[1]Tomaten zijn in Koeweit nu acht keer zo duur als een maand geleden en netizens accepteren die prijsverhoging niet zomaar. Ze kunnen geen verklaring vinden waarom de prijs van een doos tomaten in een paar dagen is gestegen van een halve dinar (€1,25) naar 4 dinar (€10).
AlDestor [2] [ar – alle links] schreef:
أثناء حديثه الشيق والممتع سمو رئيس مجلس الوزراء أدام ظله لنواب الخيبة برر لنا سبب سفراته ورحلاته المكوكية لارجاء العالم بأنه يبحث عن تأمين الغذاء للكويت ولدول الخليج بعد 15 عام
سمو الرئيس هل تعلم بأن الزمن قد سبقك كثيرا كيف لا ونحن في عام 2010 نعاني من ارتفاع أسعار الخضار وأهمهم وهو شيخهم وكبيرهم الطماطم
In zijn opwindende toespraak voor onze waardeloze parlementsleden verontschuldigde de minister-president zich voor zijn constante reizen rond de wereld door te zeggen dat hij op zoek is naar manieren om de voedselbehoeften van Koeweit en de rest van de Golf veilig te stellen voor over 15 jaar.
Geachte minister-president,
Realiseert u zich dat de tijd u heeft ingehaald en dat we, in 2010, te maken hebben met stijgende prijzen voor groente, vooral voor de belangrijkste groente, tomaten?
Geachte minister-president,
Realiseert u zich dat de tijd u heeft ingehaald en dat we, in 2010, te maken hebben met stijgende prijzen voor groente, vooral voor de belangrijkste groente, tomaten?
Ein Bagzee [3] zegt dat het probleem niet is wat er moet worden gedaan aan de prijsstijgingen, maar hoe je ermee om moet gaan:
ذن المشكلة في ثقافة المستهلك نفسه هو لا يعلم أنه العجلة المهمة التي يعتمد عليها أي تاجر فهو أي التاجر لا يستطيع أبعاد المشتري لو مهما كان الثمن فسوف يبيع لك بضاعته في النهاية هناك درجات في الخسارة التجارية لا احد يرغب أن تصل خسارته ألي درجة تحت الصفر فالجميع يرغب أن يبيع إذا اليوم خسرت دينار واحد فأنا كسبت عميل جيد سوف يشتري مني بسعر دينارين في المستقبل و هكذا تتم الحركة التجارية بالأمس كان البيض اليوم الطماطم غدا الخبز أو الأرز على اعتبار أن المحاصيل الزراعية في بيشاور – باكستان تعرضت للتلف !!
Het probleem zit hem in de cultuur van de consument die de belangrijke cyclus niet begrijpt waarvan de verkoper afhankelijk is. Verkopers kunnen kopers niet afwijzen en zullen je hun goederen verkopen omdat er uiteindelijk verschillende niveaus van verliezen zijn, en niemand wil alles verliezen. Iedereen wil verkopen en als de verkoper vandaag een dinar verlies lijdt, dan wint hij een goede klant die in de toekomst voor 2 dinar zal kopen, en dit is hoe de commerciële cyclus verdergaat. Gisteren was het de stijgende prijs van eieren, vandaag zijn het de tomaten. Morgen kan het brood of rijst zijn, want de landbouwoogst in Peshawar, in Pakistan, is vernietigd door de overstromingen.
m-vitaminz [4] vraagt zich af waarom parlementsleden niet in opstand komen tegen de prijsstijgingen:
لماذا يانواب الأمة والمعارضة لم تقيمو ندوات وتجمعات وتنزلون للشارع إحتجاجاً لغلاء الطماط ..؟ لماذا لم تهددو رئيس الوزراء بإعتلاء المنصة وأستجوابه لرفع سعر الطماط ..؟ لماذا يانواب الأمة المناظلين لم تكشفوا من وراء هذا الغلاء الفاحش وتشكلو لجنة تحقيق
Waarom houden de parlementsleden en de oppositie geen toespraken, bijeenkomsten en demonstraties om te protesteren tegen de prijsverhoging van tomaten? Waarom hebben ze de minister-president niet gedreigd met vragen in het parlement over de prijsstijgingen? Waarom hebben ze niet bekendgemaakt wie er achter deze enorme prijsverhogingen zit en een onderzoekscommissie ingesteld?
En zoals bij elk probleem in Koeweit wordt Twitter overspoeld met grappen en opmerkingen over het onderwerp.
BoJaij [5] schrijft:
كل نائب يستلم سحارة طماط…هدية عودة مجلس الأمة
Elke parlementariër krijgt gratis een doos tomaten ter ere van het begin van het nieuwe parlementaire jaar.
En fayounii [6] haalt er sport bij:
قرر اتحاد الكويت لكرة القدم منح كل لاعب صندوق طماط وذلك لفوزهم بالكأس
De voetbalbond van Koeweit heeft besloten om elke voetballer een doos tomaten te geven als ze kampioen worden.