[1]Giusi Nicolini. Imagee via Prix Simone de Beauvoir
De Simone de Beauvoir-prijs van 2016 is toegekend aan Giusi Nicolini, de burgemeester van de Italiaanse eilanden Lampedusa en Linosa. Zij wordt ook wel ‘de leeuwin’ genoemd vanwege ‘haar moedige en baanbrekende acties voor vluchtelingen’.
De prijs is een cheque van tussen de 10.000 en 30.000 euro. Deze wordt elk jaar op 9 januari, de geboortedag van Simone de Beauvoir, uitgereikt aan een persoon of een instelling voor hun daden op het gebied van de vooruitgang en vrijheid van vrouwen in de hele wereld.
Burgemeester Nicolini heeft 15.000 euro ontvangen.
Doppia standing ovation a Parigi per @giusi_nicolini [2] insignita del Premio Simone de Beauvoir per la liberta’. Italiani che ci fanno onore!
— Monica Napoli (@Monicanpl) January 14, 2016 [3]
Tweemaal een staande ovatie in Parijs voor Giusi Nicolini, winnaar van de Simone de Beauvoir-prijs voor vrijheid! Italianen waar we trots op zijn!
In haar dankwoord was Giusi Nicolini uitermate kritisch over het Europese migratiebeleid.
De nieuwssite Canicatti Web citeert haar speech:
I politici davanti alle bare del naufragio del 3 ottobre 2013 hanno detto ‘mai più morti in mare’, ma poi invece di attivare canali umanitari sicuri, invece di fare gesti di pace almeno smettendo di dare le armi ai Paesi in guerra, hanno chiesto la chiusura di Mare nostrum, l’operazione umanitaria della marina italiana, ritenuta colpevole di salvare troppe vite, ritenuta colpevole di incentivare gli arrivi.
Anche negli ultimi, difficili mesi, l’Ue ha dimostrato grandissima ipocrisia, da un lato ha detto facciamo un piano di accoglienza per i migranti, stabilendo le quote come si fa per il latte, e poi [l'Europa] non è stata nemmeno in grado di prenderseli….
Dedico il Premio alle donne che sono arrivate violate, ed ho l’intenzione di investirlo in un progetto concreto che possa salvare almeno alcune di loro dall’abisso della depressione e della disperazione.
Na het bootongeluk van 3 oktober 2013 zeiden politici: ‘geen slachtoffers meer op zee’. Maar in plaats van het opzetten van veilige, humanitaire routes en in plaats van het propageren van vredesacties, zoals het staken van de wapentoevoer naar oorlogslanden, werd er gevraagd om Mare Nostrum op te doeken. Dit was de humanitaire vleugel van de Italiaanse marine, die ervan werd beschuldigd dat ze teveel levens redden en de toestroom van vluchtelingen stimuleerden.
Ook in de moeilijke maanden van de laatste tijd was de Europese Unie hypocriet. Aan de ene kant zei men een plan te zullen maken om de vluchtelingen te verwelkomen, met quota's, zoals bij melk. En aan de andere kan zei men dat Europa ze niet op kan vangen.
Ik draag deze prijs op aan de hier aangekomen vrouwen die met geweld te maken hebben gehad en ik zal het geld in concrete projecten investeren, waarmee tenminste een gedeelte van deze vrouwen behoed kan worden voor depressie en wanhoop.
Nadat ze in 2012 verkozen werd, schreef Giuso Nicolini een brief aan haar achterban waarin zij haar verontwaardiging uitsprak namens de mensen die stierven terwijl ze Lampedusa probeerden te bereiken. In de brief, die later op de website van het vluchtelingenopvangcentrum Ernesto Balducci werd geplaatst, stond:
Eletta a maggio, al 3 di novembre mi sono stati consegnati già 21 cadaveri di persone annegate mentre tentavano di raggiungere Lampedusa e questa per me è una cosa insopportabile. Per Lampedusa è un enorme fardello di dolore. Abbiamo dovuto chiedere aiuto attraverso la Prefettura ai Sindaci della provincia per poter dare una dignitosa sepoltura alle ultime 11 salme, perché il Comune non aveva più loculi disponibili. Ne faremo altri, ma rivolgo a tutti una domanda: quanto deve essere grande il cimitero della mia isola?
[…]
Sono indignata dall’assuefazione che sembra avere contagiato tutti, sono scandalizzata dal silenzio dell’Europa che ha appena ricevuto il Nobel della Pace e che tace di fronte ad una strage che ha i numeri di una vera e propria guerra.
[…]
Tutti devono sapere che è Lampedusa, con i suoi abitanti, con le forze preposte al soccorso e all’accoglienza, che dà dignità di esseri umane a queste persone, che dà dignità al nostro Paese e all’Europa intera. Allora, se questi morti sono soltanto nostri, allora io voglio ricevere i telegrammi di condoglianze dopo ogni annegato che mi viene consegnato. Come se avesse la pelle bianca, come se fosse un figlio nostro annegato durante una vacanza.
Nadat ik in mei verkozen was, waren er op 3 november al 21 lichamen van verdronken mensen aangespoeld, die Lampedusa hadden geprobeerd te bereiken. Dit is ondragelijk voor mij en het is enorm zwaar voor Lampedusa. We moesten hulp vragen van hogerhand om een waardige begrafenis voor de laatste elf lichamen te kunnen verzorgen, omdat gemeentes geen begraafrechten meer hebben. We zullen wel nog meer begrafenissen krijgen, maar ik wil u allen vragen: hoe groot moet de begraafplaats op mijn eiland worden?
[…]
Ik ben verontwaardigd over de gewenning die iedereen geïnfecteerd lijkt te hebben en ik ben geschokt door de stilte vanuit Europa, dat net de Nobelprijs voor de Vrede heeft gewonnen en dat zich stilhoudt ten tijde van zo'n ramp, met aantallen slachtoffers die eerder bij een oorlog passen.
[…]
Iedereen moet weten dat het Lampedusa is, Lampedusa's inwoners en Lampedusa's kracht om mensen te redden en te verwelkomen, dat waardigheid geeft aan ons land en aan heel Europa. Dus als deze doden slechts ons toebehoren, wil ik een condoleancekaart ontvangen voor elke verdronkene die bij ons terechtkomt..Alsof die persoon blank was en alsof het onze eigen zoon was die tijdens een vakantie was verdronken.
Giusi Nicolini is nergens bang voor in haar strijd voor de rechten van migranten. Afgelopen november schreef ze naar een lokale vertegenwoordiger van de regering, Mario Morcone, en vroeg hem om onmiddellijk in te grijpen door 422 vluchtelingen uit het opvangcentrum van het eiland ergens anders te plaatsen vanwege ‘aanhoudende, moeilijke, hygiënische omstandigheden’ na een vuilniscrisis.
De website Aletheia Online publiceerde haar brief aan Morcone:
All’interno di quell’esiguo perimetro – prosegue Nicolini – risiede una popolazione attualmente superiore a quella di Linosa, e non posso consentire che queste persone convivano a cosi’ stretto contatto con quella quantita’ di rifiuti. Non li soccorriamo per poi ospitarli in una discarica. L’arbitraria sospensione del servizio di igiene ambientale e dei servizi essenziali previsti a norma di legge – spiega una nota del Comune – ha causato l’accumulo di rifiuti anche all’interno del Cpsa dell’isola. Al fine di scongiurare problemi per la salute dei lavoratori e degli ospiti del centro di accoglienza, costretti in una contenuta area per questo ancora piu’ esposta a putride esalazioni.
Op dat kleine stukje, vervolgt Nicolini, leven meer mensen dan er op het hele eiland Linosa zijn. Ik kan niet toestaan dat deze mensen zo dicht op zoveel vuilnis wonen. We redden ze niet zodat ze daarna ondergebracht kunnen worden op een vuilnisbelt. Een memo uit deze regio laat zien dat de willekeurige opschorting van de reinigingsservice {…} voor vuilnisophoping bij het vluchtelingenopvangcentrum op het eiland heeft gezorgd. Wij willen gezondheidsproblemen bij de werknemers en de bewoners van het centrum voorkomen. Zij bevinden zich in een klein gebied, waardoor zij meer blootgesteld zijn aan rottend afval.
Vorig jaar vroeg Giusi Nicolini in een interview aan mensen die in het toerisme werken om niet bang te zijn voor de aanwezigheid van migranten. Het aantal toeristen op het eiland is overigens zelfs gestegen te opzichte van andere delen van Italië.
Patrizia Molteni, een van de oprichters van de organisatie Italia in Rete-Réseau associatif Franco-Italien, benadrukt Nicolini's herhaaldelijke pogingen om de aandacht van Europa en andere wereldleiders op de situatie van de migranten te vestigen. Deze situatie is in 2015 op haar eiland verslechterd.
Dalla primavera del 2015, la situazione dei rifugiati è peggiorata, provocando l’apertura di nuove rotte. Giusi Nicolini ha tracciato la via e continua la sua opera, nonostante i suoi avversari, per far prendere coscienza all’Europa e al mondo intero della necessità di cambiare le politiche di asilo e di immigrazione inumane e rafforzare la solidarietà.
Si tratta della nona personalità ad ottenere il premio Simone de Beauvoir per la libertà delle donne, che rimane così fedele alla sua vocazione internazionale. Il premio è sostenuto dalla Fondazione Simone de Beauvoir, dall’università Paris Diderot, dall’Institut de France e dalla Municipalità di Parigi.
Sinds de lente van 2015 is de situatie van de vluchtelingen verslechterd, waardoor ze nieuwe routes gaan zoeken. Giusi Nicolini volgt die routes en gaat door met haar activiteiten, ondanks de tegenstand. Zij wil hiermee de solidariteit vergroten en aan Europa en de hele wereld de noodzaak duidelijk maken om het inhumane asiel- en migratiebeleid aan te passen.
Zij is de negende persoon die de Simone de Beauvoir-prijs voor de vrijheid van vrouwen krijgt en zij blijft trouw aan haar internationale roeping. De prijs is tot stand gekomen met behulp van de stichting Simone de Beauvoir, de universiteit Paris Diderot, het Institut de France en de gemeente Parijs.
In zijn blog A Sud di Tunisi schrijft Giorgio Caccamo dat dit niet de enige lofbetuigingen voor Nicolini zijn. Zo is ze geprezen door Paus Franciscus. Ook werd ze negende in de 2014 World Mayor Prize (een internationale prijs voor burgemeesters), uitgereikt door de City Mayors Foundation, die een ranglijst van burgemeesters in de hele wereld bijhoudt.
In februari in 2015 kreeg ze de Prize of the European Citizen (prijs voor de Europese burger) van het Europees parlement als erkenning van de acties van de inwoners van Lampedusa na het bootongeluk in oktober in 2014, waarbij 366 migranten stierven.