- Global Voices in het Nederlands - https://nl.globalvoices.org -

Egypte: Economische vegetariërs

Categorieën: Midden-Oosten & Noord-Afrika, Egypte, Burgermedia, Economie & bedrijfsleven, Milieu

De afgelopen weken is de prijs van rood vlees in Egypte drastisch gestegen [1] [en]. Of dit nu iets te maken heeft met de toestand van de huidige economie of niet, het is duidelijk dat de hoge prijzen veel Egyptenaren dwingen om vegetariër te worden. Burgers hebben onlangs zelfs opgeroepen tot een boycot van vlees, in de hoop dat ze hiermee de prijzen kunnen verlagen.

Vleesmarkt bij Ataba, Egypte - Foto van Furibond op Flickr [2]

Vleesmarkt bij Ataba, Egypte – Foto van Furibond op Flickr

Masr Al Youm meldde het nieuws [3] [ar] op 15 april op zijn blog:

تبدأ جمعيات حماية المستهلك، اليوم، إطلاق حملتها لمقاطعة استهلاك اللحوم فى القاهرة وجميع المحافظات، احتجاجاً على ارتفاع أسعار اللحوم البلدية.
De Consumentenbond start vandaag in Caïro en in alle andere Egyptische provincies een campagne om vlees te boycotten. De bedoeling van deze campagne is om te laten zien dat we het niet eens zijn met de hoge prijzen van vlees.

Weekite schreef [4] [ar] vervolgens over hoe de prijs van rood vlees de afgelopen paar jaar is gewijzigd:

الطريقة اللي بيشتغل بيها السوق
إنك لما تلاقي السعر مش مناسب ليك
إنك تقلل من الاستهلاك شوية
طبعاً احنا كل ما يزيد سعر اللحمة نشتري برده عادي
لحد ما كيلو اللحمة وصل
30 جنيه
وبعدين 40
50
قلنا لأ بأه
مش ممكن يزيد عن كده
بأه 60
وبعدين 70
سبعين جنيه كيلو اللحمة ولا مؤاخذة؟
ليه؟
Op de markt werkt het zo dat als de prijs van sommige goederen omhooggaat, je ze niet meer koopt of er minder van koopt. Maar hier zijn we, ondanks de prijswijzigingen, normaal vlees blijven kopen.

Totdat de prijs opliep tot 30 Egyptische pond [€4] per kilo, vervolgens 40 pond [€5,40] en 50 pond [€6,70]. Toen begonnen we ons af te vragen of het nog duurder zou worden, en dat gebeurde: eerst 60 pond [€8,10] en toen 70 pond [€9,40]. 70 pond voor een kilo! Waarom is dat!?

Vervolgens verklaarde hij dat hij vlees gaat boycotten tot de prijzen weer normaal zijn:

لحد ما السعر ينزل ويرجع للخمسين تاني
من النهاردة مقاطع اللحمة
ولو ولادك في مرحلة النمو
الفراخ موجودة
لو زودوا سعر الفراخ
السمك موجود
لو السمك زاد
اللحمة البرازيلي أم 20 جنيه زي العسل
Vanaf vandaag ga ik vlees boycotten tot het weer 50 Egyptische pond per kilo kost.

Als je kinderen hebt, die dagelijkse voldoende proteïne binnen moeten krijgen, kun je kip overwegen als alternatief. En als de prijs van kip omhooggaat, is er nog vis. En als ook vis duurder wordt, dan is geïmporteerd Braziliaans vlees – 20 Egyptische pond [€2,70] per kilo – prima.

Egypt Today schreef ook over de geschiedenis van boycotcampagnes tegen vlees in Egypte [5] [ar]:

فقبل ما يزيد على ثلاثة عقود، وتحديداً في العام 1977 هاج المصريون وماجوا وخرجوا في تظاهرات صاخبة سموها «تظاهرات الخبز» وتعامل معها النظام باعتبارها «انتفاضة الحرامية» منددين بزيادة سعر الكيلو ليتعدى حاجز الجنيه.
الطريف أن تخطي كيلو اللحم حاجز الـ70 جنيهاً في العام العاشر من الألفية الثالثة أدى إلى ما لم يخطر على بال، ألا وهو اتفاق نادر بين الشعب والحكومة في مقاطعته.
هذه المقاطعة التي تعد الأوسع والأكبر منذ قررت مجموعة من سيدات المجتمع الراقي في حي المعادي (جنوب القاهرة) مقاطعة اللحم في أواخر الثمانينات بعدما وصل سعره الى عشرة جنيهات.
وفيما كانت الحملات السابقة قاصرة على مجموعات بعينها من المواطنين، تشمل الحملة الحالية والمقرر لها أن تستمر حتى آخر أبريل الجاري الجميع، بدءاً بالحكومة، ومروراً بالمواطنين، وانتهاء بالبعض في شعبة الجزارين وإن اقتصرت مطالبات الأخيرة على ترشيد استهلاك اللحوم.
ووصل الأمر إلى درجة مناشدة وزير الزراعة أمين أباظة المصريين بالامتناع عن شراء اللحوم، والاتجاه إلى البدائل لمواجهة جشع التجار وأصحاب المزارع الذين أشعلوا الأسعار بلا مبرر.
Ongeveer 30 jaar geleden, in 1977, demonstreerden Egyptenaren tijdens de zogenaamde “brooddemonstraties”, die door de overheid steevast “dievendemonstraties” werden genoemd. Deze demonstraties begonnen omdat de vleesprijs boven de 1 Egyptische pond per kilo was gestegen. Is het niet ironisch dat de vleesprijs nu, in het tiende jaar van het nieuwe millennium, is gestegen tot 70 Egyptische pond en dat de bevolking en de overheid het dit keer eens zijn over een boycot?
Deze boycotcampagne wordt als de meest effectieve sinds het einde van de jaren tachtig beschouwd, toen een aantal vooraanstaande dames uit het district El Maadi (in het zuiden van Caïro) opriepen tot een boycot van vlees toen de prijs steeg tot 10 Egyptische pond per kilo.
Bij eerdere campagnes waren alleen burgers betrokken, maar dit keer doet iedereen, inclusief de overheid, tot eind april mee aan de campagne. Slagersorganisaties hebben echter voorgesteld om minder vlees te eten in plaats van het helemaal te boycotten.
Zelfs de minister van Landbouw, Amin Abaza, heeft de Egyptische bevolking opgeroepen om geen vlees meer te kopen en andere alternatieven te gebruiken om te protesteren tegen de inhaligheid van handelaars en boeren.

Het lijkt erop dat het nieuws over de boycotcampagne tegen vlees onze buren in Israël heeft bereikt. De Egyptische blogger Cairo Life Reviews schreef over het Israëlische aanbod om ons te helpen het probleem op te lossen [6] [en]:

Vandaag zocht ik op Google naar meer informatie over de vleesboycot in Egypte en toen vond ik via een onbekende joodse blogger een artikel op de website Palestine Today.

Volgens Palestine Today en de krant Almasryoon is Israël met het vriendelijke aanbod gekomen om ons te helpen met onze vleesproblemen door aan te bieden een exportovereenkomst voor 150 ton vlees voor ons te regelen. Het Egyptische ministerie van Landbouw heeft hier vriendelijk voor bedankt! GELUKKIG MAAR! Het ministerie bevestigde ook dat er geen vleestekort is en dringt er bij de consument op aan om vlees te boycotten om de prijs te stabiliseren.

Ze speculeerde verder over de verborgen agenda van Israël achter dit aanbod:

In de titel van het artikel schreef de Palestijnse krant dat de Israëlische regering “de Egyptenaren gratis vlees aanbiedt”. Maar gratis is niet hetzelfde als exporteren. Ik vermoed dat Israël zou hebben geprobeerd om flink wat geld uit deze overeenkomst te slaan!!! En als de Israëlische overheid zo bezorgd is en bereid is om gratis vlees te geven, waarom geven ze het dan niet aan de mensen die honger lijden in Gaza?

Uiteindelijk lijkt niemand echt te weten wat de reden is voor de hoge vleesprijzen. Sommige mensen geven de regering de schuld, de regering geeft de slagers en handelaars de schuld, en de slagers en handelaars geven de economie en de hoge prijs van veevoer de schuld van de hele crisis.