Tunesiërs kiezen een nieuwe president

Kiezers staan in de rij om te stemmen. Foto door Tunisia Live gedeeld op Twitter

Kiezers staan in de rij om te stemmen. Foto door Tunisia Live gedeeld op Twitter

Tunesië gaat vandaag opnieuw naar de stembus om een nieuwe president te kiezen, in de tweede ronde van de presidentsverkiezingen.

De aftredende interimpresident Moncef Marzouki neemt het op tegen de 88-jarige politieke veteraan Beji Caid Essebsi van Nidaa Tounes.

In de eerste ronde van de presidentsverkiezingen kreeg Essebsi 39 procent van de stemmen. Marzouki werd tweede met 33% van de stemmen.

De partij van Essebsi was de winnaar van de parlementsverkiezingen op 26 oktober en behaalde toen 86 van de in totaal 217 zetels. De islamistische Ennadha-beweging, die de verkiezingen van 2011 had gewonnen, kreeg 69 zetels.

Zijn partij deed het bij de parlementsverkiezingen niet goed deed en kreeg maar 4 zetels, maar Marzouki wordt gesteund door aanhangers van Ennadha, hoewel Ennadha, dat zelf geen presidentskandidaat leverde, had besloten om geen van de twee overblijvende kandidaten te steunen.


‘Historische’ verkiezingen:

De verkiezingen van 21 december vormen het slotstuk van een vier jaar durende democratische overgang, die begon toen de voormalige president Zine el-Abidine Ben Ali op 14 januari 2011 werd afgezet.

Op Twitter delen netizens hun hoop op een betere toekomst voor Tunesië.

4 dagen na de 4e verjaardag van het begin van de Arabische Lente stemt Tunesië zondag. Een lichte plek met democratische groei in een veld vol onkruid

De macht van de aanstaande president is beperkter geworden in  de grondwet van 2014 [en]. Toch worden de verkiezingen van vandaag ‘historisch’ genoemd, omdat het de eerste keer is dat Tunesiërs hun president vrij kunnen kiezen.

De dag begint met goed nieuws: Tunesië kiest vandaag een president, wat op zichzelf al historisch is, ongeacht wie er gaat winnen

Morgen zijn de verkiezingen en niemand kan voorspellen wie de volgende president van Tunesië wordt. Dat is op zichzelf al historisch.

Wie er ook wint, hij wordt de eerste vrij gekozen president in de geschiedenis van Tunesië en de enige democratisch gekozen leider in de Arabische wereld van nu

De kandidaten:

Beji Caid Essebsi bekleedde na de onafhankelijkheid van het land verschillende ministersposten onder de autocratische president Habib Bourguiba. Hij stond onder meer van 1965 tot 1969 aan het hoofd van het gehate ministerie van Binnenlandse Zaken. Essebsi was ook voorzitter van het huis van afgevaardigden van 1990 tot 1991, onder het bewind van Zine el-Abidine Ben Ali.

Na de revolutie van 2011 werd hij benoemd tot interimpremier, totdat hij aftrad na de verkiezingen voor de grondwetgevende vergadering in 2011. Tegenstanders van Essebsi hebben kritiek op zijn hoge leeftijd en zijn banden met de voormalige autocratische regimes van Bourguiba en Ben Ali. Enkele leiders van zijn partij Nidaa Tounes waren lid van het voormalige regime.

Moncef Marzouki (69) was mensenrechtenactivist en politiek tegenstander van het regime van Zine el-Abidine Ben Ali. Hij was van 1989 tot 1994 voorzitter van de Tunesische Liga voor Mensenrechten. In 2001 richtte hij de centrumlinkse partij CPR (Congres voor de Republiek) op. Die werd een jaar later verboden, en Marzouki ging in ballingschap in Frankrijk.

Marzouki werd president in december 2011, nadat zijn partij tweede was geworden bij de verkiezingen voor de grondwetgevende vergadering. Hij vormde een uit drie partijen bestaande coalitieregering met de islamistische Ennadha-beweging, die de verkiezingen van 2011 had gewonnen.

Critici van Marzouki geven hem en de slechte prestaties van zijn regeringspartners de schuld van de erosie van de levensstandaard, de opkomst van militante tegenstanders van het Tunesische leger en de politie, en twee politieke moorden op de seculiere politicus Chokri Belaid en Mohamed Brahmi, lid van de grondwetgevende vergadering [en].

Op 19 december zei Essebsi:

Beji Caid Essebsi: kiezers moeten zich realiseren dat ze op 21 december stemmen tegen degenen die de troïka (de driepartijencoalitie die regeerde tussen eind 2011 en begin 2014) nieuw leven willen inblazen

Tijdens zijn campagne herinnerde Marzouki aan zijn verleden als mensenrechtenactivist. Hij veroordeelde zijn tegenstander omdat die onder het voormalige regime had gediend.

De methoden van het voormalige regime moeten verdwijnen

Hij presenteerde zichzelf ook als de ‘hoeder van de vrijheden':

Ik zal de hoeder van vrijheden en democratie zijn, en de geschiedenis zal zich niet herhalen

Maar Essebsi belooft ook dat hij de vrijheden zal waarborgen.

Caid Essebsi: Ik zal de hoeder van de vrijheden zijn. Anders dan onze tegenstanders kijken wij naar de toekomst en niet naar het verleden

Meldingen van een lage opkomst:

Terwijl de kiezers naar de stembureaus gingen, die om 8.00 uur open gingen en om 18.00 uur zouden sluiten, kwamen er meldingen van een lage opkomst.

Om 10.00 uur Tunesische tijd hadden de verkiezingsinstanties een opkomst van 14% geregistreerd voor de beslissende ronde van de presidentsverkiezingen.

Wafa Ben Hassine twitterde een foto van een leeg stembureau in Mahdia (in het oosten van Tunesië).

Het stembureau in Melloulech, Mahdia, is zo leeg.

In een andere tweet voegde ze daaraan toe:

“Bij de eerste presidentsverkiezingen kwamen er meer mensen stemmen, en bij de parlementsverkiezingen nog meer” – kiezer in Mahdia

Saran Aissi twitterde:

Om 9.00 uur was ik de 6e kiezer bij mijn stembureau. Er zijn maar zo weinig kiezers dat de stembureauleden zich vermaken door ze te tellen

Volgens de verkiezingscommissie was de opkomst om 14.30 uur over het hele land 36,8% [ar].

Start een discussie

Auteurs graag inloggen »

Regels

  • Alle reacties worden beoordeeld door een moderator. Verzend je reactie maar één keer, anders kan deze als spam worden gemarkeerd.
  • Wees respectvol tegen elkaar. Reacties met hatelijke opmerkingen, obsceniteiten en persoonlijke aanvallen worden niet goedgekeurd.