- Global Voices in het Nederlands - https://nl.globalvoices.org -

Maleisië: Nee tegen Engels bij natuur- en wiskunde

Categorieën: Maleisië, Etniciteit & ras, Onderwijs, Politiek

Vanaf 2012 worden natuur- en wiskunde niet meer in het Engels gegeven. Dat is het lang uitgestelde besluit van het ministerie van Onderwijs met betrekking tot het beleid om natuurkunde en wiskunde in het Engels te geven (PPSMI). De minister van Onderwijs benadrukte dat het een puur objectief besluit [1] [en] is en zei dat de reden om de beslissing te nemen is gebaseerd is op het feit dat docenten slecht Engels spreken en dat de prestatiekloof tussen scholen op het platteland en scholen in de stad groter wordt. In een persconferentie weersprak hij opnieuw de bewering dat politieke invloed een rol heeft gespeeld bij het beslissingsproces.

Dit empatische besluit blijft blijkbaar bestaan, ondanks het resultaat van een online enquête [2] [en] (bijgewerkt rond 16.50 uur GMT+8; 13 juli 2009) waaruit blijkt dat 86% van de 81.370 stemmers tegen het besluit is. Deze enquête is het initiatief van niemand minder dan een van de grootste aanhangers van PPSMI, voormalig minister-president Dr. Mahathir, die teleurgesteld zei:

Het lijkt erop dat de regering niet luistert naar de stem van het volk. Misschien dat een weblog-enquête de regering kan duidelijk maken wat de meningen van het volk zijn.

De kwestie eist emotioneel zonder enige twijfel een hoge tol van alle directe belanghebbenden: invloedrijke lobbygroepen [3] [en] die kortstondig de zege verkondigden, verwarde leerlingen, vermoeide ouders en docenten, en burgers die zich sowieso zorgen maken over de onderwijsontwikkeling in het land. Dus weerspiegelt het besluit objectiviteit of politieke druk?

Wong Chun Wai, hoofdredacteur van de krant The Star gaf als commentaar in zijn persoonlijke blog dat het een zeldzame politieke consensus [4] [en] is waarin lobbygroepen en politiek tegenover elkaar staande partijen zich verenigen om natuur- en wiskunde weer in het Maleis,  Chinees en Tamil te doceren.

Het is dus wel duidelijk dat deze politieke en onderwijsgroeperingen weten waar ze over praten, politiek gezien dan.

Twitter [5] [en] wordt niet vergeten in de voortdurende discussie over het besluit. @Asohan [6] [en] noemde het droog een politieke schok, een buitengewoon zeldzame gelegenheid waarbij een oppositieleider de minister-president Najib steunt in een kwestie die verdeeldheid brengt.

Hoewel de minister van Onderwijs de nadruk legt op objectiviteit, zal het moeilijk zijn de politieke sentimenten en belangen te negeren die in deze kwestie zo prominent aanwezig zijn. Zoals Ibnu Hasyim [7] [ms] zegt:

Semuanya adalah angkara BN, maka kerajaan BN perlu dihukum kerana sudah membazirkan wang negara, masa dan anak-anak rakyat miskin yang menjadi korban. Hukumlah dengan menolak BN dalam PRU 13 akan datang bermula dengan pilihan raya kecih Manek Urai yang akan diadakan beberapa hari lagi.

Dit is allemaal eigenbelang van de BN (Barisan Nasional), dus de regering BN moet gestraft worden voor het verspillen van overheidsgeld en tijd en voor het benadelen van kinderen uit arme gezinnen. Straf ze door in de algemene verkiezingen op de 13de niet op BN te stemmen; begin daarmee bij de tussentijdse verkiezingen in Manek Urai over een paar dagen.

Nationale Associatie van Maleisische Islamitische Studenten (PKPIM) [8] [ms] zei:

Keputusan itu merupakan satu tafsiran komitmen kerajaan untuk mempertahan dan mendaulatkan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan.

Dat besluit is een interpretatie van het doel van de regering om het Maleis als nationale taal te verdedigen en sterker te maken.

Het blijft een uitdaging om de objectiviteit van het besluit te rechtvaardigen. De algemene overtuiging is dat het regeringsbesluit te kortzichtig is en niet voldoende is ontwikkeld om rekening te houden met de toekomst van de leerlingen en het land als geheel.

Zoals de prominent sociale activist Marina Mahathir [9] [en] het zegt:

Triest, omdat onze leiders niet de ruggengraat hebben om op te komen voor minderheidsbelangen. Triest, omdat onze kinderen worden opgeofferd omdat de BN de tussentijdse verkiezingen wil winnen.

Wanneer plattelandsscholen niet zo goed uitgerust zijn als scholen in de stad, dan is dat toch te verwachten? Als je kijkt naar de prestaties als geheel, zijn die niet net zo belangrijk? Waarom moet het Engels als excuus dienen voor de ongelijke verdeling van hulpmiddelen tussen scholen op het platteland en scholen in de stad? Natuurlijk, als de plattelandsscholen slechte resultaten laten zien, dan moet het onderwijs op die scholen verbeterd worden. Niet het hele beleid omkeren en de kinderen in de stad naar hetzelfde niveau trekken als alle anderen.

Sommige commentators op Twitter klaagden over de rationaliteit van het besluit:

@jay_baharin [10] [en] na 6 jaar + 4 miljard MYR (Maleisische ringgit; MYR 1 is EUR 0,20) aan onkosten laten ze PPSMI wel gemakkelijk achter zich… mijn medeleven gaat uit naar alle jonge leerlingen die meer dan ooit in de war zullen zijn…

@waski69 [11] [en] PPSMI – een kleine politieke stap voor UMNO/BN, een grote sprong terug voor de toekomst van Maleisië…

Er zal heel wat gespeculeerd worden over of dit een politiek besluit is of een objectief besluit, en alleen de beleidsmakers kennen de echte waarheid. Maar een feit dat niet ontkend kan worden, is dat Maleisië nog een aantal jaren moet experimenteren om de leerlingen beter Engels te leren en de methodologie voor het onderwijzen van exacte vakken te verbeteren. Jammer genoeg brengt de tussenliggende tijd meer onzekerheid met betrekking tot de niet-beantwoorde vraag wat echt de beste praktische oplossing is voor het land en de leerlingen. Zoals een beduusde leerling [12] [en] toepasselijk zegt:

Drie woorden: ik ben geschokt.

Alle natuurkunde- en wiskundetermen in het Engels, ik heb ze geleerd en zes jaar lang toegepast. En nu moeten we in de vierde klas weer opnieuw beginnen?

Er rest nog maar één vraag: wat nu?