- Global Voices in het Nederlands - https://nl.globalvoices.org -

Sri Lanka: Bloggers reageren op dood van leider van Tamil Tijgers

Categorieën: Noord-Amerika, Canada, India, Sri Lanka, Bestuur, Etniciteit & ras, Humanitair ingrijpen, Internationale betrekkingen, Laatste nieuws, Mensenrechten, Migratie & immigratie, Oorlog & conflicten, Protest, Rampen, Vluchtelingen, Vrijheid van meningsuiting

De regering van Sri Lanka maakte vandaag (maandag 18 mei 2009) in de middag via de staatsmedia en sms bekend dat de leider van de Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE, Tamil Tijgers), Vellupillai Prabhakaran, dood is. Nieuwsmedia melden [1] [en – alle links] dat Prabhakaran [2], die aan het hoofd stond van een rebellenbeweging die tot de meest gewelddadige ter wereld wordt gerekend, door een raketgranaat werd gedood toen hij zich in een busje bevond samen met het hoofd van de marine van de LTTE, Soosai, en het hoofd van de inlichtingendienst van de LTTE, Pottu Amman. Er zal DNA-onderzoek [3] op het lichaam van de rebellenleider worden verricht om te bevestigen dat het om Prabhakaran gaat. Ongeveer 250 leden van de Tamil Tijgers zouden zijn gedood [4] bij de laatste golf van gevechten in een oorlog die het land al 26 jaar lang teistert.

In necrologieën van Prabhakaran wordt opgemerkt dat hij voor sommigen een held was en voor anderen een meedogenloze moordenaar. De BBC [5] schrijft: “Voor zijn aanhangers was Vellupillai Prabhakaran een vrijheidstrijder die vocht voor de bevrijding van de Tamils. Voor zijn tegenstanders was hij een zwijgzame megalomaan zonder enig respect voor het menselijk leven.” De Indiase krant The Hindu [6] schrijft: “Prabhakaran was een ‘vrijheidsstrijder’ voor zijn aanhangers en een gevreesde terrorist voor anderen. Hij werd sinds 1990 gezocht door Interpol en vele andere organisaties wegens terrorisme, moord en georganiseerde misdaad.” Lang voordat de wereld kennis maakte met Osama Bin Laden of Al-Qaida, introduceerde Prabhakaran een nieuwe guerilla-tactiek: zelfmoordaanslagen. In dit artikel [7] op de voorpagina van Tehelka magazine wordt het nodige onthuld over deze krijgsheer.

Op het weblog Beyond Skin [8] wordt de volgende uitleg gegeven:

Eerste reactie: WHAAA! [kippenvel, mijn mond valt open en een overweldigend tegenstrijdig gevoel van zowel vrees als opluchting.]

Tweede reactie: Wat nu? Er is 26 jaar lang oorlog gevoerd, honderdduizenden mensen zijn verdreven en gedood, wie het niet eens was met de regering en de LTTE is middels moord, marteling en verdwijningen het zwijgen opgelegd. Wat staat de Tamilbevolking nu weer te wachten?

Partijorganisator van de United National Party, Ajith P. Perera, schreef op zijn weblog Dare to be different zijn eigen necrologie van Prabhakaran [9]: “Hij was zonder twijfel een terrorist, maar Prabhakaran verdient een necrologie, ook in een taal die hij nauwelijks verstond,” schreef Perera.

Heeft hij iets waardevols bereikt voor zijn gemeenschap? Het antwoord is volmondig NEE. De situatie van de etnische (Jaffna) Tamils is nu slechter dan in de jaren zeventig van de 20e eeuw. Al meer dan de helft van de Tamilbevolking is voorgoed vertrokken. Duizenden Tamilgezinnen moesten leven in eeuwige rouw om het verlies van een of meer gezinsleden. De ethnische Tamils, destijds de grootste minderheid in Sri Lanka, komen nu op een zielige derde plaats na de Moslims en de Indiase Tamils. Jaffna, de op één na meest ontwikkelde stad van Sri Lanka, met zijn beroemde onderwijssysteem, is nu ver achterop geraakt. Als gemeenschap hebben de Tamils, althans zij die de pech hebben dat ze er nog toe behoren, de klok tien of twintig jaar achteruit gezet. Ze werden over de hele wereld terroristen genoemd. Het noorden en oosten zijn economisch steeds afhankelijker geworden van Colombo. Ze zullen in ieder geval gedurende de komende paar jaar, totdat een UNP-regering een politieke oplossing implementeert, van afstand worden bestuurd vanuit Colombo. Allemaal dankzij Prabhakaran.

De Sri Lankaanse Tamil-activiste en voormalig LTTE-lid Nirmala Rajasingam [10] legt in een opiniestuk in The Independent uit dat haar zuster 20 jaar geleden door de LTTE werd vermoord.

Het nieuws van de dood van de leiders van de LTTE – die opdracht gaven voor de moord op haar en vele andere Tamils die een andere mening toegedaan waren – zorgt daarom voor een geweldige opluchting. De oorlog en slachtpartijen zijn eindelijk voorbij en het aanhoudende bloedvergieten onder Tamils die het niet met hen eens waren, is ook verleden tijd.

Maar ze waarschuwt:

Het feit dat humanitaire organisaties volledige toegang geweigerd blijft worden, kan de ongerustheid niet wegnemen over wat de regering van plan is met de vluchtelingen en het LTTE-kader dat zich heeft overgegeven. In de afgelopen drie jaar hebben zich een groot aantal ontvoeringen, buitengerechtelijke moorden en verdwijningen voorgedaan waarvan vrijwel uitsluitend de Tamil-gemeenschap het slachtoffer was terwijl de Sri Lankaanse regering zijn militaire campagne meedogenloos voortzette. Door de militarisering van staat en maatschappij konden kritische geluiden in het zuiden de kop worden ingedrukt en zijn zelfs journalisten het doelwit geweest van aanvallen. Het is afwachten of de regering deze neerwaartse spiraal kan omkeren om democratisch bestuur te vestigen.

Blogger en columnist Indi Samarajiva [11] is op reis en gebruikte Twitter om de dood van Prabhakaran te bespreken. Hij plaatste maandagmiddag berichten op zijn Twitter-pagina [12]:

ben in Hambantota. Rotjes. Prabhakaran schijnt dood te zijn. Geen glorie in dood, maar, nou, goed. Moge de wederopbouw van Sri Lanka beginnen #fb

ze steken letterlijk enkele meters van het gasflesdepot rotjes af. De visverkopers schreeuwen dat ze weer aan het werk moeten gaan.

In Hambantota wonen hoofdzakelijk moslims, weer aan het werk. Overal auto's met vlaggen in Ambalantota. Oorlog is voorbij, Prabha is dood. Lang leve Sri Lanka #fb

Prahalathan KK, een blogger in Chennai, India, zegt dat men de burgers die zijn gedood [13] om de LTTE te kunnen verslaan niet het respect geeft dat hun toekomt door een al te grote vreugde aan de dag te leggen over de dood van Prabhakaran.

“Prabhakaran de Terrorist is dus gedood. Blij? Uitgelaten vreugde? Ooit gedacht aan de duizenden onschuldige Tamils die zijn afgeslacht door lukrake artilleriebeschietingen en het gebruik van chemische wapens door het Sri Lankaanse leger tijdens de Genocidale oorlog?”

Volgens de website van het ministerie van Defensie [14] worden de bijna 150.000 burgers die het oorlogsgebied in minder dan een maand tijd zijn ontvlucht, door het leger opgevangen. Maar het International Committee of the Red Cross (ICRC), de enige onafhankelijke organisatie die toegang heeft gehad tot de burgers in het conflictgebied, noemde de situatie [15] “niets minder dan catastrofaal.” Vandaag laten ze in een communiqué [16] weten dat ze al negen dagen lang geen toegang hebben tot de burgers in het noordoosten. “Dit is daarom zo dringend omdat we al langer dan een week geen humanitaire hulp kunnen bieden aan de mensen die deze nodig hebben,” zei hoofd operaties, Pierre Krähenbühl. Selvarasa Pathmanathan, hoofd International Diplomatic Relations (internationale diplomatieke betrekkingen) van de LTTE, heeft op zondag  een verklaring uitgegeven [17] waarin staat dat de Tijgers “onze geweren zullen laten zwijgen om ons volk te redden .” Hij zei dat 3.000 burgers zijn gedood en 25.000 gewond zijn.

Het bekende webblog Sepia Mutiny met als doelgroep de Zuid-Aziatische diaspora doet verslag van aanhoudende protesten in Canada. In een bericht over een bijeenkomst in Winnipeg [18], schrijft Melvin:

Ze droegen kaarsen, borden, zwarte vlaggen en foto's van kinderen, die ze als de slachtoffers zien van de aanval van de Sri Lankaanse regering op de burgers. Terwijl mensen in Colombo en elders het kennelijke einde van de burgeroorlog van 25 jaar vierden, rouwden mensen bij de wake om de dood van onschuldige mensen en vroegen zich af wat er nu was opgelost, àls er al iets was opgelost. “Het lost niets op,” zei Singarajah. “De wrok onder de mensen zal niet weggaan. Deze regering is meedogenloos. Ze willen ons niet de rechten geven die ons toekomen. Zo lang dat het geval is, blijven de problemen bestaan.”

Aanhoudende protesten vinden plaats in Londen, veel delen van Canada en meer recentelijk in Australië. Maar activist Rajasingam waarschuwde in Foreign Policy magazine [19] dat de Tamil-diaspora zijn boodschap verkeerd heeft benaderd:

Terwijl de omvang van de humanitaire crisis in Sri Lanka steeds duidelijker wordt, moet de internationale gemeenschap een helder en duidelijk standpunt innemen. De Tijgers en de diaspora die hen steunt kunnen zich niet presenteren als de “enige vertegenwoordigers” van het Tamilvolk. Een afscheiding is ook geen verstandige optie. Alles wat oppervlakkiger is dan deze harde afspraak speelt de LTTE-lobby in het Westen in de kaart — en ontsteekt de woede van Sinhala-nationalistsen in Sri Lanka. Alleen dit onwrikbare standpunt zal de zaak van vrede en democratie dienen.

Op Moving Images, Moving People! schrijft blogger Nalaka Gunawardene dat hij wil geloven dat de oorlog echt voorbij is [20]:

Natuurlijk, onafhankelijke controle is er niet – het is in de afgelopen paar jaar een oorlog geweest zonder ooggetuigen. Maar ik ben bereid mijn wantrouwen volledig overboord te zetten als dat nodig is om de zwaarbevochten vrede in te luiden. Ik zal naar de uithoeken van de wereld gaan en mijn ongeloof opbergen als dat nodig is in ruil voor duurzame vrede die iets betekent.

Een toespraak van president Mahinda Rajapaksa voor het parlement en de natie staat voor dinsdagmorgen op het programma.