Kunnen veel gegevens India's laatste wilde tijgers redden?

Analyzing 25,000 individual observations, wildlife managers in India find clues to help stop tiger poachers in their tracks. Photo by The Belurs (Flickr | Creative Commons)

Door analyse van 25.000 individuele observaties kunnen natuurbeheerders in India aanwijzingen vinden om tijgerstropers te stoppen. Foto door Flickr-gebruiker ‘The Belurs’ CC-BY-NC-SA 2.0

Dit artikel van Roger Drouin [en – alle links] werd origineel gepubliceerd op Ensia.com, een magazine dat lopende internationale oplossingen voor milieuproblemen in de kijker zet. Het artikel werd hier opnieuw uitgegeven in overeenstemming met een content-sharing-overeenkomst.

De tijgerstropers in India trekken rond in kleine, nomadische groepen met messen, bijlen en stalen vallen en ze zijn de mensen die de grote katten willen beschermen lang telkens een stapje voor geweest. De stropers willen hoofdzakelijk inspelen op de vraag naar tijgerbotten die gebruikt worden in de productie van traditionele geneesmiddelen in China. Daarom keren ze elke twee of drie jaar terug naar gebieden die ze op hun duimpje kennen en zetten ze hun vallen op paden die tijgers gebruiken of nabij waterpoelen, zegt Belinda Wright, uitvoerend bestuurder van de organisatie in India die zich inzet voor de bescherming van wilde dieren, Wildlife Protection Society of India. Ze worden zelden gevat. 

“Ze hebben een ongelofelijke kennis van de jungle”, zegt Wright. “Ze zullen alles uit de kast halen”.

Maar in augustus vorig jaar publiceerden Wright, ecoloog Koustubh Sharma en hun collega's een onderzoek dat het tij zou kunnen helpen keren tegen tijgerstropers in India, waar meer dan de helft van ‘s werelds wilde tijgers leven. 

Het onderzoek dat werd gepubliceerd in het tijdschrift Biological Conservation paste een nieuwe methode toe om de waarschijnlijkheid van voorvallen en de detectie van misdaden tegen tijgers in te schatten. Die informatie werd dan gebruikt om 73 belangrijke ‘hot spots’ te lokaliseren voor tijgerstropers en handelaars van tijgerorganen en -ledematen. Volgens de auteurs zou het kunnen leiden tot een meer efficiënte bestrijding van stropers doordat milieubeschermers, handhavingsambtenaren, en boswachters die de tijgers willen redden zich beter zouden kunnen richten op plaatsen die het meeste hulp nodig hebben. Op die manier wordt de kans groter dat het bedreigde nationale dier van India gered kan worden. 

Tijdens de laatste paar jaren heeft Sharma, een hoog geplaatste ecoloog bij Snow Leopard Trust, een stichting die sneeuwluipaarden beschermt, en wetenschapper bij Nature Conservation Foundation, een Indische organisatie die opkomt voor het behoud van de natuur, samen met zijn team een computercode geschreven en 25.000 datapunten — verzameld sinds 1972 uit 605 regio's — over stroopincidenten geanalyseerd. Bij deze gegevens zitten ook locaties van bevestigde incidenten waar tijgers gestroopt of gevangen werden voor hun lichaamsdelen. “de dataset is zo groot dat telkens als ik de analysecyclus startte, het 20 tot 25 minuten duurde voor elk model”, zegt Sharma.

“Een inlichtingennetwerk is de meest cruciale stap in de bestrijding van misdaden tegen tijgers en andere dieren”, zegt Wright. Meer informatie staat gelijk aan de mogelijkheid om informanten beter in te zetten en telefoontjes te kunnen onderscheppen. Het betekent ook dat we weten waar we patrouilles en boswachters moeten sturen. Sharma zegt dat het uitermate belangrijk is om te weten waar het patroon van de criminele activiteiten veranderd is naarmate stropers hun tactieken wijzigen. Om die reden hebben onderzoekers gewerkt aan een model dat regelmatig geüpdatet kan worden.

“Als puntje bij paaltje komt, moeten we proberen om de criminelen een stap voor te zijn”, zegt Sharma. “Zo doen verzekeringsmaatschappijen en banken het ook. Ze maken modellen, toekomstverwachtingen en ze investeren. Wij moeten iets gelijkaardigs doen. We beschikken over deze modellen en toekomstvoorspellingen en we moeten bijgevolg op de juiste manier investeren.”

De huidige hot spots voor misdaden tegen tijgers die werden geïdentificeerd door het onderzoek bevatten ook enkele regio's die de onderzoekers verrasten en die waarschijnlijk baat zouden vinden bij verhoogde misdaadbestrijding. De controle in de grensregio tussen Nepal en India, bijvoorbeeld, lag in het verleden lager dan in andere regio's, zegt Sharma. Het onderzoek wees uit dat de regio onder steeds grotere druk van stropers komt te staan. Dit komt waarschijnlijk door een stijging in de tijgerpopulatie en de rol die de regio speelt als knooppunt voor de handel van tijgerbotten met China, zegt Sharma. “Dat is een regio die we bestempeld hebben als een hot spot waar beleidsmakers actie moeten ondernemen”, zegt Sharma. 

De formules die gebruikt worden om huidige en veranderende hot spots te lokaliseren krijgen al aandacht van mensen die illegale stroopacties in India moeten voorkomen. Het onderzoek leverde ook bewijs op dat stropers liefst de trein als vervoermiddel gebruiken omdat ze daar minder opvallen tussen de miljoenen dagelijkse reizigers. Minstens 17 regio's, waaronder Delhi en Indore, veraf van bossen waar tijgers leven, scoorden hoog op misdaden tegen de diersoort omdat ze knooppunten zijn voor de handel.

De formules die gebruikt worden om huidige en veranderende hot spots te lokaliseren krijgen al aandacht van mensen die illegale stroopacties in India moeten voorkomen. Sharma bracht het onderzoek tot de aandacht van Rajesh Gopal, secretaris van de organisatie in India die opkomt voor het voortbestaan van tijgers, de National Tiger Conservation Authority of India. Hij stuurde de bevindingen door naar field managers die de wilde tijgerpopulatie in de gaten houden en stropers bestrijden in tijgerreservaten en buffergebieden. Sharma merkt op dat de methodologie die gecombineerd is met de lokale handhaving ook gebruikt kan worden om illegale stroperij van andere diersoorten, van luipaarden tot schubdieren, te bestrijden.

“Wat we nodig hebben is goeie technologie en een goeie handhaving”, zegt Wright. “Niets kan een mens met twee benen, twee handen en een brein vervangen.”

Robert Drouin is een freelance journalist en schrijver die zich vooral toespitst op het onderwerp milieu. Hij rapporteert over behoud van soorten, van vleermuizen tot luipaarden en kwesties over energie. Zijn werk verschijnt in het wetenschappelijk tijdschrift Scientific American, het online magazine Yale Environment 360, het tijdschrift Mother Jones en het online magazine Grist.org. Hij blogt hier en stuurt tweets de wereld in onder het alias @rogerreal.

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.