[1]Schermafbeelding uit de video “Tot je verandert”, door Paola Paredes en gedeeld op Vimeo.
De Ecuadoraanse kunstenares Paola Paredes heeft een fotoreeks gemaakt, “Tot je verandert [2]” [en], waarin ze ondergrondse centra aanklaagt die tot doel hebben homoseksualiteit in Ecuador te “genezen”.
De meeste van deze illegale centra opereren onder het mom van religieuze “ontwenningsklinieken” voor drugs- en alcoholverslaafden. Volgens de fotografe worden homoseksuelen en transgenders die door hun familie gestuurd zijn, opgesloten en onderworpen aan brutale mishandeling en vernedering. Op haar website schrijft de kunstenares [2] [en]:
Vier jaar geleden hoorde ik voor het eerst over ‘privéklinieken’ die beweren homoseksualiteit in Ecuador te genezen. Mijn eerste gedachte was dat ikzelf, als lesbienne, daar kon worden vastgehouden en te horen krijgen dat ik moest veranderen. Twee jaar later vertelde ik mijn familie dat ik lesbisch was en ze hadden er geen moeite mee. Veel jonge vrouwen in mijn land hebben echter niet zo veel geluk.
Nadat ze verschillende vrouwen die opgesloten waren in de “klinieken” had opgezocht en geïnterviewd, reconstrueerde Paredes hun verhalen via haar fotografie. Omdat het zeer moeilijk is de praktijken van zulke ondergrondse klinieken te laten zien, koos Paredes ervoor om zelf het personage te zijn in elke foto.
Zoals je kan zien in haar werk worden de vrouwen onderworpen aan specifieke vormen van mishandeling. Dat gaat van het gedwongen dragen van make-up, korte rokjes en naaldhakken om “hun vrouwelijkheid te accentueren”, tot fysiek geweld en “corrigerende” geweldplegingen:
Dit is een beeld uit mijn nieuwe fotoreeks ‘Tot je verandert’
Er zijn in Ecuador ongeveer 200 instellingen die homoseksuele mannen en vrouwen “genezen”. Hun activiteiten worden uitgevoerd onder de dekmantel van ontwenningscentra voor drugs- en alcoholverslaving. De geïnterneerden zijn tegen hun wil opgesloten en worden onderworpen aan emotionele en fysieke marteling. Om bewustwording te creëren van een actuele mensenrechtenkwestie die in de mainstreammedia van Ecuador doodgezwegen blijft, heb ik scènes uit deze ‘klinieken’ gereproduceerd, gebaseerd op getuigenissen van slachtoffers. Omdat ikzelf lesbisch en Ecuadoraanse ben, heb ik mezelf als personage in de beelden gebruikt. Ik heb mijn eigen emoties en ervaringen met theatertechnieken verwerkt om het vrouwenmisbruik in deze instellingen te onderzoeken, en zo een reeks van beelden in scène gezet gebaseerd op de verklaringen van de geïnterviewde vrouwen.
Het is niet de eerste keer dat deze “dehomoseksualiseringsklinieken [3]” [es], doorgaans geassocieerd met Christelijke Evangelische groepen, het doelwit van artistieke of andere acties zijn. In 2012 werden verschillende van deze centra onderzocht [4] [es] en achteraf gesloten.
Niettemin bewijst het werk van Paredes dat deze geheime centra blijven bestaan en behandelingen toepassen die indruisen tegen de mensenrechten. Ter aanvulling van de fotoreeks heeft ze een video geüpload op Vimeo (Spaanstalig, Engels ondertiteld) waarin het creatieproces van de reeks en sommige van de uiterst traumatische ervaringen waarover de overlevers haar verteld hadden, getoond worden.