“Watertanks van kerncentrale in Fukushima”. Foto van het officiële Flickr-account van het fotoarchief van IAEA. Licentie: CC BY-SA 2.0

Onafhankelijk cineast Ian Thomas Ash [en – alle links] heeft op YouTube een vierdelig interview geüpload met een jonge vrouw uit de prefectuur Fukushima die schildklierkanker heeft. De geïnterviewde vrouw, nu 20 jaar, was 15 jaar toen ten gevolge van de aardbeving en tsunami in maart 2011 de kerncentrale Daiichi in Fukushima zonder elektriciteit kwam te zitten en het niet meer mogelijk was de splijtstof in de reactors te koelen. Het gebrek aan koeling veroorzaakte een reeks waterstofexplosies die vier van de zes reactors van de centrale Daiichi ernstig beschadigden.

Ten gevolge van de ontploffingen en de daaropvolgende branden werd een groot deel van het noordoosten van Japan radioactief. De jonge vrouw die in de documentaire geïnterviewd wordt en onbekend wil blijven, is een van de 166 inwoners van Fukushima die 18 jaar of jonger waren op het moment van de kernramp waarbij schildklierkanker vastgesteld werd of die vermoedelijk schildklierkanker hebben (vanaf februari 2016)

Hoewel sommigen de toename in het aantal gevallen van schildklierkanker toeschrijven aan een stengere screening, merkt Ash op dat vanaf 1 april 2014 74,5% van de jongeren tussen 18 en 21 jaar, die op het ogenblik van het nucleair ongeval in Fukushima woonden, nog niet deelgenomen hebben aan het officiële ultrasone schildklieronderzoek.

“Deze jonge vrouw wil met haar getuigenis de families van kinderen die nog geen ultrasoon schildklieronderzoek gekregen hebben aansporen om hun kinderen te laten testen,” zegt Ash in zijn inleiding tot het interview.

Het interview werd op YouTube geüpload in vier delen:  part 1, part 2, part 3, part 4.

De vrouw zegt dat volgens haar dokters de kanker op het juiste ogenblik ontdekt was. Indien ze iets langer gewacht had, vertelden ze haar, had de kanker kunnen uitzaaien. Als gevolg van de ziekte werd een deel van haar schildklier verwijderd.

Dit jaar zal ze beginnen werken in een kleuterschool en de gedachte dat andere kinderen doormaken wat zij heeft doorstaan doet haar pijn:

I would hate if any children I taught developed cancer. To tell the truth, I do not want any children to develop cancer like me.

Ik haat het als kinderen waaraan ik lesgeef kanker zouden krijgen. Om eerlijk te zijn, wil ik dat geen enkel kind net zoals ik kanker krijgt.

Ash, die in Tokio woont, maakt korte documentaires over het leven in Japan na de aardbeving, tsunami en kernramp van 11 maart 2011.