Tegenwoordig wordt internet het meest gevreesd door de elite, de media en door machthebbers. Het geeft mensen macht die anders zouden worden vergeten en onderdrukt. Het is een wapen dat mensen munitie geeft om te strijden voor gerechtigheid, gelijkheid en vrijheid en dat de structuren binnen een land (en binnen bedrijven) op hun grondvesten doet schudden, iets waar ze zich alleen maar tegen kunnen wapenen door censuur toe te passen.

– Raphael Tsavkko Garcia [en], Braziliaans blogger en auteur van Global Voices

Vandaag is het de Internationale Dag tegen Cybercensuur [en], een initiatief dat door de wereldwijde ngo Reporters Without Borders (RSF) wordt gepropageerd uit steun voor één onbeperkt en toegankelijk internet voor iedereen. Hopelijk maakt deze dag internetgebruikers meer bewust van online censuur, iets wat veel auteurs van Global Voices maar al te goed kennen.

GV-auteur Lina Ben Mhenni [en] is zo'n blogger. Ze woont in Tunesië, dat door RSF al een paar jaar achter elkaar is uitgeroepen tot “vijand van internet”. Op haar eigen blog schrijft ze [en]:

Enig idee hoe het voelt om te worden gecensureerd?

Ik wel!
Ik ervaar dit WALGELIJKE gevoel al sinds 24 februari 2010. Toen ik die dag thuiskwam van mijn werk, was ik ontzettend teleurgesteld toen ik de vreselijke melding “Error 404″ (een melding die in mijn land staat voor een gecensureerde webpagina) zag toen ik probeerde in te loggen op Facebook en op mijn blog.

De Braziliaanse GV-auteur Diego Casaes [en] schreef dit artikel over het onderwerp [en], waarin hij linkte naar bloggers over de hele wereld en de vele projecten van Global Voices onder de aandacht bracht. Hij heeft op zijn blog [en] zijn eigen regels geschreven voor hoe regeringen met internet zouden moeten omgaan:

Ik vind ook dat regeringen moeten worden aangemoedigd om, in plaats van regels te verzinnen, te zorgen voor een goede infrastructuur en mensen te leren hoe ze internet kunnen gebruiken. Op die manier zullen burgers de regering vertrouwen en kunnen ze zich vrij uitdrukken op internet: dit is heel belangrijk! Ik vind ook dat bedrijven zich meer bewust zouden moeten worden van hun invloed op de maatschappij. De beslissing van Google om zoekresultaten in China niet te filteren nadat de accounts van een aantal mensenrechtenactivisten waren gehackt (klik hier [en] voor more informatie), is een voorbeeld van hoe bedrijven zichzelf zouden moeten positioneren.

Vandaag is het de Internationale Dag tegen Cybercensuur

Op zijn blog beantwoordt de Marokkaanse GV-auteur Hisham [en] de vraag [en] “Wat betekent anticensuur online?”:

Naar mijn bescheiden mening betekent het het beschermen van wat in sommige landen inmiddels het laatste onontgonnen gebied van de vrijheid van meningsuiting is, de kern van alle andere vrijheden; de laatste plaats waar mensen nog kunnen ontsnappen aan de beperkingen van onderdrukkende regimes. Het betekent het gebruiken van blogs, video's, foto's, sociale netwerken, podcasts en de talloze hulpmiddelen die online beschikbaar zijn om mensen ergens voor te mobiliseren, om schendingen van rechten aan de kaak te stellen, om de rest van de wereld op de hoogte te stellen van een lokale strijd of kwestie, om rechtelozen en minderheidsgroepen een stem te geven, om regeringen ter verantwoording te roepen, om dingen te onderzoeken en de waarheid boven tafel te krijgen.

Pakistan wordt niet gezien als een “vijand van internet”, maar bloggers worden er vaak zwaar getroffen door online censuur. Awab Alvi [en], auteur voor GV Advocacy, schrijft over zijn land [en]:

Ik vind dat internet gratis en toegankelijk moet zijn voor de Pakistanen zodat de mensen dit platform zonder grenzen kunnen gebruiken om nieuwe omgevingen te creëren om ideeën en informatie uit te wisselen [en]. Internet moet worden gezien als de kracht achter vrijheid en als een middel om een worstelende natie te helpen groeien.

In Libanon wordt internet niet gefilterd, maar dat weerhoudt Layal Al Khatib [en] er niet van om op haar blog [en] over dit onderwerp te schrijven. Dit is wat anticensuur voor haar betekent:

Vrijheid! Ons meest fundamentele recht als mensen! We moeten vrij zijn om onze gevoelens, gedachten en meningen te uiten zonder voor iemand bang te zijn! Censuur door anderen leidt meestal tot zelfcensuur, uiteindelijk sluit je jezelf op als zij het niet doen! En dat vind ik nog gevaarlijker..

Tomavana [mg], vertaler van Lingua Malagasi, schrijft dat in Madagaskar het probleem niet zozeer het filteren is, maar de toegang, waarmee hij ons eraan herinnert [fr] dat censuur niet de enige hindernis is voor vrijheid van meningsuiting:

Quant à évoquer cette liberté d’expression à Madagascar, c’est invariablement buter à la réalité des manques de moyens communs aux pays en développement….De plus, avec un taux d'utilisation d'internet de moins de 5% de la population, il s'agit plus d'un avantage supplémentaire que monnaie une minorité de privilégié plutôt que de véritable droit. Je formule cependant le vœu que ces dérives ne puissent servir de prétexte à un musèlement ni une censure d'Internet à Madagascar mais qu'au contraire son accès soit facilité pour le plus grand nombre notamment par une amélioration de l'offre internet accompagnée à une baisse des coûts de connexions.