- Global Voices in het Nederlands - https://nl.globalvoices.org -

Kenia: Een land dat lacht om zichzelf

Categorieën: Sub-Sahara Afrika, Kenia, Humor, Kunst & cultuur

Is Kenya er klaar voor om zichzelf uit te lachen? Een nieuwe blog, met de naam Peculiarly Kenyan [1] (Typisch Keniaans) [en, alle links], wil de Kenianen laten lachen om zichzelf. Peculiarly Kenyan “getuigt van de merkwaardige Keniaanse gewoontes, geuren, smaken en voorkeuren die ons land op zijn best hilarisch en op zijn slechtst irritant maken.”

Peculiarly Kenyan [2]:

Deze blog is een bewijs van de merkwaardige Keniaanse gewoontes, geuren, smaken en voorkeuren die dit land op zijn best hilarisch en op zijn slechtst irritant maken.
Laten we, om te beginnen, eens kijken naar hoe we in een willekeurig gebouw een lift ingaan. Je staat op de begane grond en wacht tot de liftdeuren opengaan. De beschaving dicteert dat degenen om je heen uitdrukkingsloos omhoog staren naar de cijfers die aangeven hoe pijnlijk langzaam de lift naar beneden komt. 5, 4, 3….3…..3….3-welke idioot houdt de lift zo verdomde lang op de 3de verdieping??-2, 1…1….1…..arghhhhhh, waarom pakt die luie lamzak niet de trap voor die ene verdieping naar beneden? ahhh, eindelijk, begane grond. Liftdeuren gaan open, iedere vorm van beschaving verdwijnt als sneeuw voor de zon als de menigte om je heen zich de lift in duwt en dramt, zonder te wachten tot de mensen die al in de lift stonden eruit zijn. En omdat jij je ergens in het midden van de menigte bevond, word je letterlijk naar binnen getild, je probeert de vuile blikken te ontwijken van de zichtbaar geïrriteerde inzittenden die zichzelf proberen te bevrijden uit de lift. Och nee toch, iemand heeft iets in de lift achtergelaten, het is een sterke, duidelijk aanwezige lichaamsgeur die bijna is verworden tot een levend wezen, een onzichtbare stalker in de hoek van de lift die je bijna overspoelt en je nasale openingen aanvalt!

Heb je wel eens gehoord van een weg in Nairobi die zich op miraculeuze wijze transformeert van een tweebaansweg tot een achtbaansweg [3] met dezelfde snelheid als waarin een Porsche optrekt van 0 naar 160 km/uur in 4 seconden?:

het is officieel, Thika Road heet nu Thicker Road [bredere weg]. En dat alleen omdat het de enige weg in Nairobi is die zich op miraculeuze wijze kan transformeren van een tweebaansweg tot een achtbaansweg met dezelfde snelheid als waarin een Porsche optrekt van 0 naar 160 km/uur in 4 seconden… of iets van die orde. Ik reed naar het noorden naar Nanyuki om daar het weekend van madaraka-dag (onafhankelijkheidsdag in Kenia, 1 juni) door te brengen. Het ultieme schoolvoorbeeld werd gegeven door een vent in een Peugeot 504 (wat in dit Toyota-land een bijzonder zeldzaam vehikel is geworden) die autopech had op de rechterbaan en die de uiterst slimme beslissing neemt om de genoemde pech ter plekke aan te pakken. Rechts van hem, nog geen meter verder, is de vluchtstrook, waar hij en de andere mannelijke inzittende de probleemauto naartoe hadden kunnen duwen. Links van hem is een lange rij van minstens drie zwaar beladen opleggers op weg naar de noordoostgrens en die drie hebben het verkeer teruggebracht tot een slakkengangetje [noot van de vertaler: in Kenia rijdt men, net als in bijvoorbeeld Groot-Brittannië, links van de weg].

In de tijd waarin je ‘wat gebeurt er’ kunt zeggen, hebben vierenzestig matatu's, Keniaanse groepstaxi's, de plek ingenomen van precies de plek waar die 504-man zijn auto had moeten parkeren. De matatu's vormen nog eens vier rijen met verkeer om de mantra van Soul II Soul in ere te houden: “keep on moving”. Overbodig te zeggen dat we om één uur, het behekste uur, compleet tot stilstand kwamen.

En dan de ontmoeting met een klant [4] “met in zijn hand een verfrommelde zakdoek, vochtig van de nasale productiviteit, maar nog steeds bruikbaar, te oordelen naar de manier waarop hij zijn neus bleef afvegen terwijl hij door de kamer paradeerde”:

Ging vandaag naar een nieuwe klant. Hij komt de kamer in met in zijn hand een verfrommelde zakdoek, vochtig van de nasale productiviteit, maar nog steeds bruikbaar, te oordelen naar de manier waarop hij zijn neus bleef afvegen terwijl hij door de kamer paradeerde. Ik kromp in stilte ineen, zat koortsachtig te bidden dat hij zijn hand niet zou aanreiken voor de alomtegenwoordige handdruk die zo onderdeel uitmaakt van de beschaving in dit Nairobi. Eerlijk gezegd denk ik niet dat als we het zonder deze onhygiënische sociale norm zouden moeten stellen, we er sociaal gezien erger aan toe zouden zijn. Overbodig te zeggen, dat mijn smeekbede regelrecht via de snelweg naar de hemel ging en opmerkelijk snel werd beantwoord (memo aan mezelf, bedankbriefje sturen aan God) en hij haastte zich naar een stoel en begon het gesprek zonder enige fysieke begroeting.

Rijd jij 40 km/per uur op de rechterrijstrook van een tweebaanssnelweg in Nairobi? [5] Dan rijd je vast in een Toyota Vitz en dan moet je Peculiarly Kenyan op de zwarte lijst zetten:

als je in een Toyota Vitz rijdt, stop dan nu meteen met lezen en zet deze blog op je zwarte lijst. Ik heb een bloedhekel aan Vitz-rijders. Waarom? Alle beginnende automobilisten die een salarisverhoging hebben gehad en daarom bij de bank een lening kunnen afsluiten voor een auto kopen per definitie een Vitz. Dus wat gebeurt er? Degene die met 40 km/uur verdomme op de RECHTERRIJSTROOK van de snelweg rijdt, zoals op Thika Road of Jogoo Road of Mbagathi Way is altijd een VITZ-bestuurder….. arghhhh! Degene die om 17.45 uur, midden in de spits omkeert, ja verdomme omkeert, op Ngong Road is altijd een VITZ-bestuurder. Degene die besluit de langzaam rijdende vrachtwagen in te halen en dan tijdens het inhalen vergeet dat de rest van de auto's achter hem ook wil inhalen is altijd een VITZ-rijder…..