Tunesië: Een jaar na de revolutie wordt de vrijheid van meningsuiting nog steeds beperkt
Deze post maakt deel uit van onze speciale berichtgeving over de Tunesische revolutie van 2011.
Een jaar nadat de Tunesische ex-president werd verjaagd, wordt er nog steeds druk uitgeoefend op de persvrijheid in Tunesië. Deze week werden drie journalisten van de Tunesische krant “Attounisia” gearresteerd wegens de publicatie van een controversiële foto van Sami Kedira, speler van het Tunesische nationale elftal en Real Madrid, met het naakte fotomodel Lena Gercke.
Op de cover staat: "Foto
De arrestatie van de journalisten van Attounisia, waarvan de online editie een van de meest bezochte websites van Tunesië is, zorgde voor veel commotie in de Tunesische publieke opinie. Hoewel sommigen het eens waren met de arrestatie omdat volgens de mediawet “het openbare fatsoen moet worden gerespecteerd”, meldden veel Tunesische internetgebruikers zich aan bij hun socialmedia-accounts om de arrestatie te veroordelen. Daarbij gaven ze sarcastisch commentaar.
Op Twitter schrijft Sami Nafsi [ar]:
De keten verkoopt ondergoed en adverteert met foto's van modellen die dat ondergoed dragen.
Lingeriecatalogus van Monoprix
De Tunesische blogger Le Trocadero [fr] kon het niet nalaten om een grap te maken over de arrestatie van de journalisten van Attounisia. In zijn meest recente post suggereerde hij dat de openbaar aanklager het Nationale Museum in Bardo ook maar moest vervolgen:
on y trouve des statues nues de femmes et d’hommes dans des positions plus que suspectes. Est-ce que tu l’accepterais pour ta sœur ?
De post is al meer dan 3000 keer op Facebook gedeeld en 23 keer op Twitter.
Slim Ayed, een Tunesische burgerjournalist, uploadede de volgende video over het onderwerp op YouTube:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=08wUZUNpP5s#!
De video, in het Arabisch, bevat interviews met enkele Tunesische journalisten en hun mening over de arrestatie van de journalisten van Attounisia. Ze zijn het er allemaal over eens dat de beschuldigingen belachelijk zijn en dat de openbaar aanklagers in Tunesië zich bezig zouden moeten houden met serieuzere zaken, zoals de onopgeloste gevallen van corruptie in Tunesië en de dood van martelaren tijdens de opstand van januari 2011.
Intussen zijn twee van de journalisten van Attounisia eerder deze week vrijgelaten, maar de directeur van de krant wordt nog steeds vastgehouden. Op 18 februari publiceerde zijn krant een artikel waarin werd gemeld dat hij in de gevangenis een hongerstaking was begonnen uit protest tegen zijn detentie.
Sami Kedira reageerde in het openbaar via het Duitse dagblad Die Welt:
Ich respektiere die verschiedenen Religionen, die es gibt, und auch den Glauben, den die Menschen haben. Aber ich kann nicht verstehen, dass sich Menschen nicht frei äußern dürfen. Das ist traurig”
De directeur van Attounisia is niet de enige journalist die in Tunesië wordt vervolgd. Nabil Karoui, de directeur van Nessma TV, wordt ook vervolgd wegens godlastering nadat hij de Frans-Iraanse animatiefilm Persepolis had vertoond. Beide directeuren kunnen worden veroordeeld tot drie tot vijf jaar, volgens een verouderde perswet die sinds de jaren '80 van de vorige eeuw niet meer is gemoderniseerd.
Deze post maakt deel uit van onze speciale berichtgeving over de Tunesische revolutie van 2011.
1 reactie
Goed stuk! Het is heel belangrijk dat hier aandacht aan wordt besteed, want de Nederlandse berichtgeving laat nogal te wensen over waar het Tunesië betreft, alsof het nu allemaal koek en ei is, hoewel het daar op dit moment heel spannend is!
De onderdrukking van vrij journalisme werd nog eens bevestigd tijdens de demonstratie van 25 februari 2012. Hier gingen mensen de straat op om het aftreden van het huidige regime af te dwingen, en werden journalisten die verslag probeerden te leggen van de demonstratie geslagen door de politie. Overigens is er ook een proces begonnen tegen de nieuwe, Arabischtalige en zeer kritische krant Almaghreb, waarvan het voortbestaan nu onzeker is geworden. De processen tegen Attounsia en Nessma TV, zogenaamd vanwege aantstootgevendheid, zijn zeer waarschijnlijk ingegeven door het feit dat deze media te ‘onafhankelijk’, te kritisch, en te populair zijn. Processen worden hetzij door het openbaar ministerie gestart (Attounsia), hetzij naar aanleiding van een klacht van een groep advocaten (Nessma-proces). Die advocaten zijn sympathisanten van Ennahda, maar het is onduidelijk of ze ook namens die politieke partij handelen.