Afghanistan: Moord op meisje leidt tot woede en protesten
Op 31 juli gingen tientallen academici en vrouwenrechtenactivisten in Kaboel de straat op [en] om te protesteren tegen het trage onderzoek door de autoriteiten van de zaak van Shakila, een zestienjarig meisje dat naar verluidt vorig jaar verkracht en vermoord [fa] werd in de Afghaanse provincie Bamyan.
Deze misdaad zou zo'n half jaar geleden plaatsgevonden hebben in het huis van Wahidi Beheshti, een lid van de provinciale raad. Beheshti en zijn invloedrijke medestanders houden echter vol dat Shakira zelf een einde aan haar leven heeft gemaakt. Toch beschuldigen [en] velen de politicus ervan het meisje vermoord te hebben en ze suggereren [en] dat hij nu zijn macht en connecties gebruikt om het onderzoek te vertragen of op een dwaalspoor te brengen.
Zo zei [fa] Rahim Ghaffori, die werkzaam is in het maatschappelijke middenveld in Afghanistan bijvoorbeeld:
به جان شکیلا تجاوز صورت گرفته و فیری هم که شده از پشت سر بوده، دوسیه وی از طرف طب عدلی به سارنوالی فرستاده شده ، متاسفانه سارنوالی یکی از دوستان اقای واحدی بهشتی است که در این قسمت توجه نکرده.
Afghaanse vrouwen demonstreren in Kaboel om aandacht te vragen voor de zaak-Shakila. Foto door Ferdous Samim, gebruikt met toestemming.
De demonstranten liepen in Kaboel via het kantoor van de onafhankelijke mensenrechtencommissie van Afghanistan (AIHRC) richting het parlement. Ze hielden foto's van Shakila omhoog en riepen: “De advocaat uit Bamyan moet zich schamen. Shakila heeft geen zelfmoord gepleegd.” De demonstranten riepen ook: “Ministerie van Justitie! Gerechtigheid! Gerechtigheid!” en “Mensenrechten! Een serieuze zaak! Een serieuze zaak!”.
(Hier [en] kun je een video van RFE/RL Radio Free Afghanistan van de demonstratie bekijken. Hier zijn meer foto's van de betoging).
Na de demonstratie schreef [en] een van de organiserende Afghaanse niet-gouvernementele organisaties, Young Women for Change (Jonge vrouwen voor verandering), op haar Facebookpagina:
De belangrijkste leuze vandaag was: “Laten we ervoor zorgen dat er niet nog meer Shakila's vermoord worden.” Deze tocht was namelijk niet alleen bedoeld om gerechtigheid voor Shakila te eisen, maar ook om door haar zaak alle misdaden tegen vrouwen onder de aandacht te brengen.
Zohal, een van de demonstranten, riep op [fa]:
.قاتل شکیلا آزادانه گشت و گذار می کند و دولت هیچ اقدامی برای دستگیری اش نمی کند و پارلمان ازمتهمین پشتیبانی می کند. ما ازدولت میخواهیم که جداً موضوع را پیگیری کرده و عاملین تجاوز و قتل شکیلا را دستگیرو محاکمه کند
Geen geïsoleerde gebeurtenis
Het protest in Kaboel was geen opzichzelfstaande gebeurtenis. Op 25 juli trokken tientallen mensen in Bamyan de straat op [en] om aandacht te vragen voor Shakila's zaak.
De demonstratie in Bamyan. Foto door Abdulwahid Danishyar, gebruikt met toestemming.
Daarnaast gebruiken vele activisten en netizens sociale media om gerechtigheid te eisen en om ervoor te zorgen dat Shakila's moordenaar niet ongestraft blijft. De zaak wordt nauwgezet gevold door Afghaanse Facebookgebruikers die de pagina Shakila [fa] en twee open groepen hebben opgezet, ‘Onze Shakila‘ [fa] en ‘Groep van medestanders van de martelares Shakila‘ [fa].
De Afghaanse schrijver Asad Buda schreef [fa]:
تنها کسی زبانِ شکیلا را می‌فهمد که با زبانِ تاریخ آشناست: شکیلا بیان و یاد کسانی است که کشندگانِ آنان هرگز مجرم شناخته نمی‌شوند.
Ali Amiri voegde daaraan toe [fa]:
یک تفاوت اساسی میان مرگ شکیلا و صدها همانند او که پیش از این طعمه غارت و تارج و تجاوز شدند وجود دارد. مرگ او را همه فریاد کردند. خون سرخش را همه دیدند… اینک در رگ هر رسانه خود او رسیده و جاری شده است. هر شاعری اورا فریاد می کند. اینک این حجله سرخ شکیلا است که خواب سیاه همه را به کابوس بدل کرده است.
