- Global Voices in het Nederlands - https://nl.globalvoices.org -

Macedonië: Zangers van Skopje

Categorieën: Macedonië, Digitaal activisme, Kunst & cultuur, Muziek

“Zangers van Skopje” (Macedonische naam: Распеани скопјани in Cyrillisch schrift en Raspeani skopjani in Latijns schrift) is een gelegenheidskoor bestaande uit burgers van Skopje [1] die door middel van liedjes hun mening geven over sociale onderwerpen. De zangers komen elke zondag op een andere locatie in de hoofdstad van de Republiek Macedonië bij elkaar en nemen dan een muziekvideo op die vervolgens wordt geüpload op het YouTube-kanaal van de burgeractivistengroep Ploshtad Sloboda [2] (”Vrijheidsplein”).

Het koor maakt gebruik van humor, en dit is te horen aan hun repertoire. Zo zongen ze op de Dag van de Macedonische Revolutionaire Strijd, een nationale feestdag [3] [en], het kinderliedje “Wij zijn Macedoniërs” (Ние сме Mакедонци) [4] [mkd], en zongen ze voor het gebouw van het Griekse Verbindingskantoor (de de facto Ambassade van Griekenland) het lied “Dirlada” (Дирлада) [5] [mkd], over de vakantieliefde tussen een Macedonische jongen en een Grieks meisje die problemen krijgen door visumbeperkingen.

Iets grimmiger was de uitvoering van de Zangers van Skopje van het nummer “Dood me” (Убиј ме) van de plaatselijke band Bernays Propaganda [6] [en], dat onder andere deze tekst bevat:

Не сум како тебе,
немам иста боја,
омразата е твоја

Не сум како тебе

затоа у-б-и-ј м-е
убиј, убиј ме.

Ik ben niet zoals jij
Ik heb niet dezelfde huidskleur
De haat komt van jou

Ik ben niet zoals jij
dus d-o-o-d m-e
dood, dood me.

Dit als reactie op de gebeurtenissen van een paar maanden geleden, toen studenten tijdens een demonstratie op een plein in Skopje in elkaar werden geslagen [7] [en].

Tijdens hun laatste optreden zong het koor de Lumberjack Song [8] [en] van Monty Python, als reactie op het kappen van de oude bomen langs de Ilinden Boulevard, een actie van de burgemeester van Skopje die een paar maanden geleden tot veel leed en frustratie [9] [MKD] leidde onder gewone burgers.

Het nieuws over deze innovatieve manier van kritiek leveren is vooral verspreid via sociale media, met name via Facebook, en het werd na een paar weken opgepikt door de reguliere media: het dagblad Dnevnik publiceerde een artikel over het koor [10] [mkd].