Foto gedeeld op Twitter door de Qessa Academy.

In Afghanistan begint onderwijs thuis.

Dit is de boodschap van Saber Hussaini, een 35-jarige auteur en verhalenverteller die meer dan een maand met de fiets kinderboeken distribueerde in dorpen waar er vraag is naar leesmateriaal en een leerprogramma waaraan de lokale overheid niet kan voldoen.

Verwacht niet dat je Sabers verhaal kunt lezen op CNN of zelfs niet in de gewone media in Afghanistan.

Positieve verhalen over dit land met 30 miljoen inwoners verkopen niet goed, waardoor verhalen die het waard zijn om gelezen te worden onterecht genegeerd worden en een land verkeerd voorgesteld wordt. Toch zijn er nog individuen en organisaties die, ongeacht het geweld en de oorlog, geëngageerd zijn om hard te werken voor een betere, vreedzame toekomst.

Eind oktober startte Saber Hussaini, een 35-jarige auteur en verhalenverteller, met een mobiele bibliotheek. Iedere dag fietste hij naar vijf dorpen in Centraal-Bamiyan, een provincie in het midden van Afghanistan, vooral bevolkt door Hazara, waar de bibliotheken slechts een handvol boeken bevatten, waaronder niet één jeugdboek.

Saber Hussaini besloot om in zijn vrije tijd zijn 200 exemplaren kinderboeken onder schoolkinderen te verspreiden om symbolisch een antwoord te bieden op de onverzadigbare leeshonger in het afgelegen Bamiyan.

Sabers mobiele bibliotheek, met een capaciteit van ruwweg vijftien boeken, trok vlug veel kinderen aan. Weldra vervingen de verhalenboeken en de geïllustreerde boeken die hij op de bagagedrager van zijn fiets met zich meedroeg de speelgoedpistolen en ander tijdverspillend speelgoed.

Saber is nu van plan om het aantal diensten dat hij aanbiedt uit te breiden en richt een stichting op voor kinderen in Bamiyan.

#MyAfghanHero is Saber Hussaini, man who runs his own children's mobile library for 5 #Bamiyan villages pic.twitter.com/Vp5V7soZbt

— Ahmad Shuja احمدشجاع (@AhmadShuja) October 22, 2015

Mijn Afghaanse held is Saber Hussaini, een man die zijn eigen mobiele jeugdbibliotheek leidt voor 5 dorpen in Bamiyan.

Saber vertegenwoordigt een generatie die de oorlog moe is en naar kennis en onderwijs hongert en zijn idealen vindt in het boek en de pen.

Mensen van zijn leeftijd zijn te jong om een tijd gekend te hebben waarin geen geweld en oorlog bestond, maar nog niet te oud om te geloven dat de toekomst van Afghanistan anders zal zijn.

Facebookgebruiker Saeid Madadi prees Saber en verwees naar de verzen van een bekend gedicht:

In the morning, I woke up to this news. I smiled. “Bamiyan is a world of miracles.”

‘s Morgens, toen ik wakker werd, hoorde ik dit nieuws. Ik glimlachte. “Bamiyan is een wereld van wonderen.”

Het verhaal van Zainab Karimi

Saber Hussaini is natuurlijk niet de enige held die de toegang tot onderwijs in Afghanistan verbetert. Zainab Karimi, een 50-jarige vrouw die ook afkomstig is van de provincie Bamiyan heeft de laatste vijf jaar 500 vrouwen leren lezen en schrijven op haar eigen kosten.

Als volwassene volgde Zainab cursussen om te leren lezen en schrijven waardoor ze het voortgezet onderwijs (België: secundair onderwijs) kon voltooien. Daarna werd ze leerkracht, vastberaden om les te geven in de dorpen van haar regio tot het analfabetisme uitgeroeid was.

Zainabs tienerjaren vielen samen met een onophoudelijke oorlog in Afghanistan. Door honderden vrouwen van haar leeftijd te onderwijzen, bewijst ze vurig dat oorlog de menselijke wil om te leren niet kan breken.

Bamiyan province has the highest rate of girls education in the country. Of its 135,000 students, nearly half are girls. CBS

— Esmatullah Kohsar (@EKohsar) January 12, 2013

De provincie Bamiyan heeft in heel het land het grootste aantal meisjes in het onderwijs. Bijna de helft van de 135.000 studenten zijn meisjes. CBS

Geloof in Bamiyan

Omzoomd door majestueuze bergen in een land dat niet aan zee grenst, is Bamiyan een van de meest achtergestelde provincies in Afghanistan. Al de universiteiten in het land beschikken over te weinig financiële middelen [en], met slechts 1.000 $ beschikbaar voor boeken op elke universiteit.

De universiteit van Bamiyan lijkt zelfs dubbel te hebben geleden. Maar ondanks de armoede is de provincie toch nummer één wat betreft het verlenen van toegang tot onderwijs aan jongens en meisjes.

Of all provinces in #Afghanistan #Bamiyan rocks when it comes to focus on education&gender equality despite poverty. pic.twitter.com/OPBkgE9CjM

— shafi شفيع شريفى (@ShafiSharifi) April 1, 2014

Van alle provincies in Afghanistan is Bamiyan ondanks de armoede geweldig op het gebied van onderwijs en gendergelijkheid.

De studenten in Bamiyan zijn heel actief. De studenten van de staatsuniversiteit van Bamiyan protesteren vaak tegen de slechte omstandigheden daar.

In 2013 hielden ze een demonstratie om de aandacht te vestigen op de verloederde staat van het studentenhuis. Recenter, begin april, gingen ze in staking om te protesteren tegen de oneerlijke verdeling van het budget voor hoger onderwijs dat volgens hen Bamiyan benadeelt.

Bij beide gelegenheden negeerde de regering hen. Maar dat zijn ze gewoon. In Afghanistan heb je niet van bij de geboorte recht op onderwijs. Het is een recht waarvoor je strijdt en vecht.