In Ruslands noordelijke Kaukasus worden lesbische vrouwen geconfronteerd met seksueel geweld, gedwongen huwelijken en moord

Foto gepubliceerd op OC media

Tenzij anders vermeld, zijn alle links in het Engels.

Dit artikel is een versie van een partnerpost die eerst verscheen op de OC Media website.

Lesbische vrouwen in Ruslands noordelijke Kaukasus worden geconfronteerd met pogingen om hen te ‘genezen': aframmelingen, verkrachtingen, gedwongen huwelijken en moord, aldus een recent rapport van interviews met een aantal lesbiennes uit de streek. Terwijl sommige homo's erin slaagden te vluchten, was dat voor vrouwen veel moeilijker omdat hun geld, hun gaan en staan, hun carrières en privélevens gecontroleerd worden door mannelijke ‘voogden’.

In december publiceerde de QWNC (organisatie van homoseksuele vrouwen van Noord-Kaukasië) een rapport over de vervolging van lesbische, biseksuele en transgendervrouwen in de noordelijke Kaukasus.

Met de steun van het Moskouse kantoor van het Duitse Heinrich Böll Fonds, interviewde QWNC 21 vrouwen in Noord-Kaukasië (17 lesbiennes, drie biseksuele vrouwen en één transgender). De meeste respondenten kwamen van Tsjetsjenië, de rest van Dagestan, Ingoesjetië en Noord-Ossetië.

Negen van de ondervraagde vrouwen verklaarden dat ze seksueel misbruikt werden door hun echtgenoten, en acht beweerden dat ze in een gedwongen huwelijk zaten.

Volgens het rapport wordt het nieuws over de homoseksuele geaardheid of de transgenderidentiteit van een vrouw steevast beantwoord met psychologisch en fysiek geweld, dat makkelijk escaleert tot moord.

“Ik heb vader beloofd je niet te vermoorden. Ik smeek je, schiet jezelf alsjeblief dood, schiet gewoon”, dat is wat een vrouw zich herinnert van haar broer nadat ze zich geout had als lesbienne.

Van de 21 geïnterviewde vrouwen waren er acht die iemand kenden onder hun vriendinnen, familieleden of buren, die vermoord was door een mannelijk familielid omwille van hun gedrag dat “de familie vernederde”.

Controle

Alle respondenten van het QWNC-rapport bevestigden dat ze fysisch en psychologisch geweld hadden meegemaakt van kindsbeen af, wat suggereert dat er een klimaat van geweld jegens vrouwen en jonge meisjes heerst in de hele regio.

Een geïnterviewde, die seksueel lastiggevallen werd door haar oom, herinnert zich dat haar familie haar beschuldigde van ‘seksuele losbandigheid’, toen ze hun vertelde wat er gebeurd was.

Verscheidene vrouwen verklaarden dat hun familie hun vrijheid strikt controleert, inclusief hun bewegingsvrijheid.

Kledij die voor je gekozen wordt, niet mogen praten met andere mannen, ‘s avonds het huis niet meer uit mogen, dat zijn de gangbare beperkingen opgelegd aan vrouwen in Noord-Kaukasië.

Een vrouw uit Dagestan vertelde dat haar man haar midden op straat in elkaar mepte omdat er een stukje haar vanonder haar hidjab uitkwam.

Het rapport vermeldt hoe moeilijk het is voor homoseksuele vrouwen om hun familie en hun regio te ontvluchten. Nog afgezien van de uitdaging economisch onafhankelijk te zijn, worden vrouwen die vluchten gewoonlijk verklikt en weer naar hun familie gebracht – zelfs vanuit het buitenland [ru] – waar hun het vooruitzicht wacht van isolement, geweld, en zelfs dood.

Gedwongen huwelijk en huiselijk geweld

Volgens het rapport wordt vrouwen in Noord-Kaukasië doorgaans niet gevraagd met wie ze willen trouwen, laat staan of ze überhaupt een huwelijk willen, m.a.w. ze hebben in de praktijk bitter weinig zeggenschap over hun huwelijkse staat. Zelfs geruchten of een telefoontje van een familielid kunnen genoeg zijn om huwelijksplannen in gang te zetten.

De respondenten vertelden de onderzoekers dat de vader of de broer van een bruid, de ‘normale voogden’ van een vrouw, namens de bruid kunnen tekenen, en vaak krijgen vrouwen zelfs geen kopie van de huwelijksakte.

Het rapport vertelt over lesbiennes die herhaaldelijk werden geslagen en verkracht nadat ze een huwelijk hadden gesloten dat ze niet wilden.

“Ik werd een eerste keer verkracht een paar dagen na de bruiloft,” vertelt een Tsjetsjeense respondente. “Ik zei mijn man dat ik geen seks met hem wilde maar de derde dag na de bruiloft deed hij het toch. Dat is de gewoonte. Hij bedekte mijn neus en mond met zijn hand, ik kon nauwelijks ademhalen en ik merkte dat ik bloedde. Kwam het door mijn gegil of doordat hij me in mijn gezicht sloeg, dat weet ik niet meer.”

Volgens het rapport heeft een vrouw, wanneer ze erin slaagt een ongewenst huwelijk te laten ontbinden, geen andere keuze dan terug te keren naar haar oorspronkelijke familie, waar ze vaak nog slechter behandeld wordt dan voordien.

Bovendien is het voor de slachtoffers moeilijk om de instanties voor wetshandhaving te contacteren, omdat ze niet verwachten dat ze zullen beschermd worden.

Het rapport bevat ook het verhaal van een vrouw die werd lastiggevallen en gechanteerd door de lokale politie nadat ze een weggelopen lesbienne onderdak had gegeven.

Het huwelijk als dekmantel

Het onderzoeksrapport vermeldt dat verscheidene homoseksuele vrouwen ervoor kiezen een schijnhuwelijk aan te gaan. Bij zo'n verbintenis gaat het meestal over een homoseksuele of biseksuele man die niet verdacht wordt van een niet-heteroseksuele oriëntatie.

Het verslag van een van de respondenten gaf aan dat homoseksuele vrouwen, zelfs als ze getrouwd zijn, nog steeds niet verlost zijn van hun controlerende familieleden.

Een Tsjetsjeense vrouw herinnert zich hoe haar broer, die bij de politie werkte, vermoedde dat haar huwelijk nep was. Naar verluidt beloofde hij te controleren of ze zwanger raakte nadat ze trouwde met een man die hij ervan verdacht homo te zijn.

Deze respondente, naast vele andere, verklaarde ook dat de autoriteiten een lijst bijhouden van lokale homoseksuelen, die te pas en te onpas kan worden gebruikt om lesbische vrouwen lastig te vallen of te chanteren.

Een schijnhuwelijk is een strategie om geweld te vermijden, maar dat lukt niet altijd. Een Tsjetsjeense vrouw vermeldde in het rapport hoe haar “echtgenoot” evengoed een controlefreak bleek, en haar zelfs dwong een zwangerschap af te breken.

“Deze harde vorm van patriarchaat wordt niet alleen doorgegeven door heteroseksuele mannen maar ook door homo's en biseksuele mannen. Ze blijven proberen hun vrouwen volledig te controleren, ze blijven gewelddadige praktijken gebruiken”, aldus het rapport.

Het lot van homoseksuelen in Noord-Kaukasië kreeg pas aandacht in de internationale verslaggeving na de publicatie in 2017 van het rapport van het Russische LGBT-netwerk en van de berichtgeving van de Russische krant Novaya Gazeta over massale arrestaties en executies van homoseksuelen in Tsjetsjenië.

Persbureaus focussen echter vooral op lokale homoseksuele mannen.

Op het einde van de enquête vroegen de researchers de lesbische vrouwen wat hun toekomstplannen waren.

“Ik wil op zoek gaan naar een echtgenoot-vriend en een kind krijgen, en dan kan niemand mij nog lastigvallen”, zei een Tsjetsjeense respondente.

“Ik wil trouwen en ergens ver weg gaan wonen met mijn familie, mijn beste vriend zal mijn dekmantel zijn en mijn geliefde als tweede vrouw nemen.”

De onderzoekers verloren het contact met een van de vrouwen na haar interview, en een andere vroouw, die eerder geprobeerd had van huis weg te lopen, stierf, volgens haar familie “door vergiftiging” nog voor de publicatie .

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.