Op 22 maart 2012 stemden 24 landen voor het aannemen van een resolutie van de Verenigde Staten [en – alle links] tijdens een vergadering van de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties over Sri Lanka. Hiermee werd gepoogd de Sri Lankaanse regering aan te sporen de aanbevelingen van de ‘Geleerde Lessen en Verzoeningscommissie’ (Lessons Learned and Reconciliation Commission) (LLRC) te implementeren en tevens een geloofwaardig onderzoek uit te voeren naar de vermeende mensenrechtenschendingen tijdens de decennialange burgeroorlog tegen de Tamil Tijgers.
Sri Lanka was vanaf het begin fel gekant tegen deze stap en ook internetters gaven hun mening.
Dr. Dayan Jayatilleka van nieuwssite Groundviews noemde de Amerikaanse resolutie een grote leugen:
Eén van de meest uitgesproken openbare onwaarheden op dit moment is dat dit een onschuldige resolutie is die algemeen acceptabel is omdat slechts gepoogd wordt de Sri Lankaanse regering zich te verplichten haar eigen LLRC-verslag binnen redelijke tijd te implementeren.
Kalana Senaratne schrijft in een andere post:
Uit de haast waarmee de VS van de Sri Lankaanse regering eist dat een ‘uitgebreid actieplan’ wordt geproduceerd met betrekking tot de implementatie van de aanbevelingen van de LLRC spreekt meer arrogantie en ongevoeligheid dan bezorgdheid.
Maar Kalana vindt ook dat de Sri Lankaanse regering haar eigen arrogantie in de gaten moet houden:
Het is verbazingwekkend dat de Sri Lankaanse regering zich in veel opzichten gedraagt alsof er volstrekt geen relatie is tussen het binnenlandse en het buitenlandse beleid van een land. Dat is een fundamentele fout.
Duizenden Tamils uit heel Europa protesteren bij het hoofdkantoor van de VN in Genève tegen oorlogsmisdaden in Sri Lanka. Foto van Lee Harper. Copyright Demotix (5-3-2012)
Sri Lankaanse nationalisten lieten zich uit tegen de Sri Lankaanse oppositie, de Tamil-diaspora en verschillende mensenrechtenorganisaties, die de resolutie ondersteunden. Activisten Sunila Abeysekara, Nimalka Fernando en Dr. Paikiasothy Saravanamuttu zagen zich gedwongen een publieke verklaring af te leggen om hun standpunt uit te leggen.
Indrajit Samarajiva analyseerde de conceptresolutie en gaf haar mening:
Hier (in de VN-Mensenrechtenraad) en op teveel andere plaatsen lijkt de redenering te zijn dat de oorlog verkeerd was omdat Sri Lanka niet zou moeten winnen. Het resultaat van onderhandelingen of slepende gevechten met de Tamil Tijgers zou hebben betekend dat de Tijgers bleven voortbestaan en dit was wat Prabhakaran heeft volgehouden totdat werkelijk al zijn menselijke schilden waren ontsnapt en hij doodging.
In veel opzichten is dit soort resolutie een voortzetting van het terrorisme dat Prabhakaran bedreef, wat ik Prabhakarans Spel noem – waarin Tamils als menselijk schild worden gebruikt zodat de Sri Lankaanse regering de schuld krijgt; hierdoor krijgt hij steun van de internationale gemeenschap die de regering verzwakt en zijn eigen huid redt. En het werkt; het is alleen een aantal jaar te laat voor het redden van zijn huid.
Verder stelt de blog:
Werkelijke verzoening komt niet door de Mensenrechtenraad van de VN en zelfs niet door de regering. Geen enkele manier van straffen leidt tot een werkelijk positieve uitkomst. Wie je ook gevangen zet, onze problemen verdwijnen er niet door. Verzoening moet komen door de mensen in Sri Lanka en dat gebeurt ook.
En wat betekent de resolutie voor Sri Lanka? Indrajit stelt in een andere post:
Het is werkelijk net of de internationale gemeenschap Sri Lanka huiswerk opgeeft waarvan het antwoord feitelijk fout is. Het is niet grappig.
