Een groep enthousiaste jonge mensen in Beiroet, The Migrant Workers Task Force [en – alle links], biedt steun aan migrantenarbeiders in Libanon die in het huishouden werken en die dit vaak onder zeer slechte leef- en werkomstandigheden moeten doen.
De groep vrijwilligers is pas actief sinds januari 2011, maar hun revolutionaire aanpak om de perceptie van zowel werknemers als werkgevers te veranderen heeft al de aandacht weten te trekken van zowel landelijke als internationale media. Een van hun belangrijkste wapenfeiten is de gratis taalcursus die ze werknemers elke zondag aanbieden om Arabisch, Engels of Frans te leren.
In Libanon sterft bijna elke week een werknemer in het huishouden onder verdachte omstandigheden (vaak omschreven als “zelfmoord”). Tachtig procent van de migrantenarbeiders die in het huishouden werken, mag het huis van hun werkgever helemaal niet verlaten. Vrijwel niemand bekommert zich om hun toestand en hun rechten.
Aanvankelijk bestond de taskforce alleen uit Alex, Lioba, Farah, Ali, Janie en een paar andere leden, maar de groep is inmiddels gegroeid. Volgens Janie Shen (24 jaar), een van de oprichters van de groep (en het enige buitenlandse lid dat nog steeds in Libanon woont), ontstond het idee voor de Migrant Workers Task Force doordat nieuwkomers in Libanon, zoals zijzelf en Alex, geschokt waren over de omstandigheden waaronder migrantenarbeiders in het land moeten werken, zoals vernederende uniforms, mishandeling, inbeslagname van paspoorten, rantsoenering van voedsel en slechts één vrije dag per week, of helemaal geen vrije dagen.
In deze video legt Janie uit wat de Migrant Workers Task Force precies doet:
De Migrant Workers Task Force heeft geen kantoor en is geen officiële organisatie, maar komt regelmatig bijeen in Zico House in Hamra. Binnenkort worden een aantal van de activiteiten van de taskforce verplaatst naar Migrant House in Nabaa. Alle betrokkenen zijn vrijwilligers en hun kosten worden gedekt door het geld dat wordt ingezameld tijdens kleine lokale evenementen.
Het succes van de groep is deels te danken aan hun slimme gebruik van sociale media. Alle nieuwsberichten en aankondigingen worden gepubliceerd op hun blog, en ze onderhouden een groep en verschillende pagina's op Facebook. Bovendien publiceren ze foto's en video's op Flickr en Youtube.
Voorbeelden van hun meest gedenkwaardige campagnes zijn hun antiracismeposters voor de Internationale Dag van de Arbeid (waarvoor drie studenten uit de taalcursus als model fungeerden), een serie interviews met migranten over hun leef- en werkomstandigheden, en een aantal korte satirische films als reactie op een officiële campagne waarin Libanon wordt afgeschilderd als een paradijs voor toeristen.
Verder hebben ze lokale festiviteiten voor migranten georganiseerd, zoals een Nepalees nieuwjaarsfeest, en hebben ze geholpen met de verkoop van Afrikaans en Aziatisch eten en andere producten van migranten.
Taalcursus
Elke zondag verzamelen migrantenarbeiders uit Nepal, de Filipijnen, Ethiopië, Madagaskar en Soedan zich om talen te leren, samen met taaldocenten die zich als vrijwilliger hebben opgegeven. Wat begon als een informele bijeenkomst is uitgegroeid tot een meer gestructureerde taalcursus.
In deze video zijn beelden te zien van de taalcursus op zondag en vertellen studenten en docenten over hun ervaringen. Een docent zegt: “Ik bied mijn Engelse taalvaardigheid aan zodat zij zich kunnen uitspreken over hun eigen rechten.”
De taalcursus is uitgegroeid tot een belangrijke gelegenheid om aan gemeenschappelijke belangen te werken. Rahel Zegeye uit Ethiopië is een van de studenten die in de onderstaande video wordt geïnterviewd. De afgelopen twee jaar heeft ze al het geld dat ze heeft verdiend in een film gestoken over de ervaringen van migrantenarbeiders die in Libanon in het huishouden werken.
In nog geen jaar heeft de Migrant Workers Task Force meer vrijwilligers en meer goodwill weten te mobiliseren dan veel andere, meer gevestigde organisaties. Met behulp van taal en communicatie hebben ze migrantenarbeiders in Libanon, die te kampen hebben met een nationaal probleem, geholpen om dit probleem onder de zeer verdiende aandacht van de internationale gemeenschap te brengen.