[1]“Zé wil weten waarom”, een korte film van Bagabaga Studios
De daling van de neerslag en de stijging van het zeeniveau bedreigen de vruchtbaarheid van de bodem en de bestaansmiddelen van de mensen in Guinee-Bissau [2], volgens een onlangs uitgebrachte video van Bagabaga Studios.
Eind augustus werd in Elalab, een kleine gemeenschap van 435 inwoners gelegen in een afgelegen, moeilijk toegankelijk gebied aan de noordelijke kust van Guinee-Bissau het grootste deel van de rijstgewassen verwoest door zeewater. “Voor de Felupes, de belangrijkste etnische groep in Elalab, vertegenwoordigt deze graansoort rijkdom en het feit dat ze zelf in hun levensonderhoud kunnen voorzien,” vat de video samen.
Een nieuwsbericht op de website O Democrata voegt eraan toe [3] dat de “overstromingen de beschermende dijken deden breken die als een barrière dienden en voorkwamen dat zout water in de gebieden met zoet water binnendringt waas het basisvoedsel van de Guineeërs gecultiveerd werd en de gewassen reeds rijp waren.”
Bagabaga, een Portugese digitale mediacoöperatie, bezocht het gebied en sprak met Zé, een van de inwoners van het dorp Elalab, die “nog nooit gehoord heeft over opwarming van de aarde, maar moeiteloos wijst op de veranderingen in de seizoenen en hoe dit het dagelijks leven beïnvloedt.” Zé leeft van de visvangst en de rijstproductie en “begrijpt niet waarom dit allemaal gebeurt.” Hij vertelt:
When we were young, the heat only arrived during the dry season. Now everything has changed. The rice fields have become saltier. Fish aren’t of size anymore. Even the acajou tree, that blessed all with shade, has died. During the days of our parents generation the salt water didn’t reach the village. After plowing the land, all the rice has died. Everything is ruined. Everything. That’s how life is unfolding. That’s how we’re struggling to survive. This is the punishment we’re facing at our home. In August, sea level has reached the highest in its history. It’s one of many villages in Guinea-Bissau threatened by extinction. People ask themselves: why did it once rain so much and now it doesn’t?
Toen we jong waren, kwam de hitte enkel tijdens het droge seizoen. Nu is alles veranderd. De rijstvelden zijn zouter geworden. Er zijn geen vissen meer die groot genoeg zijn. Zelfs de mahonieboom, die iedereen schaduw bracht, is dood. Tijdens de generatie van onze ouders kwam het zoute water niet tot bij het dorp. Nadat we de akkers geploegd hebben, is al de rijst kapot gegaan. Alles is vernield. Alles. Zo is het leven nu. Zo worstelen we om te overleven. Dit is de straf die we thuis ondergaan. In augustus bereikte het zeeniveau het hoogste peil in de geschiedenis. Het is een van de vele dorpen in Guinee-Bissau die met uitsterven bedreigd worden. De mensen vragen zich af: waarom regende het vroeger zo veel en nu niet meer?
De korte video werd uitgebracht in dezelfde week waarin de klimaatconferentie 2015 (COP21) in Parijs [4] begon, die beleidsmakers van 195 landen gedurende 12 dagen samenbrengt om een bindend akkoord te bereiken over de verlaging van de CO2-uitstoot over de hele wereld.
José Mário Vaz, president van Guinee-Bissau sprak de top toe en benadrukte dat het kleine West-Afrikaanse land een van de kwetsbaarste landen is betreffende het effect van de stijging van het zeeniveau. Een kaart met de gevolgen van klimaatverandering [5] door het Center for Global Development, het Centrum voor Globale Ontwikkeling, plaatst Guinee-Bissau op de derde plaats wat betreft de algemene kwetsbaarheid voor stijging van het zeeniveau en op de achtste plaats voor verliezen van landbouwopbrengsten.
“mensen over heel Afrika voelen de gevolgen van klimaatverandering,” licht een artikel toe gepubliceerd op 28 augustus door 350.org [6], een partner van Global Voices. “Bewijs toont aan dat de temperatuurwijziging een invloed heeft op de gezondheid, het levensonderhoud, de productie van voedsel, de beschikbaarheid van water en de algemene veiligheid van het Afrikaanse volk.”