooit ontmoet hebben, maar de meesten van ons zullen deze periode in ons leven niet vergeten. We zullen met anderen praten over wat er nu gebeurt en wie we nu kennen, net zoals we nu praten over Sars en de aardbeving van Wenchuan [8] [nl]. We zullen voor de rest van ons leven herinneringen aan deze periode hebben.
Maar waarom bang zijn dat we iets vergeten? We zijn bang dat onze samenleving er niet op vooruit gaat na de pandemie. We zijn bang dat onze samenleving geen beter rampenscenario heeft klaarliggen als er weer een ramp ontstaat. We zijn bang dat sommige mensen onnodig sterven.
Ik heb vanavond gechat met vrienden. We zagen de internet-events om Li Wenliang te herdenken: tussen 20:55-21:00 uur lichten uit en stil eerbetoon, tussen 21:00 en 21:05 je lampen op de ramen richten… Ik heb niet veel buren en normaal gesproken zie ik maar een paar lichten in de nabijgelegen gebouwen. Om negen uur zag ik hier en daar lichten. Op dat moment werden wij een licht voor elkaar. Dit is het licht dat de isolatie doorbreekt.

We zijn opgestaan tegen de onderdrukkers en hebben onze eer betoond aan de eerlijke mensen die de waarheid durven te spreken. In een samenleving waarin niemand de waarheid durft te spreken, waar mensen worden gestraft als ze de waarheid spreken, is de waarheid van onschatbare waarde. Li Wenliang is iemand die ons de waarheid heeft verteld.

Ai Xiaoming: 8 februari 2020 [9] [zh]

昨天下午,我在天台上寫了一下午的字,為紀念李文亮醫生。一直寫到天要黑了,也感覺很冷了才停筆。如果不做這件事,我無法釋放李醫生之死給我帶來的情感沖擊。這一周裏,連續得到了三位武漢朋友長輩去世的消息。今天早上,我們的另一位好朋友的哥哥,家裏也有親人被告重症。
我的老父親在封城期間與世長辭,他本不應該屬於這個瘟疫故事,可是我們都無法預測死亡的時間。我願意說他半年都沒有出過自己房間,因此他不可能屬於新冠。但我並沒有醫學憑證來證明這件事,現在我和阿姨都在家自動隔離,待14天後再行出門。
事實上,我覺得老父親冥冥間選擇的永別時刻,簡直是無比的人間智慧。因為,說來令人難以置信的是,再過三天,即2月5日,武漢市將組織力量進社區,排查“四類人員”集中觀察,以便收治隔離。這對求治者或許是一件好事,但對於一位年屆九六、全部失能的高齡老人來說,我不能告訴你這將會多麽恐怖。實際上在聽到這個消息時我把我能夠在家抄起的所有傢伙都想了一遍。因為,我不可能容許任何人把我活著的父親抬出去隔離

Ik zat gisteravond op mijn balkon te schrijven om dr. Li Wenliang te herdenken. Ik stopte pas toen het donker en koud werd. Ik moest wel schrijven, anders was ik gestikt in de emoties die ik had als gevolg van dr. Li's overlijden. Alleen al deze week hebben verschillende vrienden oudere familieleden verloren. Vanmorgen vertelde de broer van een goede vriend van ons dat iemand in zijn familie er slecht aan toe was.

Mijn vader is tijdens de lockdown overleden. Hij past niet in het verhaal van deze pandemie, maar niemand van ons kan voorspellen wanneer de dood aan onze deur klopt. Ik zou zeggen dat zijn dood niets te maken heeft met COVID-19, want hij was al een half jaar zijn huis niet uit geweest, maar ik heb geen medisch bewijs om mijn woorden te ondersteunen. Nu zitten zijn verzorger en ik in thuisquarantaine. We blijven twee weken in huis voordat we weer naar buiten gaan.

Ik denk eigenlijk dat mijn vader de tijd van zijn dood heel slim heeft gekozen, want de overheid van Wuhan gaat teams de woonwijken in sturen om alle appartementen te controleren. Iedereen die in één van de vier gevarengroepen valt (bevestigde gevallen, verdachte gevallen, mensen met koorts en mensen die nauw contact hebben met bevestigde gevallen) wordt naar een quarantainevoorziening gebracht. Dat kan een goed beleid zijn voor mensen die medische hulp nodig hebben, maar ik kan je niet vertellen hoe angstaanjagend dat is voor een man van 96 die niet meer voor zichzelf kan zorgen. Sterker nog, toen ik van dit plan hoorde, heb ik overwogen welke mogelijkheden ik had om mijn familie te verdedigen, want als mijn vader nog had geleefd had ik niemand, maar dan ook echt niemand, de kans gegeven mijn vader uit zijn huis te halen en in quarantaine te plaatsen.

Guo Jing: 9 februari 2020 [10] [zh]

什么人不道歉?
父母很少道歉,即便道歉的时候也总是说“为你好”,暗含着一种指责,似乎是子女不领情。
性骚扰的施害者很少道歉,他们甚至用指责受害者的话语来为自己辩解,企图说明不是自己的错,他们说“你穿太少了”“你不应该晚上出门”“你勾引我”。
很遗憾,不被尊重的人、权利被侵害的人很难获得道歉。李-w-l是否能获得道歉呢?
睡觉前,我刷手机的时候刷到2月4日一个公众号发了一段录音,是一个山东姑娘打给捂汗市长热线的电话,电话中她表达了对武汉政府处理山东捐赠的350吨蔬菜的不满,认为政-府不应该拿去卖,对政-府分配物资的流程提出了建议,希望物资以最快的方式到达一线工作人员那里。
那段录音十分令人感动,她在电话结束的时候说希望市长可以给她一个回复。在很多人都充满无力感的时候,她依然坚持问责,这是一个明知不可为而为之的行为。而社会改变是由无数这样的人一起推动的

Wie biedt geen excuses aan?
Ouders bieden zelden hun excuses aan. En zelfs als ze dat wel doen, dan zeggen ze altijd dat het “voor je eigen bestwil” is, waarmee ze impliceren dat hun kinderen hun goede bedoelingen niet accepteren.
Mensen die anderen seksueel intimideren bieden zelden hun excuses aan. Ze geven de slachtoffers zelfs de schuld, om hun gedrag te rechtvaardigen en aan de aanklacht te ontsnappen. Ze zeggen, “je had een kort rokje aan”, “je moet niet in het donker naar buiten gaan” of “je was me aan het verleiden”.

Ik vind het erg dat een excuus zo moeilijk wordt gegeven aan mensen wiens waardigheid en rechten zijn aangetast. Zou Li Wenliang ooit een excuus aangeboden krijgen?

Voordat ik ging slapen, ging ik op mijn mobiel nog even online. Ik kwam een geluidsbericht tegen dat op 4 februari is opgenomen. Het is van een meisje uit de provincie Shandong. Ze heeft de hotline van de burgemeester van Wuhan gebeld. In haar voicemailbericht bekritiseert ze de manier waarop de overheid van Wuhan is omgegaan met de 350 ton groente die de provincie Shandong had gedoneerd. Ze vindt dat de overheid van Wuhan die groente niet had mogen verkopen.

Ze gaf een aantal suggesties om de spullen goed te verdelen zodat die zo snel mogelijk bij de mensen met essentiële beroepen terecht zouden komen.

Dat voicemailbericht is ontroerend. Aan het eind van het bericht zegt ze dat ze hoopt dat de burgemeester haar terugbelt. Veel van ons voelen machteloosheid, maar zij stond erop de overheid ter verantwoording te roepen. Het is een onmogelijke missie, maar dit soort mensen zijn de drijvende kracht achter sociale veranderingen..

Guo Jin: 10 februari 2020 [10] [zh]

昨天的晚餐是香菇炒香肠加稀饭。香菇是在封城的第一天买的,在冰箱里放了十多天,有一个香菇变成了黑红色,我还是把它切了,又有些担心,就上网查了一下,看到有人说香菇变黑代表发霉,最好不要吃。谨慎起见,我还是扔了那个已经切好的香菇。
蔬菜屯太多容易变质,就会导致浪费。然而,为了生存我们又不得不屯。
有朋友前几天推荐《浩劫求生》,这是一部模拟真实生活环境下的灾难系列教学纪录片。中午看了第一集,是关于劫飞机的,有一个人全程在教大家如何制服劫持飞机的人和自救,在将劫匪的手脚都绑起来的过程,他说:“现在要剥夺他们的感官能力,此刻最重要的就是控制,我们要尽量剥夺他们的掌控能力,视力、说话能力,甚至塞住他们的耳朵,这些人会完全变成废物。”那一刻,我和劫匪产生了共鸣。
我们像是被当作劫匪一样对待,虽然不是被直接地剥夺这些能力。然而,我们看到的和听到的信息被过滤,我们经常发不出声。有关李-w-l的一些信息已经在消失。社会让我们自我审查,一些人还审查别人,建议别人删除和他无关又没有侵害任何人的言论

Ik heb vanavond pap, gebakken paddenstoelen en een worstje gegeten.

Ik had die paddenstoelen aan het begin van de lockdown gekocht en had ze al meer dan tien dagen in de koelkast. Een van de paddenstoelen was donker aan het worden, maar ik sneed hem toch door. Ik was er niet helemaal gerust op en heb online naar informatie gezocht. Ik las dat de donkere kleur werd veroorzaakt door schimmelvorming en dat het beter was de paddenstoelen niet te eten. Voor de zekerheid heb ik die paddenstoel weggegooid.

Als we te veel groente bewaren, kan het bederven en verspillen we eten. Maar om te overleven moeten we groente kopen en bewaren.

Een vriend van me raadde me een paar dagen geleden aan om naar de tv-serie Surviving Disaster [11] [en] te kijken. In deze documentaireserie wordt een ramp gesimuleerd om mensen te leren hoe ze die ramp kunnen overleven. Ik heb vanmiddag de eerste aflevering gekeken, die gaat over een vliegtuigkaping. Iemand laat zien hoe je de kaper kunt overmeesteren en jezelf kunt redden. Als hij de armen en benen van de kaper vastbindt, zegt hij, “En nu gaan we hem zijn zintuigen afnemen. Het gaat allemaal over controle. We moeten ze hun macht, hun zicht, hun spraakvermogen zoveel mogelijk afpakken en we zouden zelfs hun oren moeten dichtstoppen. We veranderen deze mensen in voorwerpen.”

Op dat moment kreeg ik medelijden met de kaper.

We worden behandeld zoals die kaper, hoewel ze onze zintuigelijke vermogens niet rechtstreeks hebben afgepakt. De informatie die we zien en oren wordt echter gefilterd en we merken telkens weer dat we geen stem hebben. De informatie over Li Wenliang is aan het verdwijnen. Deze samenleving dwingt ons tot zelfcensuur en sommigen censureren zelfs anderen en vragen hun om informatie te verwijderen, zelfs als die informatie niet relevant is voor hen en die niemand kwaad doet.