17 mei is de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie (IDAHO) [1] [en]. Hoewel homoseksuele handelingen nog steeds strafbaar zijn in het hele Midden-Oosten en Noord-Afrika, met uitzondering van Israël [2] [en], worden er in de hele regio veel initiatieven georganiseerd om aandacht te besteden aan deze dag, waarbij de meer gevestigde organisaties voortbouwen op het succes van evenementen in voorgaande jaren.
[3]
Een bord tijdens de demonstratie in Beiroet. Er staat: "Mithly Milthlak", een woordspeling om aan te geven dat homoseksuelen gewone mensen zijn.
Foto van mozzoom [4], CC BY-NC-SA 2.0 [5]
Volgens GayMaroc [6] [fr] worden er in 2010 voor de tweede keer evenementen georganiseerd in Marokko. Dit jaar werd het programma opgezet door KifKif, een Marokkaanse organisatie voor homorechten die in 2004 is opgericht. Op het programma stonden onder andere informatieve lezingen zoals deze:
La réalité contre les mythes:
“Tous les gais ont le sida, les homosexuels sont des pédophiles, les homosexuels sont un danger pour la continuité de la race humaine …”
Ces exemples et bien d'autres mythes et réalités manipulées intentionnément circulent par le Maroc quand on parlera de l'homosexualité. Dans cette conférence, Maryam Abdallah (ex coordinateur de Kifkif) essayera de répondre à beaucoup de ces questions.
“Alle homoseksuelen hebben AIDS, homoseksuelen zijn pedofielen, homoseksuelen vormen een bedreiging voor het voortbestaan van het menselijk ras…”
Deze voorbeelden en andere mythen en opzettelijk verdraaide feiten worden in Marokko aangehaald als het over homoseksualiteit gaat. Tijdens deze lezing zal Maryam Abdallah (voormalig coördinator van KifKaf) veel van deze kwesties proberen aan te kaarten.
Verder was er een toneelstuk met de titel “Ma mère aime les femmes!” (“Mijn moeder houdt van vrouwen!”) over lesbiennes in Marokko en een film over homoseksualiteit en hoe dit wordt ervaren in conflictgebieden.
In Beiroet, in Libanon, duurden de evenementen een paar dagen. De krant Al-Akhbar schreef er positief over [7] [ar].
Helem [8] [en], een LGBT [9]-organisatie uit Beiroet, organiseerde dit jaar evenementen onder de titel أنا شاذ (“Ik ben een flikker”).
تنظم حلم هذه السنة اليوم العالمي لمكافحة رهاب المثلية والتحول الجنسي تحت عنوان :أنا شاذ!
قد تحمل تلك الكلمة في مضمونها معانٍ استفزازية للكثيرين، إلا أننا اخترنا أن ننضم إلى مَن يعتبرهم المجتمع بأطرافه الحاكمة شواذاً. أحرار الجنس في لبنان اختاروا واخترن التضامن.
De LGBT-activisten in Libanon zijn al tien jaar actief en zijn de meest actieve activisten in de Arabisch wereld. Een aantal voorbeelden van de evenementen die ze organiseren [10] [ar]:
عرض وثائقي عن النشاط السياسي للم.م.م.م.م. خلال العقد الأخير
منتدى مسرحي حول رُهاب المثلية والتحول الجنسي, الجنسانية, التضامن, عمّال وعملات الجنس, إلخ..
ندوة حول التمييز، والتضامن: غسان مكارم, رشا مومنة, نرمين الحرّ, نادين معوّض
اعتصام في شارع الحمرا, مسرح المدينة
Forumtheater over Homofobie, Transfobie, Seksualiteit, Solidariteit, Sekswerk, enzovoort…
Panel over Discriminatie en solidariteit: Ghassan Makarem, Rasha Moumneh, Nermine Al-Horr, Nadine Moawad
Sit-in: Hamra Street, Al-Madina Theater
[11]
Activisten in Al-Hamra, Beiroet, op de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie.
Foto van mozzoom [4], CC BY-NC-SA 2.0 [5]
Op de site van mozzoom [12] zijn een aantal foto's gepubliceerd.
Nadz, die de activiteiten bijwoonde, schrijft [13] [en] in Bekhsoos, het online magazine van Helem, over de evenementen:
Het evenement riep veel vragen op bij mij en bij vele anderen in het publiek, zoals: “Hoe gaan we nu verder?”, “Wat nu?”, “Wat hebben we de afgelopen tien jaar nou eigenlijk bereikt?” Onder de gezichten van de ongeveer 80 mensen in het publiek herkende ik veel activisten en bekende figuren uit de LGBT-gemeenschap. En ik realiseer me dat we weer in hetzelfde rondje blijven ronddraaien waarin we voor eigen parochie preken.
Het artikel wordt gevolgd door een levendige discussie over hoe de beweging binnen de Libanese context verder moet gaan.
Ondertussen wordt er in de blogosfeer van de rest van de Arabische wereld niet over de dag of over evenementen geschreven. Mogelijk zegt dit iets over de status van LGBT-rechten in deze regio en de noodzaak van privacy.
De groep Iraqi LGBT [14] [en], die vanuit het Verenigd Koninkrijk opereert, beschrijft hun doelstelling als volgt:
Onze directe, dringende prioriteit is om lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transseksuelen in Irak te helpen die bedreigd worden met de dood en met vervolging en die systematisch het doelwit vormen van de Iraakse politie en Badr- en Sadr-milities, en om de buitenwereld bewust te maken van de golf van homofobische moorden in Irak.
Iraqi LGBT organiseert op woensdag 19 mei lezingen in Londen, van waaruit de groep veilig kan werken. De groep biedt verder een programma [15] [en] aan met evenementen die betrekking hebben op homoseksuelen in Irak.