De dag begon in Honduras met het nieuws dat president Mel Zelaya in zijn huis was gearresteerd door gewapende soldaten. Er stond voor diezelfde dag een referendum gepland, dat gericht was tegen het Opperste Gerechtshof, de strijdkrachten en de Hondurese wetgevende macht. Een aantal dagen daarvoor had Zelaya het hoofd van de strijdkrachten, generaal Romeo Vásquez Velásquez, ontslagen [en] en hierna dienden andere topmensen uit het leger hun ontslag in omdat ze het referendum niet steunden.

Al snel werd bekend dat Zelaya naar Costa Rica was overgebracht, waar hij zich nog steeds het officiële staatshoofd noemde. Er waren ook geruchten dat Zelaya was afgetreden. Maar Juan Carlos Rivera van Miradas de Halcón meldde dat deze vermeende brief een vervalsing bleek te zijn [es]. De reacties in de blogosfeer en twittosfeer waren verdeeld: sommigen noemen het een staatsgreep, terwijl anderen het zien als de enige manier om de controversiële actie van Zelaya een halt toe te roepen.

Foto van Roberto Brevé, gebruikt onder een Creative Commons-licentie. http://www.flickr.com/photos/breve/3668996322/

De Honduras Daily News maakt melding van stroomstoringen in de hoofdstad en speculeert dat dit een “poging is om het verspreiden van informatie te beperken” [en]. Maar er wordt informatie verspreid via sociale netwerken als Twitter en Blipea, die de hele dag zeer actief waren.

Hibueras, een aanhanger van Zelaya, schreef [es]:

Manuel Zelaya fue detenido y sometido por la furza bruta de la jauria criminal de nuestra historia esclavista para evitar que el pueblo hondureño posea el poder de inclusion y de construccion de su patria, los responsables de tan ignomioso acto son todos conocidos y pagaran caro su abuso.

Llegó la hora de buscar por otros medios, lo que se nos niega por la paz, y los responsables seran jusgados por sus actos de traicion a la patria.

Aanhanger van president Mel Zelaya. Foto van Roberto Brevé, gebruikt onder een Creative Commons-licentie. http://www.flickr.com/photos/breve/3668437385/

Later die dag stemde het Congres vóór het afzetten van Zelaya als president en benoemde het parlementsvoorzitter Roberto Micheletti [en] tot interim-president. Kort daarop kondigde deze laatste aan dat er nieuwe verkiezingen zouden worden gehouden in november, zoals reeds gepland. De benoeming van Micheletti tot interim-president heeft echter geleid tot kritiek van veel van de trouwste bondgenoten van Honduras, vooral van Venezuela, dat met militair ingrijpen heeft gedreigd als Venezolaanse diplomaten in Honduras worden ontvoerd of vermoord. Verder heeft president Hugo Chávez gezegd dat de nieuwe regering van Micheletti zal worden overwonnen [en].

Een aantal twitteraars, waaronder Hugo Chinchilla, maken zich zorgen over de uitspraken van Chávez en zien ze als teken van de mogelijke betrokkenheid van deze bondgenoten. Hij kreeg “onofficieel” te horen dat het leger zich voorbereidt voor een mogelijke interventie door Venezolaanse en Nicaraguaanse troepen [es].

Er zijn ook anderen, zoals Jorge Garcia, die de militaire nieuwe regering steunt en zijn Twitter-vrienden aanspoort om de soldaten te steunen met voedsel en water [es]. Hij zegt bovendien [es]:

En #honduras no hubo golpe de estado, el estado de derecho continúa, la constitución sigue vigente.

Nu de aandacht van een groot deel van de wereld op Honduras is gericht, maakt Wilmer Murillo zich zorgen dat het land zal worden afgezonderd door de internationale gemeenschap. Hij pleit [es]:

que devuelvan a Mel! estamos quedando como retrogradas ante los ojos del mundo.