Een Macedonische blogger en activist vestigt de aandacht op de benarde situatie van Dushko Brankovikj [mk]. Zijn grond is de afgelopen 65 jaar al twee keer genationaliseerd [mk] door de staat. Hij heeft tot nu toe alle rechtszaken gewonnen, maar de Macedonische overheidsinstellingen hebben de uitspraken naast zich neergelegd en hem zijn grond niet teruggegeven.
De man is inmiddels op leeftijd, maar hij staat nog altijd te protesteren voor het gerechtshof in Skopje en hij is van plan om in beroep te gaan bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens [nl] in Straatsburg.
De Macedonische activist Nikola Pisarev plaatste [mk] een foto van een man met handgeschreven borden, “Waarom is een gemeentelijk besluit belangrijker dan een uitspraak van het Hooggerechtshof? Dat kan bij dit Hooggerechtshof. Met zulke besluiten komen we terecht op Mars in plaats van in de EU! Het Hooggerechtshof moet Corrigeren, niet Karikaturiseren.”
De oude Brankovikj staat te protesteren voor het Hooggerechtshof in Skopje, Macedonia. Foto: Aleksandar Pisarev, geplaatst met toestemming.
Pisarev geeft in zijn blog uitleg bij de foto:
Индивидуалниот активизам често има за цел решавање на лични проблеми што е легитимно, особено кога повеќе луѓе се засегнати од еден ист проблем (како во случајов нефункционланоста и „неправедната“ правда на судството во Македонија). Затоа овој човек заслужува респект и поддршка од сите нас кои веруваме во моќта на активистичкото граѓанско делување.
Во отсаство на медиуми и во отсаство на институционална правда само протестот ни преостанува!
Човеков не го познавам, го запознав некни, индивидуално протестира пред суд скоро секој ден, ја бара правдата уште од 1973. Како што ми објаснуваше и тоа што ми покажа од материјали човеков е во право. За жал нефункционалната локална самоуправа му го загорчува животот и најгрубо му го крши правото на приватна сопственост.Респект за чинот чичко.
Individueel activisme begint vaak met het doel een persoonlijk probleem op te lossen, en dat mag, want misschien zijn er vele anderen die hetzelfde probleem hebben (in dit geval het slechte functioneren van de Macedonische rechtsspraak waardoor er geen recht wordt gedaan). Daarom verdient deze man respect en steun van iedereen die gelooft in de kracht van openbare actievoering.
En als de media zich niet laten zien en er geen recht wordt gedaan, dan is protesteren de enige manier!
Ik kende deze man nog niet. Ik heb hem een paar dagen geleden voor het eerst ontmoet. Hij staat bijna iedere dag met zijn individuele protest voor het gerechtshof en hij zoekt al vanaf 1973 gerechtigheid. Als ik luister naar zijn uitleg en denk aan de dingen die hij me heeft laten zien, denk ik dat hij in zijn recht staat. Helaas bezorgt de slecht functionerende lokale overheid hem een bittere smaak en worden zijn rechten op eigen grond geschonden.
Respect dat je hier staat, ouwe.
In het meest recente Verslag inzake mensenrechten in Macedonië, van het Amerikaanse ministerie voor Buitenlandse Zaken [en], dat op 28 februari 2014 is gepubliceerd, is te lezen dat het land wordt geplaagd door de volgende problemen:
“Politieke bemoeienis, gebrek aan efficiëntie, vriendjespolitiek, slepende juridische processen, en corruptie kenschetsen het rechtssysteem.”
Nu Pisarev het geval van Brankovikj onder de aandacht heeft gebracht in zijn blog en in de sociale media hebben verschillende onafhankelijke mediakanalen verhalen over Brankovikj geplaatst. De mensen leveren nu niet alleen commentaar op dit ene specifieke geval, maar praten in de sociale media en elders over de Macedonische gerechtshoven en overheidsinstellingen in het algemeen.
