In Grenada hebben een schrijver, een kerkgenootschap en Groundation Grenada [en], een collectief van burgers dat maatschappelijk actief is, een nogal bijzondere bibliotheek opgericht. De kleine bibliotheek met de naam Mt. Zion [en] wordt gerund door vrijwilligers, iets dat niet gebruikelijk is in het Caribisch gebied. Het stimuleert de jeugd niet alleen om betrokken te raken, maar ook om het lezen in hun hart te sluiten.
Het project richt zich op jongeren en dat is niet zonder reden. Uit een onderzoek uit 2009 van het United Nations Development Programme bleek dat Grenada de hoogste armoedecijfers heeft onder Caribische landen die tot het Gemenebest behoren. Dit heeft vooral een negatief effect op jongeren, omdat de economische situatie van invloed is op hun educatie en de daaropvolgende inzetbaarheid op de arbeidsmarkt. Het werkloosheidspercentage van Grenada ligt momenteel rond de 40 procent.
Mt. Zion streeft ernaar om carrièrekansen binnen de bibliotheek te creëren en daarnaast is het een mooie bijkomstigheid dat een hele nieuwe generatie het lezen omarmt.
Groundation Grenada geeft hier een voorbeeld van [en] in de persoon van de 20-jarige Alesia Aird, een muzikant en artiest die in niets lijkt op een traditionele bibliothecaresse. Ze luistert naar de maatschappelijk bewuste muziek van Jamaicaans reggae-icoon Peter Tosh en ze lijkt meer op zangeres Lauryn Hill dan op literair icoon Nancy Pearl [en]. Toch brengt ze een groot deel van haar vrije tijd door als vrijwilliger bij Mt. Zion en is ze in de ban geraakt van West-Indische literatuur en sciencefiction boeken.
Groundation legt uit:
Alesia wasn’t always a reader. In fact she recollects that reading had always felt like punishment; something that she was forced to do. She describes her experience in school as being analogous to teaching a fish how to climb a tree, as the school system failed to recognize and apply different styles and paces of learning.
Alesia is niet altijd een liefhebber geweest van lezen. Sterker nog, lezen voelde voor haar altijd als een straf, iets dat haar werd opgelegd. Haar schooltijd omschrijft ze als ‘een vis leren om een boom in te klimmen’, omdat het schoolsysteem geen oog had voor andere leerstijlen en verschillende leertempo’s.
Maar waarom begon deze niet-lezer aan een vrijwilligersbaantje in een bibliotheek? Stapje voor stapje, zo bleek. Een vriend vroeg haar om hulp met het sorteren van boeken. Ze stemde toe en voelde zich aangetrokken tot de positieve energie van de vrijwilligers. Wat haar uiteindelijk deed blijven was ‘de glimlach op de gezichten van bekeerde niet-lezers als zij tegen een boek aanliepen dat zij geweldig vonden’.
Aird is ervan overtuigd dat Mt. Zion niet alleen bijzonder is vanwege de passie van haar vrijwilligers, maar ook vanwege haar herkomst en de locatie in het hart van de hoofdstad St. George’s, wat allemaal bijdraagt aan het unieke karakter en de onconventionele sfeer van de bibliotheek.
Mt. Zion wint vooral onder de jongere bevolking aan populariteit; iedere dag komen er wel twee nieuwe leden bij. Zij vinden het een stimulerende omgeving waar ze zichzelf kunnen zijn en ideeën kunnen uitwisselen.