Teah Abdullah noemt [1] [en] vijf dingen waarover de burgers in Brunei zouden moeten praten: taalgebruik, incest, toegeeflijkheid, het grote aantal hamburgertenten en de te grote afhankelijkheid van de regering. Over het laatste zegt ze:
…onze regering maakt een belangrijk deel uit van ons alledaagse leven, maar onze afhankelijkheid van de regering is een probleem, omdat het lijkt alsof we onze eigen problemen niet kunnen oplossen. We creëren extra spanning omdat we de regering al onze probleempjes laten oplossen.