Memory Banda, 18 jaar, komt op voor de slachtoffers van kinderhuwelijken bij een parlementslid van Malawi. Foto van Let Girls Lead

Dit artikel en radioverslag werd gemaakt doorJoyce Hackel [en] voor The World [en] als onderdeel van het project “Across Women's Lives” [en] en verscheen eerst op  PRI.org [en] op 12 maart 2015 en werd opnieuw gepubliceerd door een overeenkomst om de inhoud van het artikel te delen.

Memory Banda is één van de gelukkigen.

Het 18-jarige meisje slaagde erin te ontsnappen aan de traditie waardoor de helft van de meisjes in haar land gedwongen worden te trouwen en op dezelfde leeftijd als Memory vaak al moeder zijn.

Maar haar zus Mercy had niet zoveel geluk.

Mercy, die nog maar pas 11 jaar was, raakte zwanger als gevolg van een traditionele “zuiveringsceremonie”, een soort overgangsrite om meisjes in de puberteit voor te bereiden op het vrouw-zijn en het huwelijk. Mercy werd gedwongen om te trouwen met de man die haar zwanger gemaakt had, maar het huwelijk duurde niet lang. Het daarop volgende evenmin. Op de leeftijd van 16 jaar heeft Mercy nu al drie kinderen en bijna geen opleiding. Haar droom om leerkracht te worden heeft ze moeten opgeven.

Enkele jaren geleden maakte Memory kennis met het “Girls Empowerment Network”, een NGO in Malawi die zich al jaren inzet om het probleem van de kinderhuwelijken onder de aandacht van de wetgevers te brengen. Memory, die zelf nog maar een tiener was, kon andere meisjes van haar dorp overhalen om hun hart te luchten. De schrijfworkshops van de groep hadden een opmerkelijke reeks getuigenissen als resultaat onder de naam “Ik zal trouwen wanneer ik het wil !” [en] Memory en de groep brachten het debat over de kinderhuwelijken in Malawi in een andere dimensie: die van de kinderen zelf.

Memory Banda, uiterst rechts, samen met een groep jonge activisten georganiseerd door Let Girls Lead. Foto van Let Girls Lead

Memory is van mening dat de getuigenissen de wetgevers gedwongen hebben niet langer te ontkennen dat kinderhuwelijken wijdverspreid zijn in dit aan tradities gebonden land. “Ze waren aangedaan,” zegt ze. Memory werd een soort lobbyist voor een nieuwe wet om de wettelijke huwbare leeftijd in Malawi op te trekken naar 18 jaar. Na vijf jaar debatteren werd de wet afgelopen februari goedgekeurd. [en]

Handhaving van de wet is nu belangrijk, zegt Memory. “De wet zal enkel een groot verschil maken en een grote impact hebben als de inhoud ervan beter toegepast wordt, zodat meer mensen bereikt worden.”

Het huwelijk van haar zus, die toen 11 jaar was, was ook illegaal, maar toch is het gebeurd. Memory tracht haar zus te overtuigen om haar gestolen ambities om leerkracht te worden niet op te geven. “Ik vind dat ze nog steeds een kans heeft om terug naar school te gaan,” zegt Memory.

Memory merkt dat de maatschappij van Malawi meer geld vrijmaakt om meisjes te informeren over hun rechten en seksualiteit. Memory weet dat haar zus vastbesloten is haar kinderen niet hetzelfde lot te laten ondergaan. De oudste dochter van Mercy is nu vijf jaar, bijna half zo oud als Mercy was toen ze uitgehuwelijkt werd. 

“Het kleine meisje weet wat haar moeder meegemaakt heeft. Ik ben er zeker van dat ze betere verwachtingen heeft voor haar eigen toekomst,” zegt Memory.

Indien je het “Girls Empowerment Network” wil helpen op te komen voor gendergelijkheid en gerechtigheid in Malawi, of indien je meer informatie wenst over hun werk, kun je terecht op hun website: http://www.genetmalawi.org/ [en]