- Global Voices in het Nederlands - https://nl.globalvoices.org -

Sceptische reacties na arrestatie van vier liefdadigheidswerkers die straatkinderen opvangen in Bangladesh

Categorieën: Zuid-Azië, Bangladesh, Burgermedia, Jeugd, Mensenrechten, Onderwijs, Protest, Voedsel, Wetgeving
A street children play in the plastic dumps in Bangladesh. Photo by Md. Manik. Copyright Demotix (23/01/2014) [1]

Een straatkind speelt tussen het plastic op een vuilnisbelt in Bangladesh. Foto: Md. Manik. Copyright Demotix (23/01/2014)

Op zaterdag 12 september deed de politie een inval [2] in een appartement in het Rampura district in Dhaka, en beweert 10 kinderen gered te hebben tussen 9 en 14 jaar oud, die toevertrouwd waren aan de zorg van een vrijwilligersorganisatie die is opgericht om straatkinderen te helpen. Arifur Rahman, Zakia Sultana, Hasibul Hasan Sabuj en Firoj Alam Khan Shuvo, leden van deze organisatie genaamd Adamya, werden gearresteerd op verdenking van mensenhandel.

Volgens de politie gingen ze over tot de inval na een klacht van de oom van eenn van de kinderen, Mobarok. Mobarok werd naar zijn familie teruggebracht, de andere kinderen werden naar een jeugdgevangenis gestuurd [3] omdat hun familie niet te vinden was.

Vier welzijnswerkers van Adamya Bangladesh gearresteerd op verdenking van kinderhandel.

De politieactie zorgde echter voor veel protest [7] bij aanhangers van de organisatie. Sommige van hen  bekritiseerden de autoriteiten omdat de vier reeds als mensenhandelaars werden bestempeld alvorens het onderzoek is afgerond.

Naar schatting 1,2 miljoen straatkinderen

De Adamya Bangladesh Foundation [8]werd opgericht door vier jonge Bengaalse studenten — Arifur Rahman, Zakia Sultana, Hasibul Hasan Sabuj en Firoj Alam Khan Shuvo — om de levensomstandigheden van Bengaalse straatkinderen te verbeteren en hun van onderwijs te voorzien om hun zo zelfredzaam te maken.

Er bestaan geen exacte cijfers betreffende het aantal straatkinderen in Bangladesh. Volgens sommige groepen woont het grootste deel van de circa 1,2 miljoen dakloze kinderen in de hoofdstad Dhaka. Voor deze kinderen zijn drie maaltijden per dag allesbehalve een zekerheid. Ze groeien op in armzalige, ongezonde omstandigheden en zijn ondervoed (lees een Global Voices report [9]).

De meeste van deze door de Amadaya gehuisveste kinderen waren straatkinderen zonder familie. Voor ze bij Adamaya terechtkwamen, verzamelden ze vuilnis en brachten de nachten door bij de spoorweg van Kamalapur. Een paar kinderen waren van huis weggelopen na vreselijk mishandeld te zijn door hun stiefmoeder. Anderen waren het slachtoffer van huiselijk geweld, en weer anderen waren naar Dhaka gekomen om de stad te bezoeken en waren simpelweg niet meer thuisgeraakt.

De “geredde” kinderen vertelden de politie dat ze bij Adamya beter af waren. [10]

“We gaven ons zakgeld uit om eten voor ze te kopen”

De organisatie runt twee scholen voor straatkinderen; één daarvan heet Mojar School [11] (leuke school). Facebook gebruiker Tanvir Ahmed [12], vrijwilliger op deze school, beschrijft zijn ervaringen aldaar:

তিনটা বছর ধরে মাথার ঘাম পায়ে ফেলে রোদ বৃষ্টি হরতাল অবরোধ সব কিছুর বাঁধা তোয়াক্কা করে ছুটে গেছি রাস্তার পাশে থাকা পার্কের বেঞ্চে রাত কাটালো বাচ্চাগুলোর কাছে ওদের একটু লেখাপড়া একবেলা ভালো খাবার খাওয়ানো ।এই সব কিছু করা কি আমাদের দোষ ছিলো এটার জন্য আমাকে তো কোন টাকা দেওয়া হতো না বরং ওদের কে খাওয়ানোর জন্য নিজের পকেটের টাকা খরচ করতাম আর আজকে আমরা হলাম পাচারকারী।

Ik werk hier nu drie jaar. Stakingen, wegversperringen, regen of hittegolf, niets kan ons weghouden bij deze kinderen die ‘s nachts op een bank in het park of op het trottoir slapen. We hebben slechts één doel: ze onderwijzen en hun een gezonde maaltijd voorzetten. Was het verkeerd om dat te doen? We hebben er nooit geld voor gekregen. Sterker nog, we gaven ons zakgeld uit aan eten voor hen. En nu worden we beschuldigd van kinderhandel.

Arian Arif, founder of Adamya Bangladesh Foundation. Image taken from facebook event page.  [12]

Arian Arif, oprichter van Adamya Bangladesh Foundation. Foto van een Facebook evenement pagina.

Blogger Omi Rahman Pial [13] schrijft:

[…] তরুণ বয়সে অনেক রোমান্টিসিজম থাকে মানুষের, সমাজ বদলের স্বপ্ন এই সময়টাতেই দেখে মানুষ। আরিফ, সবুজ, জাকিয়া শুভরাও সেই স্বপ্ন নিয়েই কাজ করছিলো পথ শিশুদের নিয়ে। এরপর যা ঘটলো সেটা তারা হয়তো দুঃস্বপ্নেও কল্পনা করেনি। রামপুরা থানা পুলিশ এই চার তরুণ তরুণীকে গ্রেফতার করেছে মানবপাচারকারী হিসেবে, পথ থেকে কুড়িয়ে এনে যাদের মানুষ বানানোর দায়িত্ব নিয়েছিলো তাদের দেখিয়েছে উদ্ধার হিসেবে।

Jonge mensen hebben veel romantische ideeën om de wereld veranderen. In dit geval wilden ze een sociale verandering teweegbrengen. Arif, Sobuz, Zakia en Shuvo werkten met straatkinderen, hielpen hun dromen levend te houden. Ze hebben er nooit bij stilgestaan dat zoiets als dit zou kunnen gebeuren. De politie van Rampura heeft deze jonge mensen opgepakt als waren ze mensenhandelaars. Deze vrijwilligers hebben de kinderen van de straat gered en de verantwoordelijkheid op zich genomen om hun een beter leven te bieden, maar de politie beweert dat zij de kinderen juist van de welzijnswerkers redden.

Vorig jaar organiseerde de stichting een speciaal diner voor straatkinderen in een chic restaurant. Schrijver Ashif Entaz Rabi [14] was betrokken bij dit evenement:

আমরা গত বছর স্টার কাবারে ৩৬৫ জন বাচ্চাকে ভরপেট মাংস পোলাও খাইয়েছিলাম। যে বাচ্চারা স্টার কাবাবের সামনে দাঁড়িয়ে এক টুকরো হাড্ডি ভিক্ষা চাইতো, তারা গিয়ে বসেছিলো শীতাতাপ নিয়ন্ত্রিত টেবিলে। বেয়ারারা এসে বিনয়ের সাথে বলেছে, স্যার কি খাবেন?

তারপর তাদের পছন্দ মতো খাবার, পানীয় দেয়া হয়েছে।
খাবারের ফাঁকে ফাঁকে ছিলো সিসিমপুরের কার্টুন প্রদর্শনী।

[…]এই আয়োজনের দুই নিবেদিতপ্রাণ এবং মূল কর্মী, যারা সারাজীবন বাচ্চাদের নিয়ে কাজ করেছে আরিফ আরিয়ান আর জাকিয়া পুলিশী রিমান্ডে। তারা নাকি শিশু পাচারকারী। এই দুঃখ আমি কোথায় রাখবো?

Vorig jaar organiseerden we een actie voor 365 straatkinderen bij Star Kabab in Dhaka. De kinderen die normaal om restjes bedelen voor de deur van Star Kabab, werden nu uitgenodigd om aan tafel aan te schuiven, in een van airco voorziene ruimte. Ze kregen vlees en pulau te eten, zoveel als ze wilden. De obers vroegen hun beleefd, “Wat wilt u eten, mijnheer?” En ze konden elk gerecht bestellen dat hun hartje begeerde. Tussen de maaltijden door keken ze “Sisimpur” (een Bengaalse versie van Sesamstraat).

Twee toegewijde organisatoren van dit evenement, Arif Arian en Zakia, die al lange tijd met de straatkinderen werken, zijn nu gearresteerd. Ze worden beschuldigd van mensenhandel. Ik schaam me diep.

Arif R Husain [15] herinnert zich de oprichting van de Mojar school:

অনেক স্বপ্ন আছে এদের… একটা বাস বানানো হবে মজার ইশকুল নামে

কনসেপ্টটাও মজার; যে সকল সুবিধাবঞ্চিত বাচ্চারা স্কুলে যেতে পারে না … স্কুল তাদের কাছে যাবে

এক একদিন একএকটা এলাকার বস্তির সামনে যেয়ে এই বাস থামবে

বাসের ভিতরে কোন সিট থাকবে না… থাকবে মাদুর বিছানো…

সবাই মাদুরে বসে প্রোজেক্টরে কার্টুন দেখবে… পড়াশোনা করবে… ধাক্কাধাক্কি করবে… হৈচৈ করবে

… এই ছেলেসহ মজার স্কুলের ৪ জনকে ৩ দিন আগে পুলিশ ধরে নিয়ে যায়

Ze hadden grote dromen… ze richtten een school op voor straatkinderen, een school in een bus: de Mojar school.

Het concept is interessant; als kansarme kinderen niet naar school kunnen komen, komt de school naar de kinderen.

De bus rijdt rond en elke dag stopt hij in een andere sloppenwijk.

Er staan geen stoelen in de bus, er liggen kleedjes op de grond om op te zitten.

De kinderen zitten op de kleedjes, kijken tekenfilms en opvoedende programma's die worden geprojecteerd….. ze lezen boeken…. spelen met elkaar…. en maken vooral veel lawaai….

Drie dagen geleden werden vier oprichters van deze school door de politie gearresteerd.

Onschuldig tot het tegendeel is bewezen?

Blogger Hasan Murshed [16] bekritiseert de politie omdat zij op haar Facebookpagina de vrijwilligers als mensenhandelaars bestempelt terwijl het onderzoek nog niet is afgerond:

কয়েকজন তরুন তরুনী ছিন্নমুল পথশিশুদের রাস্তা থেকে তুলে এনে আশ্রয়, খাদ্য ও শিক্ষার ব্যবস্থা করছিলো। শিশু পাচারকারী বানিয়ে তাদের গ্রেপ্তার ও রিমান্ড দেয়া হয়েছে। পুলিশের ফেসবুক পেজে তাদের ছবি ও পোষ্ট হয়ে গেছে। আদালত কর্তৃক অপরাধ প্রমানিত হবার আগে কাউকে অপরাধী হিসেবে প্রচার করাটা আইনসম্মত কিনা সেই প্রশ্ন আর উত্থাপন নাইবা করলাম।

Deze jonge vrijwilligers hebben een heleboel dakloze kinderen van straat gehaald en hun onderdak, voedsel en onderwijs gegeven. Maar de politie heeft ze opgepakt en ondervraagd als waren ze kinderhandelaars. Ze hebben hun foto op de Facebook-pagina gezet en ze daar als kinderhandelaars afgeschilderd. Kunnen zij deze mensen zomaar publiekelijk te schande zetten zonder dat door justitie bewezen is dat zij schuldig zijn? Is dat legaal?

Activisten en aanhangers van de jonge vrijwilligers keuren de actie van de politie af. Als antwoord op hun kritiek schreef de Dhaka Metropolitan Police het volgende op Facebook [7]:

আমি শুধু বুঝে পাচ্ছিনা আপনাদের সম্পূর্ণ ক্ষোভ যেয়ে পুলিশের উপর বর্তাচ্ছে কেন? এক বাচ্চার চাচা এসে অভিযোগ করলো তার ভাতিজা কে পাওয়া যাচ্ছেনা! আনুষ্ঠানিক একটি এজাহার দায়ের হয়েছে বুঝতে পেরেছেন?! আনুষ্ঠানিক অভিযোগ আসলে পুলিশকে তার তদন্ত কার্যক্রম চালাতেই হবে এটিই আইনি বাধ্যবাধকতা !! এর বাইরে যাওয়ার পুলিশের উপায় নেই !

We begrijpen niet waarom iedereen kritiek heeft op de politie! De oom van een van de kinderen gaf zijn neefje als vermist op! Hij legde officieel een klacht neer wegens ontvoering, begrijpen jullie? Als wij een officiële aanklacht ontvangen, zijn we verplicht een onderzoek in te stellen. Dat is onze wettelijke plicht. We doen dit niet zonder reden!

De politie raadde de aanhangers van de vrijwilligers ook aan om bewijs te leveren van hun sociale bezigheden:

আপ্নারা যা করতে পারেন তাদের ভাল কাজের প্রমাণাদি সহ একটি ফাইল তৈরি করে আমাদের কাছে নিয়ে আসুন, আমি সেটি মামলার তদন্তকারী কর্মকর্তার কাছে পৌঁছে দেব !! আশা করছি এটি তাদের কিছুটা হলেও সাহায্য করবে !!

Jullie kunnen een dossier samenstellen met bewijzen van hun Samaritaanse werken en het ons bezorgen; wij geven het door aan de onderzoeksofficieren die met de zaak bezig zijn. Hopelijk hebben ze er iets aan!

Kort na de uitspraken van de politie publiceerde blogger Abdullah een foto van Adamya's acties op zijn somewherein blog [17].

Probir Bidhan [18] schreef op Facebook:

ভুল তথ্য নিয়ে কাজ করলে #পুলিশ ভুল করতেই পারে। স্বীকার করতে দোষ কি? আরিয়ান আরিফসহ অদম্য বাংলাদেশ ফাউন্ডেশনের চারজনকে ছেড়ে দিন ও ভুল স্বীকার করে নিন।

Het kan gebeuren dat de politie fouten maakt op basis van verkeerde informatie. Wat is er mis met dat toegeven? Laat de vier oprichters van Adamya Foundation alstublieft vrij en geef jullie fouten toe.

Een voor de gelegenheid aangemaakt evenement [12] op Facebook eist de vrijlating van de vier jonge mensen. Meer dan 7.000 Facebookgebruikers hebben zich al aangesloten.

Image credit Wasfia Zannat [19]

Foto: Wasfia Zannat

Op de pagina staan updates [12] over de zaak:

সকালে ঢাকার প্রেসক্লাবে প্রায় সাতটি আটটি সমাজসেবক সংগঠনের উপস্থিতিতে একটি শান্তিপূর্ণ মানব বন্ধন অনুষ্ঠিত হয়েছে। এরপর পরই চট্টগ্রামেও ‘অদম্য বাংলাদেশ ফাউন্ডেশন’ এর চার স্বেচ্ছাসেবীর নিঃশর্ত মুক্তির দাবিতে মানব বন্ধন অনুষ্ঠিত হয়েছে

‪#‎ডিএমপি‬ র ফেসবুক পেইজ থেকে বহুল আলোচিত সেই পোস্টটি সরিয়ে ফেলা হয়েছে।

‪#‎কেন্দ্রীয়_কারাগারে‬ চারজনের সাথে দেখা করা হয়েছে। জাকিয়া আপু ভালো নেই। প্রায় না খেয়ে আছে বলা যায়।

Op donderdagochtend 17 september organiseerde een aantal welzijnsorganisaties een vreedzame menselijke keten voor de persclub in Dhaka. Ook in Chittagong werd met een menselijke keten de invrijheidsstelling van de vier oprichters van Adamya geëist.

Het controversiële bericht van de Dhaka Metropolitan Police werd van hun Facebookpagina verwijderd.

Wij gingen naar de gevangenis van Dhaka om de vier te ontmoeten. Met Zaika gaat het niet goed, zij staat op het punt een hongerstaking te beginnen.

Op dit moment worden de vier nog steeds vastgehouden.